-
141.《王维吴道子画》 宋·苏辙
吾观天地间,万事同一理。
扁也工斫轮,乃知读文字。
我非画中师,偶亦识画旨。
勇怯不必同,要以各善耳。 -
142.《和子瞻凤翔八观八首其三王维吴道子画》 宋·苏辙
吾观天地间,万事同一理。
扁也工斫轮,乃知读文字。
我非画中师,偶亦识画旨。
勇怯不必同,要以各善耳。 -
143.《正冬御殿上寿乐章八首其八礼毕降坐宫悬奏隆》 宋·杨亿
被衮当阳,穆穆皇皇。
击石拊石,颂声洋洋。
和乐优洽,终然允臧。
礼成而退,荷天百祥。 -
144.《韩玉汝使归》 宋·曾巩
顾命逮殊邻,輶轩遵此道。
公府戒行期,禁庭颁重宝。
积雪正东流,度河盛前导。
士勇践胡尘,马骄嘶塞草。 -
145.《江湖》 宋·曾巩
江湖俗畏远,幽好自相宜。
沦迹异惊众,辞嚣如避时。
优游可以学,薇蕨易为私。
胡然弃回櫂,霜雪有驱驰。 -
146.《寄茶与二刘》 宋·刘子翚
然松煮鼎山泉冽,松旗一水分优劣。
凤饼推开雪照人,花瓷啜罢甘潮舌。
大刘谈天紫髯张,小刘逃禅清兴长。
会须酌此同翱翔,或凌刚风九天上,或泛弱水三山傍。 -
147.《能赋台》 宋·王之道
万顷玻瓈水浸空,台前佳色咏难穷。
倚栏人在烟霞外,落笔诗成笑语中。
属句畏惭非孟子,供欢端合有车公。
解将能否分优劣,过眼昭然向与雄。 -
148.《金处士歌》 元·杨维桢
苏州古隐君,实始虞仲,隐居放言,中乎清与权。
次曰澹台氏,言不枝,行不径,未尝匐走诸侯前。
五噫之夫,将其匹联。
耕织为业,不废诵与弦。 -
149.《赠送行六子》 宋·陈造
引身漂然不系舟,吕梁滟澦皆安流。
江湖万顷浮一鸥,此心元世常休休。
吴山楚水纪所由,湘累老枚宁匹俦。
琢句亦复晨羞,搯抉肝肾掉白头。 -
150.《次郭秘正韵》 宋·陈造
伊昔乃祖使朔幽,艰难以来无此流。
节旄欲尽气弥厉,始元属国真其畴。
清篇神护到江表,河梁诉别岂所侔。
嗣孙学力有家法,洪毅不割清不浮。 -
151.《再次韵张簿》 宋·陈造
生世诗作癖,颇坐艰局病。
当前成风手,每来难塞请。
后身羽凿齿,名俪乃公盛。
新诗再出奇,后出尤雅正。 -
152.《赠解禹玉》 宋·陈造
读书只博双鬓斑,诗好岂解留朱颜。
平时无客怜辙鲋,触处有人嘲饭山。
相府略尝唤宜禄,木门不梦窥铜环。
多病但结药裹伴,得酒间发诗囊悭。 -
153.《送魏衍移沛》 宋·陈师道
积雨断行路,重江未安流。
胡为冒艰险,迫此米帛谋。
岁晏风作横,未宽为子忧。
卒然托异县,所得如所求。 -
154.《足亭张康节南亭也台数尺亭在其上》 宋·李廌
人生天地间,海中一浮沤。
欲求无厌心,无乃不胜求。
知足有真乐,不然多悔尤。
浅儒急名誉,夸人矜智谋。 -
155.《观文恪王公乐道院巽亭在城上下临潩水》 宋·李廌
氤氲蟠巽隅,峥嵘干斗魁。
芜城佳气缅,茂林朱槛开。
竹月静荫扃,松风绿摇杯。
开轩清流度,隐几遥山来。 -
156.《送霍子侔还都》 宋·李廌
真人造区夏,民瘼傒以苏。
戎衣振不格,力举覆地盂。
桓桓神武威,自信人未孚。
当年群啸聚,剑立犹称孤。 -
157.《听元规琴》 宋·张继先
万物纷然在,浑沦声不流。
昔人弦上取,今我意中求。
水激崖边石,风高岛上秋。
相看得真乐,天地共优游。 -
158.《游云湖》 宋·胡寅
衡湘久来往,眼到山辄对。
爱山真自性,久看眼未碍。
今朝渡石潭,兰桨乱青带。
初升岸稍高,忽喜地更大。 -
159.《题单令双清阁》 宋·胡寅
中扃有天游,一室四海见。
倘无空虚地,六凿互争战。
琴堂故萧爽。
向也正墙面。 -
160.《读丐辞不允诏书感而有作》 宋·吴芾
朅来江上再经年,衰病无时强自怜。
屡控危衷甘屏缩,岂期优诏更留连。
政平讼理曾何补,职称民安亦偶然。
虽感上恩容卧治,何如便许老林泉。