-
121.《分司东都寓居履道叨承川尹刘侍郎大夫恩知上四十韵》 唐·杜牧
命世须人瑞,匡君在岳灵。
气和薰北陆,襟旷纳东溟。
赋妙排鹦鹉,诗能继鶺鴒.蒲亲香案色,兰动粉闱馨。
周孔传文教,萧曹授武经。 -
122.《寄小弟》 唐·许浑
江城红叶尽,旅思复凄伤。
孤梦家山远,独眠秋夜长。
道存空倚命,身贱未归乡。
南望空垂泪,天边雁一行。 -
123.《宣城崔大夫召联句,偶疾不获赴因献》 唐·许浑
心慕知音命自拘,画堂闻欲试吹竽。
茂陵罢酒惭中圣,漳浦题诗怯大巫。
鬐鬣几年伤在藻,羽毛终日羡栖梧。
还愁旅棹空归去,枫叶荷花钓五湖。 -
124.《自桂林奉使江陵途中感怀寄献尚书》 唐·李商隐
下客依莲幕,明公念竹林。
纵然膺使命,何以奉徽音。
投刺虽伤晚,酬恩岂在今。
迎来新琐闼,从到碧瑶岑。 -
125.《五言述德抒情诗一首四十韵献上杜七兄仆射相公(杜悰)》 唐·李商隐
帝作黄金阙,仙开白玉京。
有人扶太极,惟岳降元精。
耿贾官勋大,荀陈地望清。
旂常悬祖德,甲令著嘉声。 -
126.《汉堤诗》 唐·卢肇
阴沴奸阳,来暴于襄。
洎入大郛,波端若铓。
触厚摧高,不知其防。 -
127.《病中书怀呈友人》 唐·温庭筠
逸足皆先路,穷郊独向隅。
顽童逃广柳,羸马卧平芜。
黄卷嗟谁问,朱弦偶自娱。
鹿鸣皆缀士,雌伏竟非夫。 -
128.《比红儿诗》 唐·罗虬
姓字看侵尺五天,芳菲占断百花鲜。
马嵬好笑当时事,虚赚明皇幸蜀川。
金谷园中花正繁,坠楼从道感深恩。
齐奴却是来东市,不为红儿死更冤。 -
129.《和郑拾遗秋日感事一百韵》 唐·韦庄
祸乱天心厌,流离客思伤。
有家抛上国,无罪谪遐方。
负笈将辞越,扬帆欲泛湘。
避时难驻足,感事易回肠。 -
130.《江行无题一百首》 唐·钱珝
倾酒向涟漪,乘流欲去时。
寸心同尺璧,投此报冯夷。
江曲全萦楚,云飞半自秦。
岘山回首望,如别故乡人。 -
131.《草木言》 唐·陈陶
何生我苍苍,何育我黄黄。
草木无知识,幸君同三光。
始自受姓名,葳蕤立衣裳。
山河既分丽,齐首乳青阳。 -
132.《病题二首》 唐·徐铉
性灵慵懒百无能,唯被朝参遣夙兴。
圣主优容恩未答,丹经疏阔病相陵。
脾伤对客偏愁酒,眼暗看书每愧灯。 -
133.《复留侯从效问南汉刘岩改名龑字音义》 唐·詹敦仁
伏羲初画卦,苍氏乃制字。
点画有偏旁,阴阳贵协比。
古者不嫌名,周公始称讳。
始讳犹未酷,后习转多忌。 -
134.《征蜀联句》 唐·韩愈
日王忿违慠,有命事诛拔。
蜀险豁关防,秦师纵横猾。
——韩愈
风旗匝地扬,雷鼓轰天杀。 -
135.《狱中书情上使君(长文为强暴所诬系狱,献诗雪冤)》 唐·程长文
妾家本住鄱阳曲,一片贞心比孤竹。
当年二八盛容仪。
红笺草隶恰如飞。
尽日闲窗刺绣坐,有时极浦采莲归。 -
136.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
137.《诗》 唐·拾得
诸佛留藏经,只为人难化。
不唯贤与愚,个个心构架。
造业大如山,岂解怀忧怕。
那肯细寻思,日夜怀奸诈。 -
138.《杂言(一作义净诗)》 唐·慧净
观化祇山顶,流睇古王城。
万载池犹洁,千年苑尚清。
仿佛影坚路,摧残广胁楹。
七宝仙台亡旧迹, -
139.《与无行禅师同游鹫岭瞻奉…杂言诗(一作慧净诗)》 唐·义净
观化祇山顶,流睇古王城。
万载池犹洁,千年苑尚清。
仿佛影坚路,摧残广胁gJ.七宝仙台亡旧迹,四彩天花绝雨声。 -
140.《答郑方回》 唐·皎然
独禅外念入,中夜不成定。
顾我憔悴容,泽君阳春咏。
词贞思且逸,琼彩何晖映。
如聆云和音,况睹声名盛。