-
1.《已至都梁简介然时介然欲至城北而食言》 宋·吴则礼
击舟落尾端复佳,独恐幽人费招唤。
老鼻行参宴坐香,晨炊饱吃连床饭。
巾边白发已星星,霜底黄花犹粲粲。
从事一事大因缘,截里僧伽为侬办。 -
2.《有怀介然偶作因记之》 宋·吴则礼
介然平生三只袜,意行跛跛复挈挈。
上懒把椎拂拿却,过淮来昔伴僧伽。 -
3.《又寄介然》 宋·吴则礼
寄声吾党阿介,米贱惟有誉同。
更无一语不契,前身定是同参。 -
4.《寄介然二首》 宋·吴则礼
昨者偶持汉节,白头未识乌蛮。
饱饭癯然摩腹,笑听船鼓过湾。 -
5.《赠僧介然》 宋·张耒
寒窗写就白云篇,客至研茶手自煎。
儒佛故应同是道,诗书本是不妨禅。
长松千尺巢云鹤,寒峤三更啸月猿。
请以篇章为佛事,要观半偈走人天。 -
6.《为陈介然题持约画》 宋·陈与义
层层水落白滩生,万里征鸿小作程。
日暮微风过荷叶,陂南陂北听秋声。 -
7.《寄介然二首》 宋·吴则礼
生事石田茅屋,世家青琐金銮。
崇福略无王事,自惭也费县官。 -
8.《赠夷白介然》 宋·吴则礼
顷游古新秦,打包过黄河。
跛跛登摧车,白发角荷戈。
行人十七八,儿女载骆驼。
戍鼓已断肠,况乃有边歌。 -
9.《小雨倦出怀介然》 宋·吴则礼
北风吹雨鸣船蓬,高岩泥骨愁老翁。
少陵病骨端欲折,扶杖无因寻赞公。
赞公从来懒剃头,破衲未御寒飕飕。
东窗朝日会晴好,共看雪雾翻茶瓯。 -
10.《有怀介然偶作因寄之》 宋·吴则礼
此生端与衲僧期,折脚茶铛能解颐。
君对幽人洗银毂,我书春事有毛锥。
唤醒饱睡真痴绝,惊倒群儿要语奇。
想为梅花从定出,横担拄杖傍疏篱。 -
11.《至洪泽寄吕少冯介然》 宋·吴则礼
来往都梁真有期,瘦藤挈挈要追随。
独怜老子蒙头睡,不见梅花如雪时。
经炉饱附僧伽火,斋钵长分庾氏糜。
岁暮东窗好晴日,传声阿遁正相思。 -
12.《周介然所惠石铫取水瀹茶》 宋·吴则礼
吾人老怀丘壑情,洗君石铫盱眙城。
要煎淮水作蟹眼,饭饱睡魔聊一醒。
僧伽孤塔何亭亭,试唤僧伽真肯应。
拟向山阳买白菜,团炉烂煮北湖羹。 -
13.《比以补陀刻寄少冯有诗复答之并杨吉老释介然》 宋·吴则礼
吾以无作语,刊彼月面背。
遣似吕南山,未要余子会。
平生太玄雄,犹有一语在。
只怜粥饭和,已复不惊怪。 -
14.《崔文学甲携文见过萧然有出尘之姿问之则孙介》 宋·苏轼
象服盛簪珥,岂是邢夫人。
敝衣破冠履,可怜范叔贫。
君看崔员外,晚就观国宾。
当年颇赫赫,翁媪争为姻。