-
1.《逐贫赋》 两汉·扬雄
扬子遁居,离俗独处。
左邻崇山,右接旷野,邻垣乞儿,终贫且窭。
礼薄义弊,相与群聚,惆怅失志,呼贫与语:“汝在六极,投弃荒遐。
好为庸卒,刑戮相加。 -
2.《普庵歌》 宋·释印肃
祝个普庵纯宝贝,妙慧庄严真畅快。
无门为户到人稀,万里神光圆顶盖。
非相身,无不在,体露堂堂声色外。 -
3.《林泉怡性歌为东晖上人作》 明·香严和尚
伽黎分付参玄人,水边林下颐天真。
须就松间结茅屋,竟无闲事劳精神。
碧草苍苔净如洗,却教何处飞红尘。
占得白云万余亩,山猿野鸟来相亲。 -
4.《偈颂二百零五首》 宋·释正觉
玉壶著脚四围宽,妙处其中转侧看。
顾鉴功忘鼻孔直,津流识尽髑髅乾。
夜横河汉白,霜洗斗牛寒。
休去歇去,绝言绝虑。 -
5.《偈颂二十一首》 宋·释坚璧
树凋叶落,体露金风。
尧眉八字,舜目重瞳。
机如制电者,难寻踪迹。
只惟磉盘者,蓦地相逢。
翻地揭天休作解,新罗元在海门东。 -
6.《偈颂五首》 宋·释亮
金风起,树叶落,体露堂堂活鱍鱍。
报君知,快领略。
回头转脑拟思量,错认笊离作木杓。 -
7.《见侍者求语》 宋·释亮
三呼三应箭锋拄,不呼不应全体露。
汝从雪宝到灵山,步步蹋著无差互。 -
8.《法界颂二首》 宋·张嵲
山河大地因谁有,闻见觉知非我亲。
不挂一丝全体露,真成本分住山人。 -
9.《送谦侍者还乡省亲》 宋·释崇岳
有句无句藤倚树,铁壁银山没回互。
三千里外面尊堂,一毫头上全体露。
睦州谩说编蒲屡,新丰卖峭不归去。
今人不比昔时人,出门便是还乡路。 -
10.《偈倾一百三十三首》 宋·释法薰
千五百人善知识,不念吾宗正岑寂。
五峰趯倒浪翻空,大地山河俱失色。
金风体露,叶落归根,只堪惆怅不堪陈。