-
221.《乐语》 宋·王义山
◎寿崇节致语隆兴府
万年介寿,星辰拱文母之尊;四海蒙恩,雨露宠周臣之宴。
颂声交作,协气横流。
与天同心,为民立命。 -
222.《沁园春(赋月潭主人荷花障)》 宋·陈人杰
云锦亭西,记与诗人,拍浮酒船。
看洛川妃子,锦衾照水,汉皋游女,玉佩摇烟。
秋老芳心,波空艳质,惟见寒霜凋碧圆。
争知道,有西湖五月,长在尊前。 -
223.《木兰花慢(和李E059房题张寄闲家圃韵)》 宋·陈允平
爱吟休问瘦,为诗句、几凭阑。
有可画亭台,宜春帐箔,如寄身闲。
胸中四时胜景,小蓬莱、幻出五云间。
一掬苹香暗沼,半梢松影虚坛。 -
224.《虞美人》 宋·刘辰翁
魏家品是君王后。
岂比昭容袖。
风吹满院绣囊香。
谁赐大师师号、退昭阳。
飞霞一落无根蒂。
空堕重华泪。
离披正午盛时休。
闲为思王重赋、洛神愁。
(御爱紫) -
225.《声声慢(柳花咏)》 宋·周密
燕泥沾粉,鱼浪吹香,芳堤十里晴。
静惹游丝,花边袅袅扶春。
多情最怜飘泊,记章台、曾绾青青。
堪爱处,是扑帘娇软,随马轻盈。 -
226.《眉妩·新月》 宋·王沂孙
渐新痕悬柳,淡彩穿花,依约破初暝。
便有团圆意,深深拜,相逢谁在香径。
画眉未稳,料素娥、犹带离恨。
最堪爱、一曲银钩小,宝帘挂秋冷。 -
227.《金缕曲》 宋·仇远
仙骨清无暑。
爱兰桡、撑入鸳波,锦云深处。
休唱采莲双桨曲,老却鸥朋鹭侣。
算只有、青山如故。 -
228.《祝英台近(余老矣,赋此为猿鹤问)》 宋·张炎
及春游,卜夜饮,人醉万花醒。
转眼年华,白发半垂领。
与鸥同一清波,风苹月树,又何事、浮踪不定。
静中省。 -
229.《满庭芳》 宋·了元
鳞甲何多,羽毛无数,悟来佛性皆同。
世人何事,刚爱口头浓。
痛把群生割剖,刀头转、鲜血飞红。
〔□□□〕,零炮碎炙,不忍见渠侬。 -
230.《桂枝香(延平阁闲望)》 宋·黄裳
人烟一簇。
正寄演,客飞升,翠微麓。
楼阁参差,下瞰水天红绿。
腰间剑去人安在,记千年、寸阴何速。 -
231.《满庭芳》 宋·了元
鳞甲何多,羽毛无数,悟来佛性皆同。
世人何事,刚爱口头浓。
痛把群生割剖,刀头转、鲜血飞红。
〔□□□〕,零炮碎炙,不忍见渠侬。 -
232.《桂枝香(延平阁闲望)》 宋·黄裳
人烟一簇。
正寄演,客飞升,翠微麓。
楼阁参差,下瞰水天红绿。
腰间剑去人安在,记千年、寸阴何速。 -
233.《念奴娇(寿吴宰)》 宋·吴儆
延州积庆,到如今千载,芳传遗绪。
世袭簪缨来旧治,依约棠阴如故。
百里休声,三年遗爱,若迹高今古。
邑人尽道,郎君福过渠父。 -
234.《满江红》 宋·晦庵
胶扰劳生,待足后、何时是足。
据见定、随家丰俭,便堪龟缩。
得意浓时休进步,须知世事多翻覆。
漫教人、白了少年头,徒碌碌。 -
235.《念奴娇(菊)》 宋·郑清之
楚天霜晓,看老来秋圃,寒花犹在。
金阙栽培端正色,全胜东篱风采。
雅韵清虚,幽香淡泊,惟有陶家爱。
同他尘世,落红愁处如海。 -
236.《渔家傲》 宋·可旻
好。
说聪明也,孔仲尼安可齐肩;论道德也,李伯阳故应缩首。
绝伦武略,独战退八万四千魔兵;盖世良才,复论败九十六种外道。
拱身誓水,坐断爱河。 -
237.《沁园春(题吴明仲竹坡)》 宋·严参
竹焉美哉,爱竹者谁,曰君子欤。
向佳山水处,筑宫一亩,好风烟里,种玉千馀。
朝引轻霏,夕延凉月此外尘埃一点无。
须知道,有乐其者,吾爱吾庐。 -
238.《绿头鸭》 宋·利登
晚春天。
柳丝初透晴烟。
黯离怀、绿房深处,艳游曾记当年。
衬龙绡、亭亭玉树,步鸳褥、窄窄金莲。 -
239.《宴清都》 宋·杨泽民
早作听晨鼓。
征车动、画桥乘月先度。
邻鸡唱晓,人家未起,尚扃柴户。
沙边寒雁声遥,料不见、当时伴侣。 -
240.《汉宫春》 宋·赵时奚
霜皎千林,正石桥人静,春满横塘。
寒花自开自落,晓色昏黄。
明沙暗草,对东风,深锁闲堂。
金漏短,江南路远,梦回云冷潇湘。