-
101.《再用观入试韵》 宋·李昴英
涵育累朝士兴起,薄海弦歌争教子。
籯金世守韦一经,俎豆少成孟三徙。
尽从科举梯进取,鹤发望深门日倚。
艺先驱德后已非古,心术乖违徒口耳。 -
102.《闻雁有感》 宋·董嗣杲
雁声入泬寥,节节传哀音。
哀音不可听,听之感中襟。
客从远方来,幽忧久攒心。
始为饥寒谋,今无可栖林。 -
103.《沁园春·金阙琼楼》 元·侯善渊
金阙琼楼,宝殿香云,朝现玉虚。
*参鸾驾凤,霓环佩响,天真谪降,久匿凡躯。
顿觉寂然,灵光透体,混合玄元出有无。
飞神剑,向龙宫海藏,奈取明珠。 -
104.《奉祠云台题陈希夷画像》 宋·张镃
张子为人懒夫对,遮手一官追行辈。
扑缘埃壤半年余,亡补公家真合退。
病羸应念故园荒,连缄力扣中书堂。
琳宫分秩问天得,给舍便喜书敕黄。 -
105.《送丘子正以能书入都并呈徐容斋阎靖轩卢道集》 宋·方回
君不见古来五关虎豹守,入仕艰难无不有。
兴能一札秋槐黄,芒鞋布裙天下走。
攀援龙鳞万万手,咳唾骊珠万万口。
蓬莱无路弱水隔,七上十上空白首。 -
106.《再和叔弼暑饮》 宋·李复
古制虽存事一新,奇峰时作火云升。
凭风高栋能虚爽,欲雨炎天故郁蒸。
适意浮沉多野果,热中咀嚼喜清冰。
别裁伪体亲风雅,若比阴铿岂敢膺。 -
107.《史魏公蜗室》 宋·释宝昙
两趺尺寸地,屹立万夫目。
四海霖雨心,溉沾一夔足。
何曾动声气,万象意沉缩。
譬如雷蛰藏,春风不虚辱。 -
108.《吟意》 宋·释文珦
朝吟暮亦吟,吟意在山林。
往事皆如梦,余生已死心。
白云閒到底,黄叶积来深。
此是吾安处,人体笑陆沉。 -
109.《颂证道歌·证道歌》 宋·释印肃
郁密森沉师子住,野干狐狗难逃驻。
横吞碧汉体堂堂,无位真人何处去。 -
110.《偈颂三十首》 宋·释印肃
打折达磨西来脚,莫令有误本来人。
当处得心非向背,九年面壁寂光明。
庭中立雪憨痴汉,海裹口乾渴爱津。
如今大有心颠倒,梦寐胡诌学道人。 -
111.《偈颂三十首》 宋·释印肃
善者多魔自古今,佛魔一体只空心。
心迷不觉悭成贼,心悟回头便舍金。
莫怪迷心心怕贼,贼心对面也难寻。
三途地狱因斯得,奉报须防仁不仁。 -
112.《普庵家宝》 宋·释印肃
普庵家宝,不著寻讨。
迷时不见,在处烦恼。
悟时无相,如日杲杲。
取舍不得,自然恰好。 -
113.《因道友说陈搏打睡警之》 宋·释印肃
日当午,有巴鼻,莫似这汉打瞌睡。
精魄沉滞识神牵,堕入三途难出离。 -
114.《六月十四夜久雨新霁见月极佳坐观万堂中收拾》 宋·舒岳祥
久雨新霁如发蒙,嫩月出海来屋东。
开轩静听百虫语,清光入沼翻帘栊。
白日劳劳生万事,不如淡月含冥蒙。
收心展体且高枕,合眼不管东方红。 -
115.《暇日游逍遥台睹南华塑像独置一榻旁无侍卫前》 宋·苏颂
忆昔初读南华篇,但爱闳辨如川源。
沉酣渐得见真理,驰骛造化游胚浑。
潜心四纪不知倦,间日讲解时寻温。
其言无端极放肆,大抵顺物尤连犿。