-
161.《四川使宅有韦令公时孔雀…妓兴嗟久之因赋此诗用广其意》 唐·武元衡
荀令昔居此,故巢留越禽。
动摇金翠尾,飞舞碧梧阴。
上客彻瑶瑟,美人伤蕙心。
会因南国使,得放海云深。 -
162.《郊居岁暮因书所怀》 唐·权德舆
养拙方去喧,深居绝人事。
返耕忘帝力,乐道疏代累。
翛然衡茅下,便有江海意。
宁知肉食尊,自觉儒衣贵。 -
163.《郊居岁暮因书所怀》 唐·权德舆
养拙方去喧,深居绝人事。
返耕忘帝力,乐道疏代累。
翛然衡茅下,便有江海意。
宁知肉食尊,自觉儒衣贵。 -
164.《和吕舍人喜张员外自北番回至境上,先寄二十韵》 唐·杨巨源
割爱天文动,敦和国步安。
仙姿归旧好,戎意结新欢。
并命瞻鹓鹭,同心揖蕙兰。
玉箫临祖帐,金榜引征鞍。 -
165.《海阳十咏·裴溪(时御史已遇新恩)》 唐·刘禹锡
楚客忆关中,疏溪想汾水。
萦纡非一曲,意态如千里。
倒影罗文动,微波笑颜起。
君今赐环归,何人承玉趾。 -
166.《奉酬淮南牛相公思黯见寄二十四韵(每对双关分叙两意)》 唐·白居易
白老忘机客,牛公济世贤。
鸥栖心恋水,鹏举翅摩天。
累就优闲秩,连操造化权。
贫司甚萧洒,荣路自喧阗。 -
167.《登宜春醉宿景星寺寄郑判官兼简空上人》 唐·李群玉
晓发碧水阳,暝宿金山寺。
松风洒寒雨,淅沥醒馀醉。
夜中香积饭,蔬粒俱精异。
境寂灭尘愁,神高得诗思。 -
168.《送友人归武陵》 唐·张蠙
闻近桃源住,无村不是花。
戍旗招海客,庙鼓集江鸦。
别岛垂橙实,闲田长荻芽。
游秦未得意,看即更离家。 -
169.《送重钧上人游天台》 唐·皎然
渐看华顶出,幽赏意随生。
十里行松色,千重过水声。
海容云正尽,山色雨初晴。
事事将心证,知君道可成。 -
170.《西江月(过福唐留别故人)》 宋·赵鼎
世态浮云易变,时光飞箭难留。
五年重见海东头。
只有交情似旧。
未尽别来深意,难堪老去离愁。
青山迢递水悠悠。
明日扁舟病酒。 -
171.《念奴娇(丁卯上巳,燕集叶尚书蕊香堂赏海棠,即席赋之)》 宋·张元干
蕊香深处,逢上巳、生怕花飞红雨。
万点胭脂遮翠袖,谁识黄昏凝伫。
烧烛呈妆,传杯绕槛,莫放春归去。
垂丝无语,见人浑似羞妒。 -
172.《洞仙歌(次王漕邀赏海棠韵)》 宋·京镗
东皇著意,妙出妆春手。
点缀名花胜於绣。
向鱼凫国里,琴鹤堂前,仍共赏,蜀锦堆红炫昼。
妖娆真绝艳,尽是天然,莫恨无香欠檀口。 -
173.《海棠春令》 宋·史达祖
似红如白含芳意。
锦宫外、烟轻雨细。
燕子不知愁,惊堕黄昏泪。
烛花偏在红帘底。
想人怕、春寒正睡。
梦著玉环娇,又被东风醉。 -
174.《水龙吟(海棠)》 宋·方千里
锦城春色移根,丽姿迥压江南地。
琼酥拂脸,彩云满袖,群芳羞避。
双燕来时,暮寒庭院,雨藏烟闭。
正□□未足,宫妆尚怯,还轻洒胭脂泪。 -
175.《卜算子(惜海棠)》 宋·刘克庄
尽是手成持,合得天饶借。
风雨于花有底雠,著意相陵藉。
做暖逼教开,做冷催教谢。
不负明年花下人,只负栽花者。 -
176.《殢人娇》 宋·张扩
深院海棠,谁倩春工染就。
映窗户、烂如锦绣。
东君何意,便风狂雨骤。
堪恨处,一枝未曾到手。
今日乍晴,匆匆命酒。
犹及见、胭脂半透。
残红几点,明朝知在否。
问何似,去年看花时候。 -
177.《题海岳后人烟峦晓景图》 元·唐珙
襄阳米友仁,作画但画意。
须臾笔砚间,淋漓走元气。 -
178.《依韵和永叔内翰酬寄杨州刘原甫舍人》 宋·梅尧臣
东望淮海间,恨无鸿鹄羽。
鸿鹄日已飞,风雪岁将暮。
忆听谈老庄,达生无恐惧。
我今齿发疏,何异树有蠹。 -
179.《秋坐碧玉楼偶成》 明·陈宪章
造次中秋过,商量九日来。
诗将秋景澹,菊共老人开。
时节陶潜醉,江山宋玉哀。
平生沧海意,不受白鸥猜。 -
180.《偶成长句》 宋·方士繇
北风日日闭柴门,落尽梅花雨暗村。
虚阁留春宜夜永,寒炉拨火借春恩。
舂知身外亲交少,老觉人间岁月奔。
空负平生江海意,只今心事与谁论。