-
1.《宿京江口期刘昚虚不至》 唐·王昌龄
霜天起长望,残月生海门。
风静夜潮满,城高寒气昏。
故人何寂寞,久已乖清言。
明发不能寐,徒盈江上尊。 -
2.《赠苏少府赴任江南余时还京》 唐·崔湜
丈夫不叹别,达士自安卑。
揽泣固无趣,衔杯空尔为。
流云春窈窕,去水暮逶迤。
行舟忽东泛,归骑亦西驰。
秦地多芳草,江潭有桂枝。
谁言阻遐阔,所贵在相知。 -
3.《寄杜位(位京中宅近西曲江,诗尾有述)》 唐·杜甫
近闻宽法离新州,想见怀归尚百忧。
逐客虽皆万里去,悲君已是十年流。
干戈况复尘随眼,鬓发还应雪满头。
玉垒题书心绪乱,何时更得曲江游。 -
4.《涪江泛舟送韦班归京(得山字)》 唐·杜甫
追饯同舟日,伤春一水间。
飘零为客久,衰老羡君还。
花远重重树,云轻处处山。
天涯故人少,更益鬓毛斑。 -
5.《泛江送魏十八仓曹还京,因寄岑中允参、范郎中季明》 唐·杜甫
迟日深春水,轻舟送别筵。
帝乡愁绪外,春色泪痕边。
见酒须相忆,将诗莫浪传。
若逢岑与范,为报各衰年。 -
6.《之江淮留别京中亲故》 唐·耿湋
长云迷一雁,渐远向南声。
已带千霜鬓,初为万里行。
繁虫满夜草,连雨暗秋城。
前路诸侯贵,何人重客卿。 -
7.《元和甲午岁诏书尽征江湘逐客余自武陵赴京宿于…诸君子》 唐·刘禹锡
雷雨江山起卧龙,武陵樵客蹑仙踪。
十年楚水枫林下,今夜初闻长乐钟。 -
8.《南省伴直(甲寅年自江南到京后作)》 唐·韦庄
文昌二十四仙曹,尽倚红檐种露桃。
一洞烟霞人迹少,六行槐柳鸟声高。
星分夜彩寒侵帐,兰惹春香绿映袍。
何事爱留诗客宿,满庭风雨竹萧骚。 -
9.《京口江际弄水》 唐·徐铉
退公求静独临川,扬子江南二月天。
百尺翠屏甘露阁,数帆晴日海门船。
波澄濑石寒如玉,草接汀蘋绿似烟。
安得乘槎更东去,十洲风外弄潺湲。 -
10.《送姚洎拾遗自江陵幕赴京》 唐·贯休
捧诏动征轮,分飞楚水滨。
由来真庙器,多作伏蒲人。
舍鲁知非愿,朝天不话贫。
沙头千骑送,岛上一蝉新。 -
11.《新安江至清浅深见底贻京邑同好》 南北朝·沈约
眷言访舟客,兹川信可珍。
洞澈随清浅,皎镜无冬春。
千仞写乔树,万丈见游鳞。
沧浪有时浊,清济涸无津。
岂若乘斯去,俯映石磷磷。
纷吾隔嚣滓,宁假濯衣巾?
愿以潺湲水,沾君缨上尘。 -
12.《临江仙(呈湘川使君丁郎中仲京)》 宋·姚述尧
佳节喜逢长久日,魏文帝《与钟繇书》曰:“九月九为阳数,而日月并应。
俗嘉其名,以为宜于长久,故以享宴高会。
是月律中无射,言群木庶草无有射地而生,惟菊纷然独荣。
非夫含乾坤之淳和,体芬芳之淑气,孰能如此。 -
13.《满江红(饯京仲远赴湖北漕)》 宋·赵善括
雨沐风梳,正梅柳、弄香逞色。
谁忍听、送君南浦,阳关三叠。
玉节前驱光照路,金杯争劝愁生席。
泛锦樯、西去若登仙,乘槎客。 -
14.《满江红·九月二十一日出京怀古》 宋·史达祖
缓辔西风,叹三宿、迟迟行客。
桑梓外,锄耰渐入,柳坊花陌。
双阙远腾龙凤影,九门空锁鸳鸾翼。
更无人擫笛傍宫墙,苔花碧。 -
15.《满江红(京口凤凰池和芦川“春水连天”韵·池,苏魏公旧游也·)》 宋·吴潜
借问如何,春能好、客怀偏恶。
消遣底、闲言闲语,近都慵作。
岁月从今休点检,江湖自古多流落。
倚危亭、目断野云边,孤舟泊。 -
16.《满江红(京递至,亲旧皆无书,再用韵简云岩、朔斋)》 宋·李曾伯
听彻惊乌,起览镜、顿添头白。
曾不见、江南人寄,一枝春色。
风卷龙鳞残甲下,山无虎迹新蹄入。
罄冰天、桂海使同风,修文德。 -
17.《夜合花·自鹤江入京泊葑门外有感》 宋·吴文英
柳暝河桥,莺晴台苑,短策频惹春香。
当时夜泊,温柔便入深乡。
词韵窄,酒杯长。
翦蜡花、壶箭催忙。 -
18.《满江红·题南京夷山驿》 宋·王清惠
太液芙蓉,浑不似、旧时颜色。
曾记得、春风雨露,玉楼金阙。
名播兰馨妃后里,晕潮莲脸君王侧。
忽一声、鼙鼓揭天来,繁华歇。 -
19.《满江红·小住京华》 清·秋瑾
小住京华,早又是,中秋佳节。
为篱下,黄花开遍,秋容如拭。
四面歌残终破楚,八年风味徒思浙。
苦将侬,强派作蛾眉,殊未屑!(徒思浙 一作:独思浙,蛾眉 一作:娥眉)
身不得,男儿列。 -
20.《西江月·莫羡喧哗京市》 元·尹志平
莫羡喧哗京市,休辞淡薄山家。
猿啼鹤唳兴还加。
心地清凉无价。
夜伴清风皓月,晓观绿桧云霞。
蓬头丫髻做生涯。
堪向幽屏图画。