-
241.《唐律十首》 宋·方岳
卷雨对遥岑,诗寒不自禁。
猿猱三径小,虎豹九关深。
道眼虚空蜀,閒身自在心。
荷锄今亦倦,年与病相寻。 -
242.《唐律十首》 宋·方岳
吾亦爱吾贫,樵山采堕薪。
百年双短鬓,九职一閒民。
秋蔓花僧老,春泓酒毋淳。
两生谁可致,此外不关身。 -
243.《暑不杂兴》 宋·方岳
只锄蔬甲亦妨閒,久与溪云断往还。
今日偶来僧却在,共煎茶吃话庐山。 -
244.《泊钓台》 宋·方岳
落帆鸬鹚步,倚策羊裘轩。
纷披稚篠閒,森郁古木尊,幽蹊石齿齿,醉袖风翻翻。
缅怀台上人,老藓双骭存。 -
245.《立春前一日雪》 宋·方岳
入冬妍暖几兼旬,明日银幡岁又新。
绝意六花无复腊,等閒一尺不胜春。
老在咳唾何难事,瘦地耕锄亦幸民。
径就梅梢嚼清冷,相如渴肺久生尘。 -
246.《次韵山居》 宋·方岳
閒民亦幸乐清朝,蓑笠过从语不嚣。
倏忽岂能知混沌,玄冥颇亦识参寥。
年华鼎鼎分杯面,筋力时时借树腰。
月冷霜寒惊鹤帐,住山活计太萧条。 -
247.《次韵行甫小集平山》 宋·方岳
一片花飞不等閒,对花空手亦何颜。
醉乡别在乾坤外,诗社宁谷季孟间。
妙句屡移青玉案,佳游仍隔小金山。
只应江上烟霏笑,蛮府参军语自蛮。 -
248.《入局》 宋·方岳
雁鹜行余纸尾箝,岸湖老屋压题签。
印文生绿空藏櫃,草色蟠青欲刺檐。
茶话略无尘土杂,荷香剩有水风兼。
官曹那得閒如此,亦奉一囊惭属厌。 -
249.《社日次韵》 宋·方岳
社日神林鼓,丰年处处祈。
水痕深浸谷,野烧暖生薇。
农务相寻急,吾诗不疗饥。
夜开閒扣角,亦喜饭牛肥。 -
250.《式贤和杜夔府百韵过余秋崖下大篇舂容笔力乃》 宋·方岳
林壑黄昏外,衡门紫翠边。
火耕今已老,云卧几何年。
棋敛将残局,篙回兴尽船。
画麟真已矣,骑犊适悠然。 -
251.《月中观梅》 宋·方岳
江南地暖得春早,老眼观梅堂草草。
今冬最暖春最迟,忽忆诚斋南海藁。
解道晴暄殊欠寒,城中未有梅花看。
却入山深最寒处,雪照冰溪才一树。 -
252.《次韵程少章投赠》 宋·方岳
十稔眠半村,一醉子万象。
向来此方寸,甚矣似元亮。
钓石自寒烟,谁知太公望。
北山忽移文,猿鹤费寻访。 -
253.《次韵县圃即事》 宋·方岳
凫鸭能閒暇,相依睡浅波。
海裳经雨过,杨柳受春多。
未必诗穷在,其如酒病何。
闭门春草长,吾亦断经过。 -
254.《山居七咏·瑞萱堂》 宋·方岳
携得春归通德门,等閒万木亦沾恩。
母桃未熟蓬莱浅,连夜吹开堂北萱。 -
255.《泊龙湾》 宋·方岳
安得蓬笼雨一蓑,芦花深处卧烟波,筹边事付韩擒虎,种树书传郭橐驼。
从古市朝如此耳,搀閒天地奈之何。
秫田虽少亦堪酿,底处不容人醉歌。 -
256.《人日》 宋·方岳
柳思花情晓夜春,空山烟山亦精神。
閒中富贵阳和月,静处乾坤自在身。
久悟前三吾是客,又经上七日为人。
一蓑耕绿山南北,有赋何烦问大钧。 -
257.《再用韵酬退庵侍郎》 宋·方岳
飞盖重临霜叶老,江山吞暗吐烟带。
诗情不论隔千里,酒令何妨宽一分。
到处经行多旧感,等閒谈笑亦奇芬。
平生不负梅花月,未是黄昏已半醺。 -
258.《霅山和丹岩晚春韵》 宋·卫宗武
二阮当年总解诗,夷吾父子亦能棋。
家庭粗有消閒乐,未似登山临水时。 -
259.《初夏登北山》 宋·卫宗武
春山如佳人,形色丽而秀。
兹来怅非时,已入朱明候。
片红飞不留,万绿新改旧。
接茵芳草蔓,偃盖古木茂。 -
260.《坟院新篁》 宋·卫宗武
世更日月同昃盈。
依然有谷中窈冥。
修先夹道互经纬,宛如一机翠织成。
非繇培植得揽玩,何异不稼而有囷。