-
41.《与元九书》 唐·白居易
月日,居易白。
微之足下:自足下谪江陵至于今,凡枉赠答诗仅百篇。
每诗来,或辱序,或辱书,冠于卷首,皆所以陈古今歌诗之义,且自叙为文因缘,与年月之远近也。
仆既受足下诗,又谕足下此意,常欲承答来旨,粗论歌诗大端,并自述为文之意,总为一书,致足下前。 -
42.《过云木冰记》 清·黄宗羲
岁在壬午,余与晦木泽望入四明,自雪窦返至过云。
雰霭淟浊,蒸满山谷,云乱不飞,瀑危弗落,遐路窈然。
夜行撤烛,雾露沾衣,岚寒折骨,相视褫气。
呼嗟咽续,忽尔冥霁地表。 -
43.《九思》 两汉·王逸
逢尤
悲兮愁,哀兮忧!
天生我兮当闇时,被诼谮兮虚获尤。
心烦憒兮意无聊,严载驾兮出戏游。 -
44.《松江哨遍》 宋·刘学箕
归帆征棹,相望于黄芦烟草之际。
去来乎桥之左右者,若非人世,极画工之巧所莫能形容。
每来维舟,未尝即去,徜徉延伫,意尽然后行。
至欲作数语以状风景胜概,辞不意逮,笔随句阁,良可慨叹。 -
45.《西湖大醉走笔百韵》 宋·白玉蟾
廼先天皇君,万有七千祀。
迄彼大庭时,对於葛天氏。
邈计几何年,是生余小子。
上清太极公,造道穷天髓。 -
46.《西京赋》 两汉·张衡
有冯虚公子者,心侈体忲,雅好博古,学乎旧史氏,是以多识前代之载。
言于安处先生曰:夫人在阳时则舒,在阴时则惨,此牵乎天者也。
处沃土则逸,处瘠土则劳,此系乎地者也。
惨则鲜于欢,劳则褊于惠,能违之者寡矣。 -
47.《秀山霜晴晚眺与赵宾暘黄惟月联句》 宋·方回
一峰何峥嵘,万象翻匍匐。
心包元气并,影立太空独。
遥瞻极乾端,俯瞰际坤轴。
飘飘凌云身,杳杳送鸿目。 -
48.《琴曲歌辞·胡笳十八拍》 唐·刘商
汉室将衰兮四夷不宾,动干戈兮征战频。
哀哀父母生育我,见离乱兮当此辰。
纱窗对镜未经事,将谓珠帘能蔽身。 -
49.《简喻叔奇工部沈无隐寺簿》 宋·张镃
园居懒成癖,驾言何所之。
出门无妨看好雪,粉地玉天相范围。
气增坐车热,旋换白鹿骑。
不须携古囊,诗句随雪飞。 -
50.《奉和王世弼寄上七兄先生用其韵》 宋·黄庭坚
宫槐弄黄黄,莲叶绿婉婉。
时同二三友,竹轩凉夏晚。
驾言都城南,以望征车返。
何知苦淹回,及此秋景短。 -
51.《冀州道中》 元·王冕
我行冀州路,默想古帝都。
水土或匪昔,禹贡书亦殊。
城郭类村坞,雨雪苦载涂。
丛薄聚冻禽,狐狸啸枯株。 -
52.《奉酬袭美先辈吴中苦雨一百韵》 唐·陆龟蒙
微生参最灵,天与意绪拙。
人皆机巧求,百径无一达。
家为唐臣来,奕世唯稷卨.只垂青白风,凛凛自贻厥。
犹残赐书在,编简苦断绝。 -
53.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
54.《和王巩六首并次韵》 宋·苏轼
君谈阳朔山,不作一钱直。
岩藏两头虺,瘴落千仞翼。
雅宜驩兜放,颇讶虞舜陟。
暂来已可畏,览镜忧面黑。 -
55.《城南联句》 唐·韩愈
竹影金琐碎,--孟郊
泉音玉淙琤。
琉璃剪木叶,--韩愈
翡翠开园英。 -
56.《原蝗》 宋·王令
蝗生於野谁所为,秋一母死遗百儿。
埋藏地下不腐烂,疑有鬼党相收持。
寒禽冬饥啄地食,拾掇谷种无余遗。
吻惟掠卵不加破,意似留与人为饥。 -
57.《山行纪事》 宋·洪咨夔
扉开日华早,路转霜花鲜。
游鸿得嘉客,健鹤随老仙。
舴艋野渡浅,略彴孤村连。
纡余盘龙外,杳霭乌猿边。 -
58.《响应祷雨寄苏文忠公》 宋·毛滂
雪意不肯休,垂垂阁云端。
余暖蒸衣裘,热作堕指过时。
曛黄阴雨来,俄忽急雨{上雨下漫}。
空阶答檐语,跳珠上阑干。 -
59.《出都寄二苏》 宋·毛滂
近年好语开蹙额,廊庙主人还稷契。
诸葛亮公彙进民所怀,械必提之右乃挈。
善随类举皆可观, -
60.《岁除夜过白土市不宿夜几失道田家地卧四十韵》 宋·方回
腊月廿九日,丁亥之岁除。
朝发句容县,寒空晴色初。
初晴信可喜,泥深犹尺余。
午憩白土市,暮指丹阳湖。