-
1.《菩萨蛮》 宋·晁补之
玉京不许尘容到。
疏慵只合疏慵老。
鸥鸟共烟波。
田夫与醉歌。
忘怀无物我。
莫似陈惊坐。
勋业付长闲。
西山爽气间。 -
2.《比红儿诗》 唐·罗虬
姓字看侵尺五天,芳菲占断百花鲜。
马嵬好笑当时事,虚赚明皇幸蜀川。
金谷园中花正繁,坠楼从道感深恩。
齐奴却是来东市,不为红儿死更冤。 -
3.《感皇恩 昔向长年老敕断家事,无令子孙关白》 元·王恽
绩,照映一世,未老得请于朝,亦慕子平为人,尽以内务付之。
诸郎其贤于人远甚,某喜闻而乐道之,为赋此,以歌其盛德云节序四时闲,功成还退。
此事君侯与心会。
幽亭高卧,眼冷画堂金翠。 -
4.《仆曩于长安陈汉卿家见吴道子画佛碎烂可惜其》 宋·苏轼
子骏以见遗作诗谢之贵人金多身复闲,争买书画不计钱。
已将铁石充逸少,(殷铁石,梁武帝时人。
今法帖大王书中有铁石字。
)更补朱繇为道玄。 -
5.《仆曩於长安陈汉卿家,见吴道子画佛,碎烂可》 宋·苏轼
贵人金多身复闲,争买书画不计钱。
已将铁石充逸少,更补朱繇为道玄。
烟薰屋漏装玉轴,鹿皮苍璧知谁贤。
吴生画佛本神授,梦中化作飞空仙。 -
6.《林子长见示悼鹤之诗若不能释然者因次韵以广》 宋·虞俦
君家青田姿,见之毛骨寒。
方当秋露警,遽迫夏景残。
年来纵饮啄,意外失防闲。
谁欤不具眼,死之于汝安。 -
7.《厚载王君求仆赋寄闲斋诗又欲仆作晚实此君二》 宋·王洋
布鼓何堪付阿香,平生痴绝亦长康。
曲成下里安知宋,疏就中郎不姓常。
未许芳馨依杜若,遥窥光怪识干将。
秋风一水空相望,留滞何时贡玉堂。 -
8.《病告中遇风雪作长歌排闷》 宋·陆游
风雪横街不能出,闭户垂帷养衰疾。
黄昏卧听打窗声,聊挽清寒入诗律。
公孙布被久有味,子敬青毡暖无匹。
石鼎闲烹似爪茶,霜皱旋破如拳栗。 -
9.《满庭芳(政和癸巳滁阳作,其年京师大雪)》 宋·向子諲
天宇长闲,飞仙狂醉,挼云碎玉沈空。
谢家庭院,争道絮因风。
不怕寒生宝粟,深调护、犀幕重重。
瑶林里,疏梅献笑,小萼露轻红。 -
10.《贺新郎(和邵清溪自寿)》 宋·何梦桂
世事浑无定。
问人间、翻来覆去,阿谁能忍。
海怒惊涛山相拍,选甚鱼龙不任。
看今古、英雄销尽。 -
11.《雨中》 宋·王安石
尚疑樱欲吐,已怪菊成漂。
紫苋凌风怯,青苔挟雨骄。
长闲故有味,多难自无聊。
牢落柴荆晚,生涯付一瓢。 -
12.《郊居》 宋·陆游
索米官仓例坐愚,东方未可戏侏儒。
行藏要付他年看,富贵真堪一笑无。
等死不过赊岁月,长闲勿更问妻孥。
狂豪尽道非平昔,老胆轮囷尚满躯。 -
13.《晚春独酌有感》 宋·张耒
春晏岩谷秀,乔木环我居。
引此西涧泉,漍漍漱我除。
危桥跨方池,修竹万有余。
人间午阴静,鸟下惊游鱼。 -
14.《和高守无隐官闲即事》 宋·王之道
谁怜村落笑歌稀,全把茶瓯当酒卮。
枯槁又经三月雨,穷愁聊付一篇诗。
窗间远岫青千叠,楼外长天碧四垂。
何日获陪文字饮,欲翻妍唱入新词。 -
15.《柳毅传》 唐·李朝威
仪凤中,有儒生柳毅者,应举下第,将还湘滨。
念乡人有客于泾阳者,遂往告别。
至六七里,鸟起马惊,疾逸道左。
又六七里,乃止。 -
16.《念奴娇·登建康赏心亭呈史致道留守》 宋·辛弃疾
我来吊古,上危楼、赢得闲愁千斛。
虎踞龙蟠何处是,只有兴亡满目。
柳外斜阳,水边归鸟,陇上吹乔木。
片帆西去,一声谁喷霜竹。 -
17.《七言》 唐·吕岩
金丹一粒定长生,须得真铅炼甲庚。
火取南方赤凤髓,水求北海黑龟精。
鼎追四季中央合,药遣三元八卦行。 -
18.《八归·湘中送胡德华》 宋·姜夔
芳莲坠粉,疏桐吹绿,庭院暗雨乍歇。
无端抱影销魂处,还见篠墙萤暗,藓阶蛩切。
送客重寻西去路,问水面琵琶谁拨?最可惜、一片江山,总付与啼鴂。
长恨相从未款,而今何事,又对西风离别?渚寒烟淡,棹移人远,飘渺行舟如叶。 -
19.《乐语》 宋·王义山
◎寿崇节致语隆兴府
万年介寿,星辰拱文母之尊;四海蒙恩,雨露宠周臣之宴。
颂声交作,协气横流。
与天同心,为民立命。 -
20.《敲爻歌》 唐·吕岩
汉终唐国飘蓬客,所以敲爻不可测。
纵横逆顺没遮栏,静则无为动是色。
也饮酒,也食肉,守定胭花断淫欲。