-
141.《贺新郎(寿李端明)》 宋·程必
袖手云溪畔。
看人间、纷纷饥乌腐鼠,触蛮交战。
便得金鱼垂玉带,多少雌黄点勘。
算此语、必非河汉。 -
142.《长亭送别》 元·王实甫
(夫人、长老上云)今日送张生赴京,十里长亭,安排下筵席;我和长老先行,不见张生、小姐来到。
(旦、末 、红同上)(旦云)今日送张生上朝取应,早是离人伤感,况值那暮秋天气,好烦恼人也呵!“悲欢聚散一杯酒,南北东西万里程。
”[正宫][端正好]碧云天,黄花地,西风紧,北雁南飞。
晓来谁染霜林醉?总是离人泪。 -
143.《运命论》 魏晋·李康
夫治乱,运也;穷达,命也;贵贱,时也。
故运之将隆,必生圣明之君。
圣明之君,必有忠贤之臣。
其所以相遇也,不求而自合;其所以相亲也,不介而自亲。 -
144.《无漏子假躯》 元·丘处机
一团脓,三寸气。
使作还同傀儡。
夸体段,骋风流。
人人不肯休。
白玉肌,红粉脸。
尽是浮华妆点。
皮肉烂,血津乾。
荒郊你试看。 -
145.《水调歌头·先生岂我辈》 宋·刘辰翁
先生岂我辈,造物乃其徒。
荷衣自放林壑,亦未弃银鱼。
留得东篱晚节,笑倒龙山秃帽,一醉插茱萸。
天下有大老,携手盍归乎。 -
146.《西江月·天上仙无懵懂》 元·尹志平
天上仙无懵懂,人间性有顽愚。
门中有幸看经书。
性性堂堂开悟。
达理真明妙有,观空体合虚无。
慧通灵宝证元初。
谁解无文不度。 -
147.《二十世纪太平洋歌》 清·梁启超
亚洲大陆有一士,自名任公其姓梁。
尽瘁国事不得志,断发胡服走扶桑。
扶桑之居读书尚友既一载,耳目神气颇发皇。
少年悬弧四方志,未敢久恋蓬莱乡。 -
148.《忆山送人》 宋·苏洵
少年喜奇迹,落拓鞍马间。
纵目视天下,爱此宇宙宽。
山川看不厌,浩然遂忘还。
岷峨最先见,晴光厌西川。 -
149.《送修书记游天台》 宋·李鼐
尘事日改人,筋力随以劳。
三年梁溪上,俯仰如桔槔。
穷巷躬水菽,杜门匪禅逃。
修公岩壑人,臭味合我曹。 -
150.《木阑花慢》 元·邢叔亨
一上蒲城岳庙,陡觉人在天宫。
见松子花开,莺儿诉怨,想古体风。
一片花花草草,叹健儿游子并联骢。
不是眼前荆棘,怎能兔迹狐踪。 -
151.《木阑花慢》 元·邢叔亨
一上蒲城岳庙,陡觉人在天宫。
见松子花开,莺儿诉怨,想古体风。
一片花花草草,叹健儿游子并联骢。
不是眼前荆棘,怎能兔迹狐踪。 -
152.《鹊桥仙 待月》 元·完颜亮
停杯不举,停歌不发,等候银蟾出海。
不知何处片云来,做许大、通天障碍。
虬髯捻断,星眸睁裂,唯恨剑锋不快。
一挥截断紫云腰,仔细看、嫦娥体态。 -
153.《酹江月》 元·刘处玄
古今贩骨,想生来死去,荣枯多少。
百载光阴四序逼,不觉形容衰老。
世伪浮华,转头如梦,到底成虚娇。
无生一念,念道真明达了。 -
154.《抛球乐·道人心印悟来》 元·长筌子
道人心印悟来,自然惺洒。
这妙用、玄关造化,神功巧笔,今古难画。
见壶中、不夜春光,有锦绣、江山相亚。
处处花萼楼台,秀吐香风,高耸蟠桃架。 -
155.《木皮散人鼓词》 清·贾凫西
释闷怀,破岑寂,只照着热闹处说来。
十字街坊,几下捶皮千古快;
八仙桌上,一声醒木万人惊。
凿破混沌作两间, -
156.《赠山屋相士》 宋·方逢振
圆颅方趾具仁端,性体曲来只一般。
若见里头腔子黑,相书已作死人看。 -
157.《古风贺周益公休致》 宋·黄景说
相公能辞一品官,不能辞他九转丹。
相公能却万钟粟,不能却他长生籙。
潭潭之居移气体,新年七十儿童似。
朝明见客步如飞,窗下时时看细字。
高车得似垂车荣,巍冠何如挂冠清。
深衣独乐真天人,谁其友之聃与彭。 -
158.《积善堂诗》 宋·晃冲之
我家得姓自卫史,文王之照钟厥美。
西京御史府大夫,父慈子忠不惜列。
至今墓上无曲棘,颍川岁时虔庙祀。
中原丧乱厌风尘,南渡不及渡辽水。 -
159.《促织歌》 宋·贾似道
新虫调理要相当,残暑盆窝须近凉。
渐到秋深畏风冷,不宜频浴恐防伤。
养时盆罐须宽阔,下食依时要审详。
水食调匀蛩必旺,看时切莫对阳光。 -
160.《次袁尚书巫山十二峰二十五韵》 宋·李嘉谋
道人爱山出天姿,自谓计黠人嫌痴。
独游名山看不足,每得胜处行为迟。
谁人能知物外赏,世上自有灵中奇。
一行作吏困汩没,便与好境相参差。