-
121.《过玄明宫故址有伤往事六十韵》 明·马汝骥
白日登遥陌,玄明问故宫。
变桑徒霭霭,秀麦只芃芃。
伊昔虞廷上,兹阉汉幄中。
腹心推帝主,权位窃奸雄。 -
122.《山中待施少府》 明·王懋明
美人太古心,一见即倾倒。
自别梁溪花,相思长秋草。
缄书昨寓言,山中共论讨。
把袂虽有期,挂席苦不早。
凉月映桂林,夜思伤怀抱。 -
123.《长信宫》 明·邹亮
妙舞方承宠,愁怀独感伤。
金舆门外度,纨扇箧中藏。
别殿闲秋月,空阶粲晓霜。
凉飚太情薄,浑不到昭阳。 -
124.《清明辇下怀金陵》 宋·王安石
春阴天气草如烟,时有飞花舞道边。
院落日长人寂寂,池塘风慢鸟翩翩。
故园回首三千里,新火伤心六七年。
青盖皂衫无复禁,可能乘兴酒家眠。 -
125.《秋夜病起怀端叔作诗寄之》 宋·秦观
寝瘵当老秋,入夜庭轩空。
天光脆如洗,月色清无缝。
风飙戾戾轻,露气霏霏重。
檐花伴徐步,笼烛窥孤讽。 -
126.《寓怀》 宋·陆游
鲍鱼载沙丘,鹿马献阿房,泗上老亭长,仿佯起东方。
干戈暗宇县,黥徒化侯王。
富贵诚可慕,葅醢亦足当。
青门独无恙,种瓜亦何伤。
後有阮嗣宗,绝识未易量;楚汉真竖子,孰谓斯人狂? -
127.《雨夜感怀》 宋·陆游
点滴空阶雨送凉,青灯对影独凄伤。
身如病木惊秋早,心似鳏鱼怯夜长。
铸得黄金犹有术,扫空白发定无方。
萧然禅榻君休笑,一卷残书伴枕傍。 -
128.《怀旧诗 伤王谌》 南北朝·沈约
长史体闲任。
坦荡无外求。
持身非诡遇。
应物有虚舟。
心从朋好尽。
形为欢宴留。
欢宴未终毕。
零落委山丘。 -
129.《怀旧诗 伤虞炎》 南北朝·沈约
东南既擅美。
洛阳复称才。
携手同欢宴。
比迹共游陪。
事随短秀落。
言归长夜台。 -
130.《咏怀》 南北朝·庾信
日色临平乐,风光满上兰。
南国美人去,东家枣树完。
抱松伤别鹤,向镜绝孤鸾。
不言登陇首,唯得望长安。 -
131.《小疾中元恕相别往长安信笔成篇奉送》 宋·强至
一春三月少见晴,湿云不飞压花老。
君来别我西出关,病里伤离似翁媪。
和风吹面才几程,即入风流洛阳道。
司农水利无留行,洛城花开为谁好。 -
132.《咏怀》 宋·吴泳
何草秋不枯,何叶秋不黄。
白露以润之,薿薿含昌光。
幽兰自华滋,时菊仍菲芳。
粲粲园中葵,亦得晞朝阳。 -
133.《奉怀粹戏成》 宋·李弥逊
期人至不伤秋晚,觅句无工愁夜长。
谁与寒窗催好林,几重白氎一盂香。 -
134.《雨夜怀明叔并忆成父》 宋·赵蕃
放竹近轩窗,地方中对床。
非贪起居适,乐是话言长。
已解萧骚味,仍忧摆撼伤。
去君才数驿,忆弟更他乡。 -
135.《述怀》 宋·华岳
我生不解觅冠裳,满目风波祗自伤。
楮券不堪供虏币,沙筹那解足军粮。
人情在我随多寡,世态从他自短长。
只告天公乞安乐,百年随分老农桑。 -
136.《景阳台怀古》 唐·徐铉
后主亡家不悔,江南异工长春。
今日景阳台上,闲人何用伤神。 -
137.《寓宿南宫言怀》 宋·宋庠
始寓南台直,偏惊素签霜。
悲秋真骑省,出沐愧山郎。
自许鸥机息,谁矜鹤胫长。
尘缁洛客袂,枌老汉人乡, -
138.《同萧宪父明举联句》 宋·郭印
今夕复何夕,邂逅得良集。
云消夜气澄,月住秋空碧。
南窗一樽酒,耿耿寒光入。
浩然起长叹,矫首望东北。
天涯清景同,谁谓关塞黑。
踌躇反伤怀,衰草露虫泣。 -
139.《西城行》 宋·释文珦
閒踪无滞留,有兴即行乐。
崎岖历重丘,窈窕穷远壑。
遂步西城道,修墉带高闳。
门前高梐枑,喧喧歌吹声。 -
140.《月夕得友偶集文选古诗句赋感怀一首》 宋·宋伯仁
人生寄一世,但伤知音稀。
明月何皎皎,游子寒无衣。
客从远方来,携手同车归。
愁多知夜长,各在天一涯。