-
181.《道中杂诗呈子勉宝文有便寄叔海也》 宋·卷刚中
度岁尘沙汩没中,乍趋闲旷意何穷。
孤丛晚秀霜菊净,脱叶已疏山柿红。
马恃赐闲韁不胜,雁知王命信常通。
功名成处非人力,至手先令玉盏空。 -
182.《恭次家大人初抵季弟海陵官舍之韵》 宋·孙应求
食贫宁问肉如陵,且喜官曹简事程。
千里平淮随地阔,一江远水照水明。
几我怀古登临意,时作搔头讽咏声。
酬唱敢希朱树秀,粗分菽麦异周兄。 -
183.《送僧还日本》 宋·钟唐杰
上人海东艉,才华众推优。
学道慕中国,於焉一来游。
武林忽相遇,鍼芥意颇投。
儒道虽云异,诗酒喜共酬。 -
184.《和人游北固》 明·盛时泰
岁暮将何适,三山烟雨边。
日明知海气,云尽识江天。
古树开僧寺,寒潮荡客船。
登临殊有意,濡足祗堪怜。 -
185.《古意》 唐·李白
君为女萝草,妾作兔丝花。
轻条不自引,为逐春风斜。
百丈托远松,缠绵成一家。
谁言会面易,各在青山崖。 -
186.《人参》 宋·苏轼
上党天下脊,辽东真井底。
玄泉倾海腴,白露洒天醴。
灵苗此孕毓,肩肢或具体。
移根到罗浮,越水灌清泚。 -
187.《海棠》 宋·晏殊
杳霭何惊目,鲜妍欲荡魂。
向人无限思,当画不胜繁。
浩露晴方浥,游蜂暖更喧。
祇应春有意,留赠子山园。 -
188.《夜意》 宋·陆游
火云夕方收,草露秋已白。
堂空灯欲翳,壁坏虫自啧。
四顾寂无人,独立岸吾帻。
穷通何足论,等是百年客。
何能为一饱,半世出下策。
布帆幸无恙,谁谓江海迮? -
189.《书意》 宋·陆游
唐尧授人时,妙用均造化。
我读七月诗,周室亦其亚。
彼用治四海,我敛之一身。
至理之所在,太山等微尘。
链气以成真,岂复有它术。
譬如尊六经,百氏当尽黜。 -
190.《人日东园》 宋·陆游
岁首未入春,风气已稍和。
我睡意慵起,如此鸣禽何!驾言之东园,落海亦已多。
江南无坚冰,绿池生微波。
挹彼蒲萄醅,酌我鹦鹉螺,虽无丝与竹,倚树自高歌。
矫首东南望,稽山郁嵯峨。
儿曹幸力穑,老子得婆娑。 -
191.《与青城道人饮酒作》 宋·陆游
君不见太傅晚岁具海舟,归欲极意东山游;翰林偶脱夜郎谪,大醉赋诗黄鹤楼。
两公穷达何足道,同是逸气横清秋。
我无一事行千里,青山白云聊散愁。
有酒不换西凉州,无酒不典鷫鷞裘。 -
192.《人日出游湖上十首》 宋·杨万里
此行殊匆匆,天色不肯借。
更待海棠晴,满意孤山下。 -
193.《仙意》 宋·欧阳修
孤桐百尺拂非烟,凤去鸾归夜悄然。
沧海风高愁燕远,扶桑春老记蚕眠。
槎流千里才成曲,桂魄经旬始下弦。
独有金人寄遗恨,晓盘云泪冷涓涓。 -
194.《和运使舍人观潮》 宋·范仲淹
何处潮偏盛,钱唐无与俦。
谁能问天意,独此见涛头。
海浦吞来尽,江城打欲浮。
势雄驱岛屿,声怒战貔貅。 -
195.《登表海楼》 宋·范仲淹
一带林峦秀复奇,每来凭槛即开眉。
好山深会诗人意,留得夕阳无限时。 -
196.《练圻老人农隐》 明·高启
我生不愿六国印,但愿耕种二顷田。
田中读书慕尧舜,坐待四海升平年。
却愁为农亦良苦,近岁征役相烦煎。
养蚕唯堪了官税,卖犊未足输米钱。 -
197.《挽方孚若寺丞二首》 宋·刘克庄
斯人讵意掩斯丘,六合茫茫不可求。
射虎山中如昨日,骑鲸海上忽千秋。
帝方欲老长沙傅,虏尚能言博望侯。
回首濑溪溪畔路,跛驴无复从公游。 -
198.《代人和御制上巳锡宴诗》 宋·毛滂
曲水传觞盛,皇只布德初。
海波翻雅奏,云露湿华裾。
晴送君恩暖,寒收物意舒。
春耕无叹息,庶不负于胥。 -
199.《岁月晚》 宋·刘过
手种疏梅已发妍,相从三过客中年。
吾生岂得须如意,随处何妨且信缘。
风月心多时小醉,轩裳梦少且闲眠。
万人海里能如此,是自在禅并散仙。 -
200.《游白云山海会寺》 宋·王之道
龙舒富山水,白云又其角。
七峰互回环,仰见天一握。
古木森建幢,苍藤大张幄。
初疑翠黛扫,颇类青玉琢。