-
1.《奉酬约之见招》 宋·王安石
君家段干木,为义畏人侵。
冯轼信厚礼,逾垣终褊心。
川坻宁有此,园屋谅非今。
雨过梅柳净,潮来蒲稗深。 -
2.《弯碕》 宋·王安石
残暑安所逃,弯碕北窗北。
伐翳作清旷,培芳卫岑寂。
投衣挂青枝,敷簟取一息。
凉风过碧水,俯见游鱼食。
永怀少陵诗,菱叶净如拭。
谁当共新甘,紫角方可摘。 -
3.《题熊道士遐观阁》 宋·王炎
伐翳旋开清旷,楼居便觉超然。
注目青山有尽,游心碧落无边。 -
4.《皇矣》 先秦·佚名
皇矣上帝,临下有赫。
监观四方,求民之莫。
维此二国,其政不获。
维彼四国,爰究爰度。 -
5.《同诸公秋日游昆明池思古》 唐·储光羲
仆人理车骑,西出金光逵。
苍苍白帝郊,我将游灵池。
太阴连晦朔,雨与天根违。
凄风披田原,横污益山陂。 -
6.《郊陶潜体诗十六首》 唐·白居易
不动者厚地,不息者高天。
无穷者日月,长在者山川。
松柏与龟鹤,其寿皆千年。
嗟嗟群物中,而人独不然。 -
7.《诗》 唐·拾得
诸佛留藏经,只为人难化。
不唯贤与愚,个个心构架。
造业大如山,岂解怀忧怕。
那肯细寻思,日夜怀奸诈。 -
8.《文赋》 魏晋·陆机
余每观才士之所作,窃有以得其用心。
夫放言谴辞,良多变矣,妍蚩好恶,可得而言。
每自属文,尤见其情。
恒患意不称物,文不逮意。 -
9.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
10.《永州八记》 唐·柳宗元
始得西山宴游记自余为僇人,居是州。
恒惴慄。
时隙也,则施施而行,漫漫而游。
日与其徒上高山,入深林,穷回溪,幽泉怪石,无远不到。 -
11.《蓦山溪》 宋·毛滂
自吴兴刺史府与五县令舍,无得与东堂争广丽者。
去年仆来,见其突兀出翳荟间,而菌生梁上,鼠走户内,东西两便室,蛛网黏尘,蒙络窗户。
守舍者云:前大夫忧民劳苦,眠饭于簿书狱讼间。
是堂也,盖无有大夫履声,姑以为田廪耳。 -
12.《上林赋》 两汉·司马相如
亡是公听然而笑曰:“楚则失矣,而齐亦未为得也。
夫使诸侯纳贡者,非为财币,所以述职也。
封疆画界者,非为守御,所以禁淫也。
今齐列为东藩,而外私肃慎,捐国逾限,越海而田,其于义固未可也。 -
13.《二鬼》 明·刘基
忆昔盘古初开天地时,以土为肉石为骨,水为血脉天为皮
,昆仑为头颅,江海为胃肠,蒿岳为背膂,其外四岳为四
肢。
四肢百体咸定位,乃以日月为两眼,循环照烛三百六十骨 -
14.《璇玑图》 南北朝·苏蕙
琴清流楚激弦商秦曲发声悲摧藏音和咏思惟空堂心忧增慕怀惨伤仁
芳廊东步阶西游王姿淑窈窕伯邵南周风兴自后妃荒经离所怀叹嗟智
兰休桃林阴翳桑怀归思广河女卫郑楚樊厉节中闱淫遐旷路伤中情怀
凋翔飞燕巢双鸠土迤逶路遐志咏歌长叹不能奋飞妄清帏房君无家德 -
15.《感怀(六首) (以下《鄞游稿》)》 明·戴良
黄虞去我远,大道邈难追。
悠悠观世运,终古叹兴衰。
王风哀以思,周室日陵迟。
二伯方迭起,七雄更相持。 -
16.《过故居》 宋·王安石
泝伐开新屋,扶舆绕故园。
事遗心独寄,路翳目空存。
野果寒林寂,蛮花午簟温。
难忘旧时处,欲宿愧桑门。 -
17.《饮马长城窟》 宋·戴复古
朔风凛高秋,黑雾翳白日。
汉兵来伐胡,饮马长城窟。
古来长城窟,中有战士骨。
骨久化为泉,马来吃不得。
闻说华山阳,水甘春草长。 -
18.《新开北原》 宋·张耒
山深草木多,春夏废翦剔。
北原有高溪,经岁不蹑屐。
阴根走重险,飞蔓密如织。
交柯不容鸟,老枿顽若石。 -
19.《大明铙歌鼓吹曲十三篇》 元·杨维桢
於王气,涂之冈。
五百祀,皇陵藏。
火流乌,星流红,驾生圣人应天祥。
圣人生,六合一统天下昌。 -
20.《擢彼乔松》 明·刘基
擢彼乔松,在彼丘阿。
岁莫凄风,飒为枯柯。
忧来伤心,云如之何。
瞻彼昊天,曷其有宜。