-
1.《送人之天台》 唐·李洞
行李一枝藤,云边晓扣冰。
丹经如不谬,白发亦何能。
浅井仙人境,明珠海客灯。
乃知真隐者,笑就汉廷征。 -
2.《赠黄真护道人游茅山》 宋·楼钥
少年曾上三茅山,千岩万壑穷跻攀。
烟霏空翠不可状,弟兄联骑欣清閒。
回头五十有余载,至今梦境犹班班。
初从崇禧入仙境,元符玉晨纷幢幡。 -
3.《仙诗五首》 唐·吴清妻
道启真心觉渐清,天教绝粒应精诚。
云外仙歌笙管合,花间风引步虚声。
□□□□□□□,□君隐处当一星。
□□莲花山头饭,黄精仙人掌上经。 -
4.《仙华重午》 宋·张森
空山值端午,采蒲南涧滨。
蒲生裹白石,涧水清粼粼。
蟠根寸九节,服食能通真。
采之不盈掬,土洁含芳辛。 -
5.《自道场山至何山读故人洪舜俞内翰诗刻追和》 宋·程公许
褊性不谐俗,泛梗归无家。
故人右扶风,双旌拥崇牙。
款门及暇日,褰裳蹑飞霞。
维南古道场,诸天集毗耶。 -
6.《过贾浪仙旧地》 唐·李洞
鹤外唐来有谪星,长江东注冷沧溟。
境搜松雪仙人岛,吟歇林泉主簿厅。
片月已能临榜黑,遥天何益抱坟青。
年年谁不登高第,未胜骑驴入画屏。 -
7.《与诸友同坐梅下月雾凄清风琴泠然不类人世各》 宋·冯时行
月冷逼疏影,梅孤泛清光。
儿曹窍孤竹,天风韵丝簧。
相将二三子,中夜聊徜徉。
泠泠白雪唱,滟滟碧霞觞。 -
8.《烂柯山四首·仙人棋》 唐·刘迥
灵境偶一寻,洞天碧云上。
烂柯有遗迹,羽客何由访。
日暮怅欲还,晴烟满千嶂。 -
9.《鹊桥仙(和蔡子周)》 宋·侯置
鹤发萧森,玉颜腴润,养就黄芽金鼎。
一区松菊老湘滨,但心远、何妨人境。
衮衣家世,鸣鸾歌舞,到了春冰消尽。
不须惆怅梦中身,这彩选、输赢谁省。 -
10.《鹊桥仙(和蔡子周)》 宋·侯置
鹤发萧森,玉颜腴润,养就黄芽金鼎。
一区松菊老湘滨,但心远、何妨人境。
衮衣家世,鸣鸾歌舞,到了春冰消尽。
不须惆怅梦中身,这彩选、输赢谁省。