-
1.《伤春》 唐·韩偓
三月光景不忍看,五陵春色何摧残。
穷途得志反惆怅,饮席话旧多阑珊。
中酒向阳成美睡,惜花冲雨觉伤寒。
野棠飞尽蒲根暖,寂寞南溪倚钓竿。 -
2.《寒食有怀》 唐·薛能
流落伤寒食,登临望岁华。
村球高过索,坟树绿和花。
晋聚应搜火,秦喧定走车。
谁知恨榆柳,风景似吾家。 -
3.《塞下曲二首·其二》 唐·王涯
年少辞家从冠军,金鞍宝剑去邀勋。
不知马骨伤寒水,惟见龙城起暮云。 -
4.《罢丞零陵忽病伤寒,谒医两旬,如负担者日远》 宋·杨万里
料病如料敌,用药如中的。
淮阴百战有百胜,由基百发无一失。
老唐脉法明更高,阅人二竖可得逃。
探囊起死无德色,掉臂不为曳裾客。 -
5.《桂城早秋》 唐·戎昱
远客惊秋早,江天夜露新。
满庭惟有月,空馆更何人。
卜命知身贱,伤寒舞剑频。
猿啼曾下泪,可是为忧贫。 -
6.《桂城早秋》 唐·戎昱
远客惊秋早,江天夜露新。
满庭惟有月,空馆更何人。
卜命知身贱,伤寒舞剑频。
猿啼曾下泪,可是为忧贫。 -
7.《初冬旅游》 唐·王建
远投人宿趁房迟,僮仆伤寒马亦饥。
为客悠悠十月尽,庄头栽竹已过时。 -
8.《塞下曲二首》 唐·王涯
辛勤几出黄花戍,迢递初随细柳营。
塞晚每愁残月苦,边愁更逐断蓬惊。
年少辞家从冠军,金妆宝剑去邀勋。
不知马骨伤寒水,唯见龙城起暮云。 -
9.《庐墓有感》 宋·李景文
流水绕门去,愁云压径斜。
无人烧柏子,有客问梅花。
橘熟猿窥树,池空鸟啄沙。
自伤寒谷日,不及照昏鸦。 -
10.《雨霁》 宋·张耒
滞雨忽云霁,园林有清晖。
时鸟亦和鸣,好风清且微。
远愧深山僧,趺坐掩禅扉。
岂知芳非歇,讵伤寒暑违。
一念与道寂,九旬淡无为。
蹑心探斯理,吾今其庶几。