-
1.《贺新郎(赋菊)》 宋·李公昴
细与黄花说。
是天教、开遇重阳,玉裁金屑。
老行要寻松竹伴,雅爱山翁鬓雪。
任满插、追陪节物。 -
2.《九日置酒》 宋·宋祁
秋晚佳晨重物华,高台复帐驻鸣笳。
遨欢任落风前帽,促饮争吹酒上花。
溪态澄明初雨毕,日痕清淡不成霞。
白头太守真愚甚,满插茱萸望辟邪。 -
3.《满庭芳(西园月夜赏花)》 宋·毛滂
马络青丝,障开红锦,小晴初断香尘。
芳醪满载,持烛有佳人。
飞盖西园午夜,花梢冷、云月胧明。
折还惜,留花伴月,占定可怜春。 -
4.《舣舟清江镇从任子严运使求菊》 宋·周必大
陶令思归未得归,黄花想见绕东篱。
满头须插何容易,且向盘园乞一枝。 -
5.《同鲁直文潜饮刑部杜君章家次封丘杜观仲韵》 宋·晁补之
廷尉风流才绝尘,最怜高髻歌阳春。
两鬟亦解倚瑟语,催送花前红袖舞。
黄张翰墨海内名,席上生风清夏宇。
封丘自倚笔势豪,不怕当筵赋鹦鹉。 -
6.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
7.《宣州九日闻崔四侍御与宇文太守游敬亭余时登响山不同此赏醉后寄崔侍御》 唐·李白
九日茱萸熟,插鬓伤早白。
登高望山海,满目悲古昔。
远访投沙人,因为逃名客。
故交竟谁在,独有崔亭伯。 -
8.《月蚀诗》 唐·卢仝
新天子即位五年,岁次庚寅,斗柄插子,律调黄钟。
森森万木夜僵立,寒气赑屃顽无风。
烂银盘从海底出,出来照我草屋东。 -
9.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
10.《和子由记园中草木十一首》 宋·苏轼
煌煌帝王都,赫赫走群彦。
嗟汝独何为,闭门观物变。
微物岂足观,汝独观不倦。
牵牛与葵蓼,采摘入诗卷。 -
11.《诗》 唐·拾得
诸佛留藏经,只为人难化。
不唯贤与愚,个个心构架。
造业大如山,岂解怀忧怕。
那肯细寻思,日夜怀奸诈。 -
12.《答王巩(巩将见过,有诗自谓恶客,戏之·)》 宋·苏轼
汴泗绕吾城,城坚如削铁。
中有李临淮,号令肝胆裂。
古来彭城守,未省怕恶客。
恶客云是谁,祥符相公孙。 -
13.《答王巩》 宋·苏轼
汴泗遶吾城,城坚如削铁。
中有李临淮,号令肝胆裂。
古来彭城守,未省怕恶客。
恶客云是谁?祥符相公孙。 -
14.《谪居感事》 宋·王禹偁
迁谪独熙熙,襟怀自坦夷。
孤寒明主信,清直上天知。
消息还依道,生涯只在诗。
惟尚谕山水,讵敢咏江蓠。 -
15.《觉非居士东菴甚奇观玉蟾曾游其间醉吟一篇》 宋·白玉蟾
一瓯之闽古无诸,山奇水透真画图。
霍童山在闽之隅,天下第一神仙都。
神仙渺茫不可见,桑田沧海几迁变。
三山崒嵂青至今,堪嗟山下人如燕。 -
16.《浣溪沙》 宋·晁端礼
误入仙家小洞来。
碧桃花落乱浮杯。
满身罗绮裛香煤。
醉倒任眠深迳里,醒时须插满头归。
更收余蕊酿新醅。 -
17.《酬翰林白学士代书一百韵(此后江陵时作)》 唐·元稹
昔岁俱充赋,同年遇有司。
八人称迥拔,两郡滥相知。
逸骥初翻步,鞲鹰暂脱羁。
远途忧地窄,高视觉天卑。 -
18.《城南联句》 唐·韩愈
竹影金琐碎, ——孟郊
泉音玉淙琤.琉璃剪木叶, ——韩愈
翡翠开园英。
流滑随仄步, ——孟郊 -
19.《奉和袭美二游诗·徐诗》 唐·陆龟蒙
尝闻四书曰,经史子集焉。
苟非天禄中,此事无由全。
自从秦火来,历代逢迍邅。
汉祖入关日,萧何为政年。 -
20.《题万壑风烟亭百韵》 宋·彭郁
风在不周山空阙,底事问烟访两浙。
烟生庐阜香炉峰,孰使随风至吴越。
风乎与烟相得外,还有风雷千雨雪。
烟兮与风相好余,仍有烟波及霞月。