-
1.《和冯中允仙娥峰》 宋·王禹偁
熊耳如当出槛熊,仙姿孤秀压诸峰。
采芝逋客怜贞质,化石佳人妬丽容。
身上霓衣慵整顿,天边华盖会裁缝。
嫦娥月里休相笑,万古应无窃药踪。 -
2.《江行得水仙花》 宋·袁说友
彻底清姿秀可餐,柔枝不怯胆瓶寒。
三星细滴黄金盏,六出分成白玉盘。
是物合陪仙子供,何人遣傍客舟看。
山礬似俗梅偏瘦,别与诗人较二难。 -
3.《满江红·萱草堂开》 宋·无名氏
萱草堂开,仙姿秀、金枝玉叶。
亲曾映、尧阶三月,蓂舒六荚。
荣侍早随台辅鼎,长生已镂天潢牒。
自当年、苹藻俪勋门,能循法。 -
4.《花舞》 宋·史浩
奇花命以佳名,因其有香,尊之为客。
欲知标格,请观一字之褒;爰藉品题,遂作群英之冠。
适当丽景,用集仙姿。
玉质轻盈,共庆一时之会;金尊潋滟,式均四坐之欢。 -
5.《乐语》 宋·王义山
◎寿崇节致语隆兴府
万年介寿,星辰拱文母之尊;四海蒙恩,雨露宠周臣之宴。
颂声交作,协气横流。
与天同心,为民立命。 -
6.《安福殿千叶双头并枝白牡丹歌》 宋·宋庠
三月春风满瑶水,珍丛瑞薄纷难纪。
皭若兹花四照中,扬蕤独茂千龄祉。
千龄丕应在重葩,双吐琼房彰协华。
秀跗即镂平台雪,宝艳宁争台岭霞。 -
7.《赠毛仙翁》 唐·郑澣
至道无名,至人长生。
爰观绘事,似挹真形。
方口渥丹,浓眉刷青。 -
8.《宇文秀才斋中海柳咏》 唐·孟郊
玉缕青葳蕤,结为芳树姿。
忽惊明月钩,钩出珊瑚枝。
灼灼不死花,蒙蒙长生丝。
饮柏泛仙味,咏兰拟古词。
霜风清飕飕,与君长相思。 -
9.《宇文秀才斋中海柳咏》 唐·孟郊
玉缕青葳蕤,结为芳树姿。
忽惊明月钩,钩出珊瑚枝。
灼灼不死花,蒙蒙长生丝。
饮柏泛仙味,咏兰拟古词。
霜风清飕飕,与君长相思。 -
10.《骄儿诗》 唐·李商隐
衮师我骄儿,美秀乃无匹。
文葆未周晬,固已知六七。
四岁知名姓,眼不视梨栗。
交朋颇窥观,谓是丹穴物。