-
1.《前调》 宋·李吕
未须弹。
锦字两行妆宝扇。
扇中鸾影迷娇面。
兰叶歌翻春事空,孤凤离鸾两含怨 -
2.《调笑令·含怨》 宋·李吕
含怨。
两颦浅。
羽髻云鬟低玉燕。
绿沈香底金鹅扇。
隐隐花枝轻颤。
当筵不放红云转。
正是玉壶春满。 -
3.《谒金门(秋夜)》 宋·苏轼
秋帷里。
长漏伴人无寐。
低玉枕凉轻绣被。
一番秋气味。
晓色又侵窗纸。
窗外鸡声初起。
声断几声还到耳。
已明声未已。 -
4.《六月七日夜起坐殿庑取凉》 宋·范成大
畏暑中夜起,出门月露清。
晶荧卧银汉,错落低玉绳。
网户闭妙香,石楼栖古灯。
风从何处来?殿阁微凉生。 -
5.《送物寺丞赴辟秦州判官》 宋·司马光
征西大府开,后乘得高材。
区脱烽烟静,渠搜职贡来。
陇云低玉帐,羌舞奉金罍。
信美从军乐,修梧茂帝台。 -
6.《观前古美人图》 宋·李新
璧月尘昏琼树秋,无从百媚一回眸。
荼醾香度梅妆冷,鹦鹉声低玉笛幽。
唾背但能知祸水,逢春且莫上迷楼。
归来安守文盐女,不宠无惊共白头。 -
7.《秋夜对月》 宋·孔武仲
月行青天入重云,金波泄泄穿鱼鳞。
须臾云收境亦静,虚空表裹无织尘。
寒光正与人相射,碧琉璃中低玉盆。
微风更入北窗竹,余声飒洒清心魂。 -
8.《苏十三瞻登玉泉寺峰入寺中见赠作》 唐·储光羲
庆门叠华组,盛列钟英彦。
贞信发天姿,文明叶邦选。
为情贵深远,作德齐隐见。
别业在春山,怀归出芳甸。 -
9.《酬崔十三侍御登玉垒山思故园见寄》 唐·岑参
玉垒天晴望,诸峰尽觉低。
故园江树北,斜日岭云西。
旷野看人小,长空共鸟齐。
高山徒仰止,不得日攀跻。 -
10.《酬崔十三侍御登玉垒山思故园见寄》 唐·岑参
玉垒天晴望,诸峰尽觉低。
故园江树北,斜日岭云西。
旷野看人小,长空共鸟齐。
高山徒仰止,不得日攀跻。 -
11.《挽涌泉寺僧怀玉》 唐·段怀然
我师一念登初地,佛国笙歌两度来。
唯有门前古槐树,枝低只为挂银台。 -
12.《玉绳低建章》 唐·张仲素
迢迢玉绳下,芒彩正阑干。
稍复临鳷鹊,方疑近露寒。
微明连粉堞,的皪映仙盘。
横接河流照,低将夜色残。
天榆随影没,宫树与光攒。
遐想西垣客,长吟欲罢难。 -
13.《招隐山观玉蕊树戏书即事奉寄江西沈大夫阁老》 唐·李德裕
玉蕊天中树,金闺昔共窥。
落英闲舞雪,蜜叶乍低帷。
旧赏烟霄远,前欢岁月移。
今来想颜色,还似忆琼枝。 -
14.《玉楼春》 唐·魏承班
寂寂画堂梁上燕,高卷翠帘横数扇。
一庭春色恼人来,满地落花红几片¤
愁倚锦屏低雪面,泪滴绣罗金缕线。 -
15.《玉蝴蝶(重阳·五之五·仙吕调)》 宋·柳永
淡荡素商行暮,远空雨歇,平野烟收。
满目江山,堪助楚客冥搜。
素光动、云涛涨晚,紫翠冷、霜巘横秋。
景清幽。 -
16.《玉楼春》 宋·欧阳修
春山敛黛低歌扇。
暂解吴钩登祖宴。
画楼钟动已魂销。
何况马嘶芳草岸。
青门柳色随人远。
望欲断时肠已断。
洛城春色待君来,莫到落花飞似霰。 -
17.《玉楼春》 宋·欧阳修
两翁相遇逢佳节。
正值柳绵飞似雪。
便须豪饮敌青春,莫对新花羞白发。
人生聚散如弦筈。
老去风情尤惜别。
大家金盏倒垂莲,一任西楼低晓月。 -
18.《鹧鸪天·彩袖殷勤捧玉钟》 宋·晏几道
彩袖殷勤捧玉钟,当年拚却醉颜红。
舞低杨柳楼心月,歌尽桃花扇底风。
从别后,忆相逢,几回魂梦与君同。
今宵剩把银釭照,犹恐相逢是梦中。 -
19.《玉楼春》 宋·晏几道
清歌学得秦娥似。
金屋瑶台知姓字。
可怜春恨一生心,长带粉痕双袖泪。
从来懒话低眉事。
今日新声谁会意。
坐中应有赏音人,试问回肠曾断未。 -
20.《洞仙歌·冰肌玉骨》 宋·苏轼
仆七岁时,见眉州老尼,姓朱,忘其名,年九十岁。
自言尝随其师入蜀主孟昶宫中,一日大热,蜀主与花蕊夫人夜纳凉摩诃池上,作一词,朱具能记之。
今四十年,朱已死久矣,人无知此词者,但记其首两句,暇日寻味,岂《洞仙歌》令乎?乃为足之云。
冰肌玉骨,自清凉无汗。