-
1.《闲情赋》 魏晋·陶渊明
初,张衡作《定情赋》,蔡邕作《静情赋》,检逸辞而宗澹泊,始则荡以思虑,而终归闲正。
将以抑流宕之邪心,谅有助于讽谏。
缀文之士,奕代继作;因并触类,广其辞义。
余园闾多暇,复染翰为之;虽文妙不足,庶不谬作者之意乎。 -
2.《醉蓬莱》 宋·黄庭坚
对朝云叆叇,暮雨霏微,乱峰相倚。
巫峡高唐,锁楚宫朱翠。
画戟移春,靓妆迎马,向一川都会。
万里投荒,一身吊影,成何欢意。 -
3.《寒女行》 唐·邵谒
寒女命自薄,生来多贱微。
家贫人不聘,一身无所归。
养蚕多苦心,茧熟他人丝。
织素徒苦力,素成他人衣。 -
4.《春风》 宋·王安石
春风吹园杂花开,青天露坐始此回。
一杯一杯复一杯,笑言溢口何欢咍。
古人白骨生青苔,我独不饮何为哉。
何时出得禁酒国,垒麴便筑糟丘台。 -
5.《感春五首》 唐·韩愈
辛夷高花最先开,青天露坐始此回。
已呼孺人戛鸣瑟,更遣稚子传清杯。
选壮军兴不为用,坐狂朝论无由陪。
如今到死得闲处,还有诗赋歌康哉。 -
6.《落花》 唐·李建勋
惜花无计又花残,独绕芳丛不忍看。
暖艳动随莺翅落,冷香愁杂燕泥干。
绿珠倚槛魂初散,巫峡归云梦又阑。
忍把一尊重命乐,送春招客亦何欢。 -
7.《释滞》 宋·梅尧臣
帝在苍梧妃泣竹,苏武餐毛海西曲。
穷山远道车折轴,深井渴汲绠不续。
我辈於此酒正绿,贵无奈何欢且足。 -
8.《内乡天春亭》 宋·邵雍
内乡有园名天春,春时桃李如彩云。
邑民携觞连帘幕,或歌或舞何欢欣。
县尹中间意自若,直谓前世无古人。
牡丹百品红与紫,华而不实徒纷纭。 -
9.《断河酒楼得花字落字二首》 宋·方回
忽此四十载,弱冠来京华。
缪乘朝士马,偶驾刺史车。
谤墨满褚笥,战血腥干铘。
良喜返初服,草屩牧羜豭。 -
10.《和伯氏寄周秀实》 宋·王洋
相亲即嘘濡,上忘即江湖。
事理去取间,情分乃异区。
周侯瑚琏器,晚乃掷道管。
异书窥蔡叟,潜论发王符。