-
281.《南京行》 明·孙蕡
南京自古说豪雄,远胜秦中与洛中。
吴越千山高拱北,巴江一道远朝东。
秦淮水入丹阳郭,北固城连六代宫。
岌?石头如踞虎,逶迤钟岳似盘龙。 -
282.《马嵬废庙行》 明·王九思
秋风落日马嵬道,道南废庙颜色新。
立马踟蹰问野叟,野叟须臾难具陈。
请予下马坐树底,展转欲语还悲辛。
正德丙丁戊巳年,寺人气焰上薰天。 -
283.《宫词(十八首)》 明·张凤翔
玉搔头绾绿鸦横,雾縠冰绡底样轻。
帘闭水晶无点暑,百花亭外度流莺。 -
284.《又和题(一首)》 明·周永年
听说图中风物美,但读长歌已狂喜。
乔木清川数里间,尺幅都收到曲几。
前有老杜后大苏,能以诗章当画史。
二歌三读转兴怀,少陵眉山相比拟。 -
285.《茅山中人皆不饮泉水悉下汲于注壑又不善蓄佳》 明·朱凯
情闲好品茶,性淡能辨水。
江左几泓泉,勺勺定媸美。
浙右园焙栽,种种别妙理。
七宝白云淳,石井剑池泚。 -
286.《续丽人行》 宋·苏轼
李仲谋家有周昉画背面欠伸内人,极精,戏作此诗。
深宫无人春日长,沉香亭北百花香。
美人睡起薄梳洗,燕舞莺啼空断肠。
画工欲画无穷意,前立东风初破睡。 -
287.《续丽人行》 宋·苏轼
深宫无人春日长,沉香亭北百花香。
美人睡起薄梳洗,燕舞莺啼空断肠。
画工欲画无穷意,背立东风初破睡。
若教回首却嫣然,阳城下蔡俱风靡。 -
288.《次韵江晦叔兼呈器之》 宋·苏轼
横空初不跨鹏鳌,位觉胡床步步高。
?器之言尝梦飞,自觉身与所坐床皆起空中。
?一枕昼眠春有梦,扁舟夜渡海无涛。
归来又见颠茶陆,?往在钱塘尝语晦叔,陆羽茶颠,君亦然。 -
289.《玉楼春》 宋·晏殊
绿杨芳草长亭路。
年少抛人容易去。
楼头残梦五更钟,花底离情三月雨。
无情不似多情苦。
一寸还成千万缕。
天涯地角有穷时,只有相思无尽处。 -
290.《叶宗裔为令叔求竹山诗》 宋·戴复古
一景分明似渭川,竹山堂好以人贤。
兰亭价为羲之重,岘首名因叔子传。
紫翠数峰长在眼,琅玕万个欲参天。
老夫身堕尘埃底,遥挹清风亦洒然。 -
291.《涪州江险不可泊,入黔江檥舟》 宋·范成大
黄沙翻浪攻排亭,濆淖百尺呀成坑。
坳洼眩转久乃平,一涡熨帖千涡生。
篙师绝叫敺川灵,鸣铙飞渡如奔霆。
水从岷来如浊泾,夜榜黔江聊濯缨,玻璃彻底镜面清。
忽思短棹中流横,钓线随风浮月明。 -
292.《自宁国溪行至宣城,舟人云凡百八十滩》 宋·范成大
波惊石险夜喧雷,晓泊旗亭笑眼开。
休问行人缘底瘦,适从百八十滩来。 -
293.《天童三阁》 宋·范成大
松萝幂天堕空翠,迎面风香三十里。
曾宫亭亭隔瑶水,碧瓦琼榱五云里。
千佛当门无半偈,声闻未解祖师意。
遍参踏破青鞋底,前楼后阁玲珑起。
闲客那知如许事,东斋听雨烂熳睡。
觉来一转聊布施,普请云堂来拟议。 -
294.《远游》 宋·陆游
老子平生喜远游,流麈不惜闇貂裘。
江亭吹笛三巴夜,关路骑驴二华秋。
但使澄心同止水,自知幻境等浮沤。
悠然饱听松风睡,勾漏丹砂底用求? -
295.《题庵壁》 宋·陆游
竹间仅有屋三楹,虽号吾庐实客亭。
已断雨声重点滴,欲残灯影更晶荧。
酒惟排闷难中圣,茶却名家可作经。
头眩减来还病蹇,何时彻底得康宁? -
296.《寓居小庵才袤丈戏作》 宋·陆游
早衰甚畏寒,飕飕厌空馆。
登阁望东庵,亭亭长一繖。
欣然愿暂寓,竹底门可款。
外看磔蝟毛,仰视覆鹄卵。 -
297.《晚步》 宋·杨万里
清水芙蓉未肯开,暑天花草底差排。
鹿葱金凤何为者,也得园亭护两阶。 -
298.《揭阳道中二首》 宋·杨万里
地平如掌树成行,野有邮亭浦有梁。
旧日潮州底处所,如今风物冠南方。 -
299.《林景思寄赠五言,以长句谢之》 宋·杨万里
华亭沉虞卿,惠山尤延之。
每见无杂语,只说林景思。
试问景思有何好,佳句惊人人绝倒。
句句飞从月外来,可羞王公荐穹昊。 -
300.《宿庐山栖贤寺,示如清长老》 宋·杨万里
清风迎衣襟,白云捧脚底,飘然径上庐山头,谁道栖贤三十里。
乡禅引到狮子峰,旃檀喷出香雾浓。
此一辨香为五老。