-
101.《过使华亭悼七友》 宋·黄公度
恶石乱峥嵘,胡为君此行。
功名成底事,舟楫误平生。
天远宁容问,滩流本自鸣。
林猿如会意,故作断肠声。 -
102.《登原仲茅亭》 宋·刘子翚
茅檐聊徙倚,落日见樵苏。
过雁飞何急,寒山远欲无。
剧谈容谩叟,逸兴慕潜夫。
寸禄甘华发,人生底事愚。 -
103.《长亭怨/长亭怨慢》 宋·张炎
记横笛、玉关高处。
万里沙寒,雪深无路。
破却貂裘,远游归後与谁谱。
故人何许。 -
104.《和彦猷在华亭赋十题依韵·陆瑁养鱼池》 宋·韩维
林塘岂如昔,尚想昔时居。
秋草自鸣鹳,寒波犹戏鱼。
纷纭钩饵底,琐碎刀匕余。
任公有奇术,默坐岁几余。 -
105.《韩廷玉筑亭於官舍之旁园中故多梅会有飞雪予》 宋·张栻
眼底风光正自佳,滞留何必叹天涯。
日长况是文书省,且与闲吟对落花。 -
106.《次韵王漕起秀亭》 宋·陈造
梦蹑常山万仞巅,宝符千载尚依然。
乌丝有底枭凭夜,赤子能忘蚁就膻。
正朔会须还禹服,登临聊复对吴天。
明年重放危亭目,万旅公方北首燕。 -
107.《洪都病中梦与太白同登峨嵋亭有赋》 宋·吴泳
翠浮天宇两眉修,不著尘寰半点愁。
锦袍仙人去不反,乘月忽作斯亭游。
月悬水底不受捉,牛渚矶翻酒星落。
气涌如山白浪掀,声悲动地终风作。 -
108.《次韵苏公竹间亭小饮》 宋·陈师道
自昔有遗韵,小饮不尽觞。
坐待竹间月,奈此云影长。
起行林下路,散策踰平岗。
破眼一枝春,著意千叶黄。 -
109.《白莲草亭前盆池所出也惯见红华忽遇此本孤高》 宋·郑刚中
鲛人织绡已奇诡,轻梭引丝不濡水。
何为玉人雕琢玉,亦在冷冷水泉底。
截肪磨玷既成花,盖以青铜耸而起。
体色当从太虚来,五采世间俱一洗。 -
110.《翻阳四望亭观雪》 宋·李弥逊
瘴海三年雨不冰,喜看万木变琼英,眼中何处分银界,脚底从兹上玉京。
岁序已於芒尾见,春风先向柳梢明。
饥馋病守存馀习,欲和田家击壤声。 -
111.《次韵道夫待制万象亭》 宋·李弥逊
不见三秋若望霓,寒亭今得共攀跻。
眼中远树两行直,脚底孤烟百尺低。
幻出璜台辉旧观,旋安银榜快新题。
细听屋角风云聚,谁谓天高不可梯。 -
112.《安仁绝览亭》 宋·吴芾
檐前列岫连云耸,亭下双溪彻底清。
可但坐来无暑气,老夫病眼顿增明。 -
113.《垂虹亭》 宋·李洪
十年沧海惯骑{左马右京},秋入垂虹豁眼明。
云气蓬莱底难到,洞天林屋没多程。
渔歌三唱客愁破,雁字一行秋影横。
他日若能追鲁望,钓车鱼具送馀生。 -
114.《启霞冰壶亭》 宋·楼钥
拍拍新漪彻底清,两山写照翠光凝。
笑看风动轂纹起,坐我玉壶春夜冰。 -
115.《和武必达郢亭杂咏韵》 宋·廖行之
君家华屋隐松关,满壑清风六月寒。
半岁胡为漫蓬转,篇诗犹解惜春阑。
人言占马应东首,我欲移文向北山。
试问啼鹃缘底事,书情终日劝人还。 -
116.《同主簿过翠眉亭》 宋·虞俦
宦情元薄且浮沉,抚字劳心只效颦。
白首论交嗟已晚,青衫捧檄只缘贫。
简书岂不怀朋友,德意安能及吏民。
误矣折腰成底事,谁欤高枕有间人。 -
117.《以坡公君如大江日千里我如此水千山底为韵作》 宋·赵蕃
频登采芹亭,所乐非山水。
君今去我东,愁绝重来倚。 -
118.《去非尉曹于廨舍;之侧凿池种竹为亭其上名日》 宋·赵蕃
旧日南州于去非,一官黄绶不嫌卑。
要为宾主壶觞地,因著胸中水竹期。
怪底不同东野耄,政由深得退之奇。
过君池草生春日,忆我丛篁长夏时。 -
119.《小圃茅亭初成即事十绝句》 宋·程公许
未能手剑血长鲸,只合瓜田老邵平。
斗粟驱人成底事,漫将吟啸寄高情。 -
120.《饯秘书郎刘侯出守龙舒分韵得亭字》 宋·程公许
皖伯疏封有故城,新堂犹宝李翱铭。
三峰秀出尘区外,二水空流战血腥。
在昔建邦专地势,祗今误计奇沙汀。
集鸿底处容棲宿,冠鹖何人称使令。