-
141.《送郑叔车》 明·张孟兼
郑子离襁褓,所怙惟乃父。
父昔仕燕京,半世去乡土。
子家孝义门,十世居同聚。
派衍白麟支,望出荥阳谱。 -
142.《渔阳老妇歌》 明·周忱
渔阳老妇白发多,去年归自斡难河。
自言本是田家女,少小姿容众推许。
父母求婚来大都,朱门许嫁不须臾。
良人系出蒙古部,阿翁仕元作枢副。 -
143.《和穆父新凉》 宋·苏轼
家居妻儿号,出仕猿鹤怨。
未能逐什一,安敢抟九万。
常恐樗栎身,坐缠冠盖蔓。
受恩如负债,粗报乃焚券。 -
144.《苏子容母陈夫人挽词》 宋·苏轼
苏陈甥舅真冰玉,正始风流起颓俗。
夫人高节称其家,凛凛寒松映修竹。
鸡鸣为善日日新,八十三年如一晨。
岂惟家室宜寿母,实与朝廷生异人。 -
145.《送欧阳辩监澶州酒》 宋·苏轼
汗血驾鼓车,何従致千里。
纷纷糟曲间,欲试贤公子。
君家江南英,濯足沧浪水。
却渡旧黄河,涨沙埋马耳。
由来付造物,倚伏何穷已。
当念楚子文,三仕无愠喜。 -
146.《寄阙下诸父兄兼示平甫兄弟》 宋·王安石
父兄为学众人知,小弟文章亦自奇,家势到今宜有後,士才如此岂无时。
久闻阳羡溪山好,颇与渊明性分宜。
但愿一门皆贵仕,时将车马过茆茨。 -
147.《次诸葛伯山赡军赠别韵》 宋·范成大
歙维群山囿,漫仕富英杰。
清标照人寒,玉笋森积雪。
嗟余独委琐,无用等木屑。
又如道傍李,味苦不堪折。 -
148.《送少章弟赴仁和主簿》 宋·秦观
我宗本江南,为将门列戟。
中叶徙淮海,不仕但潜德。
先祖实起家,先君始缝掖。
议郎为名士,余亦忝词客。 -
149.《奉别牛司理》 宋·秦观
堂堂先德擅才名,词赋高凌墨客卿。
之子妙龄初筮仕,好修文史继家声。 -
150.《杂兴》 宋·陆游
谋生在衣食,不仕当作农。
识字读农书,岂不贤雕虫。
妇当娶农家,养蚕事炊舂,晨耕候春扈,夜织惊秋蛩。
畦蔬胜肉羹,社酒如粥醲。
毋为慕朝帻,谄笑求见容。 -
151.《闲游》 宋·陆游
大冠长剑已焉哉,短褐秃巾归去来!五世业儒书有种,一生任运仕无媒。
麦经小雨家家下,菊著新霜处处开。
自笑闲游心未歇,青鞋蹋踤白云堆。 -
152.《寓言》 宋·陆游
出仕谢招麾,还家美蕨薇。
深居全素志,大路息危机。
世变生呼吸,人情忽细微。
床头周易在,拾此欲安归? -
153.《思归引》 宋·陆游
善泅不如稳乘舟,善骑不如谨持辔。
妙於服食不如寡欲,工於揣摩不如省事。
在天有命谁得逃,在我无求直差易。
散人家风脱纠缠,烟蓑雨笠全其天。 -
154.《初拜再领祠宫之命有感》 宋·陆游
黄纸初开喜可知,追怀平昔却成悲。
生当京国承平日,仕及皇家再造时。
小草出山初已误,断云含雨欲何施?儿孙贺罢仍无事,却赴幽人把钓期。 -
155.《累日多事不复能观书感叹作此诗》 宋·陆游
我生无他长,所得静而简。
出仕三十年,不殖一金产。
四方到为家,所向不容拣。
南游极巨海,西戍掠危栈。 -
156.《寄题龚立道昆山栖闲堂》 宋·陆游
我居山阴古大泽,出门尚恨风烟迮。
欲求旷快舒眼力,梦中去作栖闲客。
栖闲主人计不疏,万卷读尽家藏书。
平时不喜入城府,况肯自屈承明庐!听鸡束带谁不尔?明时可仕君独止。
不妨借地作园林,买山岂是巢由事? -
157.《示子孙》 宋·陆游
为贫出仕退为农,二百年来世世同。
富贵苟求终近祸,汝曹切勿坠家风。 -
158.《子遹调官得永平钱监待次甚远寄诗宽其意盖将》 宋·陆游
黄纸起家升仕籍,青衫溯阙拜恩光。
署衔汝勿憎铜臭,就养吾方喜饭香。
世事极知多倚伏,人生正要小回翔。
但令父子常相守,歛版扶犁味总长。 -
159.《赣士曾兴宗字光祖以其居篔谷图来求诗》 宋·陆游
高人心虚万物宗,家世常以仕易农。
买山本爱坡上竹,手种已偃岩前松。
瀑泉三伏凛冰雪,谷声火里酣笙镛。
了知自是一丘壑,不与金精为附庸。 -
160.《书戒》 宋·陆游
我幼事父师,熟闻忠厚言,治身接物间,要使如春温。
鞭朴不可弛,此语实少恩。
但能交相爱,余亦何足论。
家贫赖奴婢,炊汲与应门,余力具茗药,夕饭或至昏。