-
101.《戏子由》 宋·苏轼
宛丘先生长如丘,宛丘学舍小如舟。
常时低头诵经史,忽然欠伸屋打头。
斜风吹帷雨注面,先生不愧旁人羞。
任従饱死笑方朔,肯为雨立求秦优。 -
102.《寄周安孺茶》 宋·苏轼
大哉天宇内,植物知几族。
灵品独标奇,迥超凡草木。
名従姬旦始,渐播桐君录。
赋咏谁最先,厥传惟杜育。 -
103.《送晁美叔发运右司年兄赴阙》 宋·苏轼
我年二十无朋俦,当时四海一子由。
君来扣门如有求,颀然病鹤清而修。
醉翁遣我従子游,翁如退之蹈轲丘。
尚欲放子出一头,(嘉祐初,轼与子由寓兴国浴室,美叔忽见访。 -
104.《九日次定国韵》 宋·苏轼
朝菌无晦朔,蟪蛄疑春秋。
南柯已一世,我眠未转头。
仙人视吾曹,何异蜂蚁稠。
不知蛮触氏,自有两国忧。 -
105.《观棋?并引?》 宋·苏轼
予素不解棋,尝独游庐山白鹤观,观中人皆阖户昼寝,独闻棋声于古松流水之间,意欣然喜之,自尔欲学,然终不解也。
儿子过乃粗能者,儋守张中日従之戏,予亦隅坐,竟日不以为厌也。
五老峰前,白鹤遗址。
长松荫庭,风日清美。 -
106.《别海南黎民表》 宋·苏轼
我本海南民,寄生西蜀州。
忽然跨海去,譬如事远游。
平生生死梦,三者无劣优。
知君不再见,欲去且少留。 -
107.《送宋君用游辇下》 宋·苏轼
暴雨涨荒溪,尺水生洪流。
中有泼泼鲤,泛然方快游。
安知赤日烁,沸浪生浮沤。
石密岸狭束,鳞鬣窘若囚。 -
108.《辩才老师退居龙井,不复出入·余往见之·尝》 宋·苏轼
日月转双毂,古今同一丘。
惟此鹤骨老,凛然不知秋。
去住两无碍,人天争挽留。
去如龙出山,雷雨卷潭湫。 -
109.《哭梅圣俞》 宋·王安石
诗行於世先春秋,国风变衰始柏舟。
文辞感激多所忧,律吕尚可谐鸣球。
先王泽竭士已偷,纷纷作者始可羞,其声与节急以浮。
真人当天施再流,笃生梅公应时求。 -
110.《和王胜之雪霁借马入省》 宋·王安石
泥水填马不受辙,瓦雪得火犹藏沟。
宿雾纷纷度城阙,朔气凛凛吹衣裘。
穷阎闭门无一客,剥啄惊我有前驺。
强随传呼出屋去,鼻息冻合髭缪缪。 -
111.《酬冲卿月晦夜有感》 宋·王安石
夜云不见天,况乃星与月。
萧萧暗尘走,坎坎寒更发。
楼歌客尚饮,酪酊不畏雪。
巷哭复有人,邻风送幽咽。 -
112.《口号送椰心簟刘使君》 宋·戴复古
适有椰心席,殷勤持赠君。
来从三屿国,织作五花文。
凉暖宜冬夏,清光隔垢氛。
桃笙与蕲簟,优劣迥然分。 -
113.《阅四家诗卷》 宋·戴复古
阅尽四家诗卷子,自然优劣在其中。
石龟野鹤心相合,菊磵花翁道不同。
鸣凤翱翔上霄汉,乱蝉萧瑟度秋风。
一篇论尽诸家体,忆着当年巩睡翁。 -
114.《东斋偶书》 宋·陆游
华发萧萧不满簪,强扶衰病著朝衫。
寒厅静似阿兰若,佳客少于优钵昙。
诗酒放怀穷亦乐,文移肆骂老难堪。
弃官若遂飘然计,不死扬州死剑南。 -
115.《临贺别驾李子西同年寄五字诗,以杜句君随丞》 宋·杨万里
曲江与临武,彼此昔相望。
一岭大如砺,谁云隔寻丈。
离合非人力,此事要天相。
升沉亦偶然,岂问优与脏。 -
116.《跋袁起岩所藏後湖帖并遗像一轴,诗中语皆檃》 宋·杨万里
先生向来落异县,故人十载不相闻。
归来不但荒三迳,点检松菊无一存。
褁轮回璧岂不好,朝廷礼数优遗老。
红旗黄纸久罢休,青山白云苦死留。 -
117.《得故人杨备书》 宋·宋祁
款款南云信,相存安稳不。
比年常属疾,兹地幸为州。
浩荡亲知隔,奔腾日月遒。
暴公初有刺,孙叔竟无谋。 -
118.《次韵渊明饮酒诗:》 宋·张耒
我欲常饮酒,俗事苦夺之。
饮酒不得醉,何如未饮时。
颠倒众讥笑,佳处正在兹。
念此虽杜门,浊醪日常持。 -
119.《写真自赞五首》 宋·黄庭坚
饮不过一瓢,食不过一箪,田夫亦不改其乐,而夫子不谓之能贤,何也。
颜渊当首出万物,而奉以四海九州,而享之若是,故曰人不堪其忧。
若余之於山泽,鱼在深藻。
鹿得丰草,伊其野性则然。 -
120.《几复读庄子戏赠》 宋·黄庭坚
蜩化抢榆枋,鹏化抟扶摇。
大椿万岁寿,粪英不重朝。
有待於无待,定非各逍遥。
譬如宿舂粮,所诣岂得辽。