-
1.《高庙灾董仲舒推说其意稿未上主父偃候仲舒私》 宋·袁说友
老学推占后,奸人娼嫉初。
怀私真诡计,候见窃成书。
猛欲挤贤辙,宁思戒覆车。
那知一回首,身已毙诛锄。 -
2.《义门郑仲舒先生得请归浦江余於先生同里且亲》 明·张孟兼
郑公去年离北平,束书抱病来南京。
城隅解后喜且惊,开颜握手言再生。
自从南北屦构兵,日夜怅望乡关情。
几回寄书雁南征,中心摇摇若悬旌。 -
3.《读史十首 董仲舒》 明·高启
早奏文章直殿庐,茂陵还复访遗书。
寂寥犹抱《春秋传》,谁问江都老仲舒。 -
4.《咏史上·董仲舒三首》 宋·陈普
好古刘安岂逆俦,左吴枚赫满诸侯。
仲舒到处皆狼虎,妥帖驯良独到头。 -
5.《贤者之孝二百四十首·董仲舒》 宋·林同
汉有孝廉举,谁知发自舒。
可怜三策罢,却去相江都。 -
6.《董仲舒》 唐·罗隐
灾变儒生不合闻,谩将刀笔指乾坤。
偶然留得阴阳术,闭却南门又北门。 -
7.《送卢仲舒移家海陵》 唐·皎然
世故多离散,东西不可嗟。
小秦非本国,楚塞复移家。
海岛无邻里,盐居少物华。
山中吟夜月,相送在天涯。 -
8.《和温仲舒感怀》 宋·四锡
郡斋松盖翠斜欹,客到鸣琴凡酒巵。
江上正当摇落景,天涯空惜太平时。
雪残幽谷春难到,兰茂深林众岂知。
上国三千五百里,杨梅熟日是归期。 -
9.《咏史上·董仲舒三首》 宋·陈普
鹤发东宫体孝文,明堂服色谩云云。
力行到底终何似,不逮躬行万石君。 -
10.《咏史上·董仲舒三首》 宋·陈普
孟轲死后惟董子,道义两言扩古今。
性善七篇何落落,千秋不遇一知音。