-
1.《长沙劝耕》 宋·真德秀
健讼翻成产祸胎,带刀却是杀身媒。
争先好胜灾偏速,退步饶人福自来。 -
2.《读书杂言》 宋·陆游
书亦何用於世哉!圣人之言如造化,巍巍地辟而天开。
渊源虞唐至周孔,黄河万里昆仑来。
天不使诸儒为战国血,又不使六艺为亡秦灰,豁如盲瞽见皦日,快若聋聩闻春雷,插空泰华起突兀,垂天云汉森昭回。
奈何後世独不省,顾舍夷路趋邛郲?不知开眼蹈覆辙,乃欲归罪车轮摧。 -
3.《夜雨叹》 明·顾璘
朔风吹雨西北来,南山昼晦夜不开。
寒声悲凄杂霰落,暮色黯惨兼云回。
仰窥箕斗不辨影,俯眺八极弥黄埃。
群鸡啁啾登树语,城角断续余音哀。 -
4.《沿檄如蒲圻讯民之食菜事魔者作诗悯之》 宋·王炎
三代日方中,为民破重昏。
既蚀复光融,孔孟道益尊。
古礼今则亡,陈编意犹存。
饮燕用觥筹,荐享羞羔豚。