-
1.《偈颂七十六首》 宋·释师范
佛祖命脉,洞然明白。
黑漆屏风,松萝亮隔。 -
2.《奉天酬别郑谏议云逵、卢拾遗景亮见别之作》 唐·戴叔伦
巨孽盗都城,传闻天下惊。
陪臣九江畔,走马来赴难。
伏奏见龙颜,旋持手诏还。
单车不可驻,朱槛未遑攀。 -
3.《渔父词(亮公)》 宋·惠洪
讲虎天华随玉尘。
波心月在那能取。
旁舍老僧偷指注。
回头觑。
虚空特地能言语。
归对学徒重自诉。
从前见解都欺汝。
隔岸有山横暮雨。
翻然去。
千岩万壑无寻处。 -
4.《送李君亮大著出守眉州》 宋·杨万里
老夫丐外自缘老,复闻建邺江山好。
不应夫子亦翩然,一柁江花更江草。
黄金宫阙三神山,蓬莱五云霄汉间。
仍将弱水三万里,隔断尘世无往还。 -
5.《善福精舍秋夜迟诸君》 唐·韦应物
广庭独闲步,夜色方湛然。
丹阁已排云,皓月更高悬。
繁露降秋节,苍林郁芊芊。
仰观天气凉,高咏古人篇。 -
6.《同前》 唐·戴叔伦
寥亮来丰岭,分明辨古钟。
应霜如自击,中节每相从。
静听非闲扣,潜应蕴圣踪。
风间时断续,云外更舂容。
虚警和清籁,雄鸣隔乱峰。
因知谕知己,感激更难逢。 -
7.《病中赠张十八》 唐·韩愈
中虚得暴下,避冷卧北窗。
不蹋晓鼓朝,安眠听逢逢。
籍也处闾里,抱能未施邦。
文章自娱戏,金石日击撞。 -
8.《病中赠张十八》 唐·韩愈
中虚得暴下,避冷卧北窗。
不蹋晓鼓朝,安眠听逢逢。
籍也处闾里,抱能未施邦。
文章自娱戏,金石日击撞。 -
9.《僻居酬友人》 唐·伍乔
僻居虽爱近林泉,幽径闲居碧藓连。
向竹掩扉随鹤息,就溪安石学僧禅。
古琴带月音声亮,山果经霜气味全,多谢故交怜朴野,隔云时复寄佳篇。 -
10.《重阳感怀》 唐·刘兼
重阳不忍上高楼,寒菊年年照暮秋。
万叠故山云总隔,两行乡泪血和流。
黄茅莽莽连边郡,红叶纷纷落钓舟。 -
11.《听霜钟》 唐·无名氏
寥亮来丰岭,分明辨古钟。
应霜如自击,中节每相从。
静听非闲扣,潜应蕴圣踪。
风间时断续,云外更舂容。
虚警和清籁,雄鸣隔乱峰。
因之论知己,感激更难逢。 -
12.《苕溪草堂自大历三年夏新营洎秋及春…四十三韵》 唐·皎然
万虑皆可遗,爱山情不易。
自从东溪住,始与人群隔。
应物非宿心,遗身是吾策。
先民崆峒子,沦景事金液。 -
13.《避地毗陵上王慥使君(时黄贼陷东阳公避地于浙右)》 唐·贯休
至理至昭昭,心通即不遥。
圣威无远近,吾道太孤标。
辛苦苏氓俗,端贞答盛朝。
气高吞海岳,贫甚似渔樵。 -
14.《蒙求》 唐·李瀚2
王戎简要,裴楷清通。
孔明卧龙,吕望非熊。
杨震关西,
丁宽易东。 -
15.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
16.《冉冉孤生竹》 两汉·佚名
冉冉孤生竹,结根泰山阿。
与君为新婚,菟丝附女萝。
菟丝生有时,夫妇会有宜。
千里远结婚,悠悠隔山陂。 -
17.《室思》 魏晋·徐干
沉阴结愁忧,愁忧为谁兴?
念与君相别,各在天一方。
良会未有期,中心摧且伤。
不聊忧餐食,慊慊常饥空。 -
18.《咏怀八十二首》 魏晋·阮籍
夜中不能寐,起坐弹鸣琴。
薄帷鉴明月,清风吹我襟。
孤鸿号外野,翔鸟鸣北林。
徘徊将何见?忧思独伤心。 -
19.《雁儿落兼得胜令》 元·张养浩
往常时为功名惹是非,如今对山水忘名利;往常时趁鸡声赴早朝,如今近晌午犹然睡。
往常时秉笏立丹墀,如今把菊向东离;往常时俯仰承极贵,如今逍遥谒故知;往常时狂痴,险犯着笞杖徒流罪;如今便宜,课会风花雪月题。
云来山更佳,云去山如画。
出因云晦明,云共山高下。 -
20.《治安疏》 明·海瑞
户部云南清吏司主事臣海瑞谨奏;为直言天下第一事,以正君道、明臣职,求万世治安事:君者,天下臣民万物之主也。
惟其为天下臣民万物之主,责任至重。
凡民生利病,一有所不宜,将有所不称其任。
是故事君之道宜无不备,而以其责寄臣工,使之尽言焉。