-
1.《过秦论》 两汉·贾谊
上篇
秦孝公据崤函之固,拥雍州之地,君臣固守以窥周室,有席卷天下,包举宇内,囊括四海之意,并吞八荒之心。
当是时也,商君佐之,内立法度,务耕织,修守战之具;外连衡而斗诸侯。
于是秦人拱手而取西河之外。 -
2.《水西草堂》 唐·牟融
萝径萧然曲业存,闲云流水四无邻。
身留白屋潜踪迹,门□□吟学隐沦。
吟对琴尊江上月,笑看花木镜中春。
遗书自有亲□处,何必驱驰扰世尘。 -
3.《误桃源·砥柱勒铭赋》 宋·无名氏
砥柱勒铭赋,本赞禹功勋。
试官亲处分,赞唐文。
秀文冥子里,銮驾幸并汾。
恰似郑州去,出曹门。 -
4.《吕崇德挽词》 宋·楼钥
回首情亲处,相过濑水阳。
十年能几见,一疾痛云亡。
县郭山空秀,家园橘自霜。
主人今已矣,鸥鹭亦凄凉。 -
5.《道中思庐山》 宋·岳珂
庐山三百里,巨浸压宫亭。
势接九江汇,峰连万古青。
渊源开道术,哤幻杂仙灵。
厚地蟠奇秀,雄标动杳冥。 -
6.《水龙吟 题贾氏白云楼,次牧庵韵》 元·许有壬
结楼高倚晴空,人间何限思亲处。
白云谁遣,等闲出岫,悠悠来去。
本是无心,宁知下土,有人延伫。
怅芒烟衰草,九原难作,空目断、丘陵树。 -
7.《水龙吟 题贾氏白云楼,次牧庵韵》 元·许有壬
结楼高倚晴空,人间何限思亲处。
白云谁遣,等闲出岫,悠悠来去。
本是无心,宁知下土,有人延伫。
怅芒烟衰草,九原难作,空目断、丘陵树。 -
8.《田假限疾不获还庄载想田园兼思亲友率成短韵…赠杜幽素》 唐·李峤
游宦劳牵网,风尘久化衣。
迹驰东苑路,望阻北岩扉。
及此承休告,聊将狎遁肥。
十旬俄委疾,三径且殊归。 -
9.《岁晚还京台望城阙成口号先赠交亲》 唐·卢僎
紫陌开行树,朱城出晚霞。
犹怜惯去国,疑是梦还家。
风弱知催柳,林青觉待花。
交亲望归骑,几处拥年华。 -
10.《别亲朋》 唐·郑蜀宾
畏途方万里,生涯近百年。
不知将白首,何处入黄泉。