-
261.《钱竹深招泛西湖值雨即事》 宋·卫宗武
西湖成久别,岁月不可记。
竹君秩豆笾,枌友集簪履。
放船及中流,烟霭渺无际。
宛类太极初,混沌但一气。 -
262.《寄兴》 宋·卫宗武
希年逾五叹无闻,岁事从头又一新。
徒得襄阳齿耆旧,却惭庄子号陈人。
垂垂榆景已侵耄,冉冉花辰不减春。
日涉丘园今已矣,北山亦足了閒身。 -
263.《和青溪山行》 宋·卫宗武
北崦共幽寻,森森万绿新。
柳阴停雨棹,柏迳岸风巾。
幸有宽閒野,堪娱老病身。
只怜人事异,沧海亦扬尘。 -
264.《谢朱南塘借已田为易陆宅山建玉宸道宇》 宋·卫宗武
好山未易得,况此不多山。
靡迤八九丘,远眎犹弹丸。
几载谋一区,经营何其艰。
尺求而寸予。 -
265.《耕渔处》 宋·卫宗武
清涟万顷渟为湖,湛湛一镜涵太虚。
基旁鳞次田莓莓,四望沃若皆膏腴。
蔬畦麦陇间碧树,洲蘋岸蓼连平芜。
水村落照晚钟寺,中有一山成画图。 -
266.《次韵单君范行李中诸诗前数章自道后二章为单》 宋·陈著
心如古井不生澜,无奈形骸寄两閒。
老境阳春亦风雪,危时明月自江山。
琴书有旧聊相与,门户虽贫未是閒。
儿女不知何世界,劝传花事已斓斑。 -
267.《次韵黄长孺》 宋·陈著
山谷忽精神,一番桃李新。
杯盘留话处,镫火苟安人。
老去刻为岁,醉来寒亦春。
催归莫閒管,此处岂天津。 -
268.《次前韵二首似前育王寺主僧如日》 宋·陈著
桂渐吹香菊渐斑,西风送步得高攀。
天开图画著二老,我亦何妨一笑閒。 -
269.《用梅山醉中韵三首》 宋·陈著
吟搜菜味诗宜瘦,睡足花时梦亦香。
閒也曾忙老彭泽,存而无用古灵光。 -
270.《醉中示梅山弟二首》 宋·陈著
夜镫曾醉藕花凉,{上竹下锂}担归来雨亦香。
閒里不妨长聚首,人生能得几斜阳。 -
271.《怜猫示内》 宋·陈著
黑花一衔蝉,畜之今几年。
捕攫奔走捷,巧黠乃其天。
一脔亦割啗,分与眠席眠。
迩来主人出,出久厨无烟。 -
272.《赠郡经历韩君美》 宋·陈著
易为六经彝训祖,诗关万里风化机。
周孔派外谁复得,商赐言后知者谁。
穿凿簸弄到今日,家自为诗人自易。
数不及理数亦妄,吟而无用吟何益。 -
273.《醉书》 宋·陈著
庚寅仲冬之八日,与诸兄弟诸子侄。
浊酒数杯菜一盆,醉后相忘见真实。
谁云人閒天地窄,但觉物外山林逸。
人生安能皆百年,洪崖浮邱亦浪传。 -
274.《次韵前人重阳》 宋·陈著
说道贫閒亦自忙,谁知硕果自存阳。
堪怜冻病如无己,不复狂游似季常。
过眼世情多逐臭,闭门家话自生香。
重阳已在西风里,空有龙山入梦乡。 -
275.《次韵王文甫先生二首》 宋·陈著
富贵谁能讯女星,得师自分满平生。
河汾他日书成后,王魏中閒亦有名。 -
276.《次韵竹窗兄欲死叹》 宋·陈著
人生天地閒,所患在身死。
身死人谁逃,所患不在此。
所患死其心,此患无比侣。
厥初开赋性,未始分贤鄙。 -
277.《代天宁寺僧可举赠梓人善斲歌》 宋·陈著
四明山南郁嵯峨,异气上与青天摩。
人豪挟秀布山下,余为巧匠擅一窝。
颀然而长独出者,此中巧处得最多。
谁知造物亦有意,要为公输世其科。 -
278.《癸未冬至后与妻对酌偶醉遂赋》 宋·陈著
买臣卖薪妻见弃,高凤嗜学遭妻詈。
我穷到骨累百指,黎藿并日一发气。
妻自执爨谋余生,诸儿忍寒结饥肠。
有时我痴笑问妻,妻亦笑答贫其常。 -
279.《送儿深赴婺之月泉山长》 宋·陈著
来汝深,吾语汝,汝今此行五百里。
吾岂不欲汝在傍,朝夕告教从容里。 -
280.《送竺甥秀》 宋·陈著
恭惟吾外祖,盛德表一乡。
身都云南瑞,一母十郎娘。
吾母实居长,钟爱非寻常。
择婿流俗外,眼高意见长。