-
1.《琴曲歌辞·湘夫人》 唐·邹绍先
枫叶下秋渚,二妃愁渡湘。
疑山空杳蔼,何处望君王。
日落水云里,油油心自伤。 -
2.《琴曲歌辞·湘夫人》 唐·李颀
九嶷日已暮,三湘云复愁。
窅蔼罗袂色,潺湲江水流。
佳期来北渚,捐玦在芳洲。 -
3.《琴曲歌辞·湘夫人》 唐·郎士元
娥眉对湘水,遥哭苍梧间。
万乘既已殁,孤舟谁忍还。
至今楚山上,犹有泪痕斑。
南有涔阳路,渺渺多新愁。
昔神降回时,风波江上秋。
彩云忽无处,碧水空安流。 -
4.《杂歌谣辞·李夫人歌》 唐·李商隐
一带不结心,两股方安髻。
惭愧白茅人,月没教星替。
剩结茱萸枝,多擘秋莲的。
独自有波光,彩囊盛不得。 -
5.《杂歌谣辞·李夫人歌》 唐·李贺
紫皇宫殿重重开,夫人飞入琼瑶台。
绿香绣帐何时歇,青云无光宫水咽。
翩联桂花坠秋月,孤鸾惊啼商丝发。
红璧阑珊悬佩当,歌台小妓遥相望。
玉蟾滴水鸡人唱,露华兰叶参差光。 -
6.《杂歌谣辞·李夫人歌》 唐·鲍溶
璿闺羽帐华烛陈,方士夜降夫人神。
葳蕤半露芙蓉色,窈窕将期环珮身。
丽如三五月,可望难亲近。 -
7.《杂歌谣辞·李夫人歌》 唐·张祜
延年不语望三星,莫说夫人上涕零。
争奈世间惆怅在,甘泉宫夜看图形。 -
8.《息夫人》 唐·宋之问
可怜楚破息,肠断息夫人。
仍为泉下骨,不作楚王嫔。
楚王宠莫盛,息君情更亲。
情亲怨生别,一朝俱杀身。 -
9.《邓国太夫人挽歌》 唐·宋之问
鸾死铅妆歇,人亡锦字空。
悲端若能减,渭水亦应穷。 -
10.《天官崔侍郎夫人吴氏挽歌》 唐·李峤
宠服当年盛,芳魂此地穷。
剑飞龙匣在,人去鹊巢空。
簟怆孤生竹,琴哀半死桐。
唯当青史上,千载仰嫔风。 -
11.《天官崔侍郎夫人卢氏挽歌》 唐·沈佺期
偕老言何谬,香魂事永违。
潘鱼从此隔,陈凤宛然飞。
埋镜泉中暗,藏镫地下微。
犹凭少君术,仿佛睹容辉。 -
12.《故程将军妻南阳郡夫人樊氏挽歌》 唐·孙逖
德配程休甫,名高鲁季姜。
宠荣苍玉珮,宴梦郁金堂。
白日期偕老,幽泉忽悼亡。
国风犹在咏,江汉近南阳。 -
13.《赋戚夫人楚舞歌》 唐·李昂2
定陶城中是妾家,妾年二八颜如花。
闺中歌舞未终曲,天下死人如乱麻。
汉王此地因征战,未出帘栊人已荐。 -
14.《赋戚夫人楚舞歌》 唐·李昂2
定陶城中是妾家,妾年二八颜如花。
闺中歌舞未终曲,天下死人如乱麻。
汉王此地因征战,未出帘栊人已荐。 -
15.《程将军夫人挽诗》 唐·徐安贞
琴瑟调双凤,和鸣不独飞。
正歌春可乐,行泣露先晞。
环珮声犹在,房栊梦不归。
将军休沐日,谁劝著新衣。 -
16.《故南阳夫人樊氏挽歌》 唐·王维
石窌恩荣重,金吾车骑盛。
将朝每赠言,入室还相敬。
叠鼓秋城动,悬旌寒日映。
不言长不归,环佩犹将听。 -
17.《故南阳夫人樊氏挽歌》 唐·王维
锦衣馀翟茀,绣毂罢鱼轩。
淑女诗长在,夫人法尚存。
凝笳随晓旆,行哭向秋原。
归去将何见,谁能返戟门。 -
18.《达奚侍郎夫人寇氏挽词二首》 唐·王维
束带将朝日,鸣环映牖辰。
能令谏明主,相劝识贤人。
遗挂空留壁,回文日覆尘。
金蚕将画柳,何处更知春。 -
19.《息夫人》 唐·王维
莫以今时宠,难忘旧日恩。
看花满眼泪,不共楚王言。 -
20.《湘夫人》 唐·李颀
九嶷日已暮,三湘云复愁。
窅霭罗袂色,潺湲江水流。
佳期来北渚,捐佩在芳洲。