-
101.《子夜歌十八首》 唐·晁采
侬既剪云鬟,郎亦分丝发。
觅向无人处,绾作同心结。
夜夜不成寐,拥被啼终夕。
郎不信侬时,但看枕上迹。 -
102.《子夜歌十八首》 唐·晁采
侬既剪云鬟,郎亦分丝发。
觅向无人处,绾作同心结。
夜夜不成寐,拥被啼终夕。
郎不信侬时,但看枕上迹。 -
103.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
104.《少监三首》 唐·贯休
器琢仙珪美有馀,席珍国宝比难如。
衔花乳燕看调瑟,衣锦佳人侍读书。
荀氏门风龙变化,谢家庭树玉扶疏。 -
105.《七言》 唐·吕岩
周行独力出群伦,默默昏昏亘古存。
无象无形潜造化,有门有户在乾坤。
色非色际谁穷处,空不空中自得根。 -
106.《七言》 唐·吕岩
金丹一粒定长生,须得真铅炼甲庚。
火取南方赤凤髓,水求北海黑龟精。
鼎追四季中央合,药遣三元八卦行。 -
107.《绝句》 唐·吕岩
捉得金晶固命基,日魂东畔月华西。
于中炼就长生药,服了还同天地齐。
莫怪瑶池消息稀,只缘尘事隔天机。
若人寻得水中火,有一黄童上太微。 -
108.《主人司空后亭牡丹》 唐·孙鲂
佳卉挺芳辰,夭容乃绝伦。
望开从隔岁,愁过即无春。
体物真英气,馀花似庶人。
蜂攒知眷恋,鸟语亦殷勤。 -
109.《浣溪沙》 唐·韦庄
清晓妆成寒食天,柳球斜袅间花钿,卷帘直出画堂前¤
指点牡丹初绽朵,日高犹自凭朱阑,含嚬不语恨春残。
欲上秋千四体慵,拟交人送又心忪,画堂帘幕月明风¤
此夜有情谁不极,隔墙梨雪又玲珑,玉容憔悴惹微红。 -
110.《抛球乐》 唐·冯延巳
酒罢歌馀兴未阑,小桥清水共盘桓。
波摇梅蕊伤心白,风入罗衣贴体寒。
且莫思归去,须尽笙歌此夕欢。 -
111.《忆江南》 唐·吕岩
淮南法,秋石最堪夸。
位应乾坤白露节,象移寅卯紫河车。
子午结朝霞。 -
112.《西征赋》 魏晋·潘安
岁次玄枵,月旅蕤宾,丙丁统日,乙未御辰。
潘子凭轼西征,自京徂秦。
乃喟然叹曰:古往今来,邈矣悠哉!寥廓惚恍,化一气而甄三才。
此三才者,天地人道。 -
113.《两同心(二之一·大石调)》 宋·柳永
嫩脸修蛾,淡匀轻扫。
最爱学、宫体梳妆,偏能做、文人谈笑。
绮筵前。
舞燕歌云,别有轻妙。
饮散玉炉烟袅。
洞房悄悄。
锦帐里、低语偏浓,银烛下、细看俱好。
那人人,昨夜分明,许伊偕老。 -
114.《西江月(中吕宫)》 宋·张先
体态看来隐约,梳妆好是家常。
檀槽初抱更安详。
立向尊前一行。
小打登钩怕重,尽缠绣带由长。
娇春莺舌巧如簧。
飞在四条弦上。 -
115.《哨遍》 宋·苏轼
其陋。
独鄱阳董毅夫过而悦之,有卜邻之意。
乃取归去来词,稍加概括,使就声律,以遗毅夫。
使家僮歌之,时相从于东坡,释耒而和之,扣牛角而为之节,不亦乐乎 -
116.《更漏子》 宋·黄庭坚
体妖娆,鬟婀娜。
玉甲银筝照座。
危柱促,曲声残。
王孙带笑看。
休休休,莫莫莫。
愁拨个丝中索。
了了了,玄玄玄。
山僧无碗禅。 -
117.《沁园春》 宋·毛滂
左元仙伯,旧从当日,太一下生。
念道尊德贵,体隆貌重,盖天勋业,出世才名。
父子一时,君臣千载,侍宴通宵留太清。
衣冠盛事,满床象简,隔坐云屏。 -
118.《踏莎行》 宋·徐俯
玉露团花,金风破雾。
高台与上晴空去。
举杯相属看前山,烟中乱叠青无数。
皓齿明眸,肌香体素。
恼人正在秋波注。
因何欲雨又还晴,歌声遏得行云住。 -
119.《大椿(太母庆七十)》 宋·曹勋
梅拥繁枝,香飘翠帘,钧奏严陈华宴。
诚孝感南极,老人星垂眷。
东朝功崇庆远,享五福、长乐金殿。
兹时寿协七旬,庆古今来稀见。 -
120.《大圣乐》 宋·陆游
电转雷惊,自叹浮生,四十二年。
试思量往事,虚无似梦,悲欢万状,合散如烟。
苦海无边,爱河无底,流浪看成百漏船。
何人解,问无常火里,铁打身坚。