-
141.《奉酬翁文尧员外神泉之游见寄嘉什》 唐·黄滔
含鸡假豸喜同游,野外嘶风并紫骝。
松竹迥寻青障寺,姓名题向白云楼。
泉源出石清消暑,僧语离经妙破愁。
争奈爱山尤恋阙,古来能有几人休。 -
142.《招隐》 唐·徐夤
齿发那能敌岁华,早知休去避尘沙。
鬼神只阚高明里,倚伏不干栖隐家。
陶景岂全轻组绶,留侯非独爱烟霞。
赠君吉语堪铭座,看取朝开暮落花。 -
143.《赠永真杜翱少府》 唐·李中
蓝袍竹简佐琴堂,县僻人稀觉日长。
爱静不嫌官况冷,苦吟从听鬓毛苍。
闲寻野寺听秋水,寄睡僧窗到夕阳。
骞翥会应霄汉去,渔竿休更恋沧浪。 -
144.《杂诗》 唐·无名氏
劝君莫惜金缕衣,劝君须惜少年时。
有花堪折直须折,莫待无花空折枝。
青天无云月如烛,露泣梨花白如玉。
子规一夜啼到明,美人独在空房宿。 -
145.《宫词(梨园子弟以下四十一首一作王珪诗)》 唐·花蕊夫人
五云楼阁凤城间,花木长新日月闲。
三十六宫连内苑,太平天子住昆山。
会真广殿约宫墙,楼阁相扶倚太阳。
净甃玉阶横水岸,御炉香气扑龙床。 -
146.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
147.《送童子下山》 唐·金地藏
空门寂寞汝思家,礼别云房下九华。
爱向竹栏骑竹马,懒于金地聚金沙。
添瓶涧底休招月,烹茗瓯中罢弄花。
好去不须频下泪,老僧相伴有烟霞。 -
148.《奉和陆使君长源水堂纳凉效曹刘体》 唐·皎然
柳家陶暑亭,意远不可齐。
烦襟荡朱弦,高步援绿荑。
爱公满亭客,来是清风携。
滢渟前溪上,旷望古郡西。 -
149.《酬张明府》 唐·皎然
爱君诗思动禅心,使我休吟待鹤吟。
更说郡中黄霸在,朝朝无事许招寻。 -
150.《闻诵《法华经》歌》 唐·修雅
山色沈沈,松烟幂幂。
空林之下,盘陀之石。
石上有僧,结跏横膝。 -
151.《寄杜使君》 唐·贯休
清辰卷珠帘,盥漱香满室。
杉松经雪后,别有精彩出。
琅函芙蓉书,开之向阶日。
好鸟常解来,孤云偶相失。 -
152.《和韦相公见示闲卧》 唐·贯休
刻形求得相,事事未尝眠。
霖雨方为雨,非烟岂是烟。
童收庭树果,风曳案头笺。
仲虺专为诰,何充雅爱禅。 -
153.《大蜀皇帝潜龙日述圣德诗五首》 唐·贯休
岳渎殊祥日月精,入尧金镜佐休明。
衣严黼黻皇恩重,剑折芙蓉紫气横。
玉甃金汤山岳峻,花藏台榭管弦清。 -
154.《山居诗二十四首》 唐·贯休
休话喧哗事事难,山翁只合住深山。
数声清磬是非外,一个闲人天地间。
绿圃空阶云冉冉,异禽灵草水潺潺。 -
155.《送迁客》 唐·齐己
天涯即爱州,谪去莫多愁。
若似承恩好,何如傍主休。
瘴昏铜柱黑,草赤火山秋。
应想尧阴下,当时獬豸头。 -
156.《江令石》 唐·齐己
思量江令意,爱石甚悠悠。
贪向深宫去,死同亡国休。
两株荒草里,千古暮江头。
若似黄金贵,隋军也不留。 -
157.《江令石》 唐·齐己
思量江令意,爱石甚悠悠。
贪向深宫去,死同亡国休。
两株荒草里,千古暮江头。
若似黄金贵,隋军也不留。 -
158.《渚宫莫问诗一十五首》 唐·齐己
莫问疏人事,王侯已任伊。
不妨随野性,还似在山时。
静入无声乐,狂抛正律诗。
自为仍自爱,清净里寻思。 -
159.《赠方干》 唐·可朋
盛名传出自皇州,一举参差便缩头。
月里岂无攀桂分,湖中刚爱钓鱼休。
童偷诗藁呈邻叟,客乞书题谒郡侯。
独泛短舟何限景,波涛西接洞庭秋。 -
160.《七言》 唐·吕岩
周行独力出群伦,默默昏昏亘古存。
无象无形潜造化,有门有户在乾坤。
色非色际谁穷处,空不空中自得根。