-
1.《奉同衡翁太史诸公游子慎山四首》 明·彭年
始觉花源近,还经药畹深。
石状留醒酒,玉洞待鸣琴。
复径迷难出,穿云不易寻。
只应余冻雪,六月自阴森。
¤ -
2.《潘紫岩与余赋雪约不得用色数并实字及比喻》 宋·白玉蟾
不似寻常冻,俄而散漫飞。
羞明犹欲落,等伴未全晞。
承得圆还碎,看来是复非。
积深仍密密,舞急转霏霏。 -
3.《沁园春 和咏雪词》 现代·陈毅
两阕新词,毛唱柳和,诵之意飘。
想豪情盖世,雄风浩浩;诗怀如海,怒浪滔滔。
政暇论文,文余问政,妙句拈来着眼高。
倾心甚,看回天身手,绝代风骚。 -
4.《次主簿雪韵》 宋·杨万里
向来一雪亦草草,天知诗人眼未饱。
相傅南风为雪骨,此言未试吾不膮。
胙日忽惊冬作春,暖气吹人软欲倒。
惟余桃李未着花,便恐蛰虫偷出窖。 -
5.《雪咏》 宋·曾巩
雪花好洁白,不待咏说知。
区区取相似,今古同一辞。
薛能比众作,小去笔墨畦。
谁能出千载,为雪立传碑。 -
6.《己酉练圻寓舍咏雪》 明·王彝
青龙己酉丰稔叶,岁星一终旬日浃。
天容黄黄风氵疌々正好,云同八表不见叶。
漏促辰酉日车跲,目眩空花气屡慑。
冻指欲堕数蓂荚,股栗匪由冰上踏。 -
7.《乾道癸巳腊後二日,桂林大雪尺余,郡人云前》 宋·范成大
忆昔北征秋遇雪,穹庐苦寒不堪说。
飞花如席暗燕然,把酒悲歌度佳节。
胡儿馆客类西河,鐍户不容浮蚁泄。
当时已分餐毡莩,宁复梦游炎岭热。 -
8.《余评事惠龙团兽炭香璎凫实且许以百丈山楮衾》 宋·姚勉
青禽衔云落蓬壶,风檐快读光眉须。
百朋珍贶罗庭隅,一一皆可当清娱。
建溪龙焙香云腴,香璎巧制来东吴。
鬅鬙兽炭奇形模,辟邪天禄狮熊貙。 -
9.《雪山图为建德周廷晖赋》 明·刘溥
我昔曾见《寒林图》,范宽妙笔天下无。
千山一白气栗冽,万木尽黑云模糊。
此图乃是谁作者?布置大抵如临摹。
比之寒林势差小,木石琐碎何其殊。 -
10.《赏雪骑鲸轩,子文夜归酒渴,侍儿荐茗饮蜜浆》 宋·范成大
溪山四时佳,今日更奇绝。
天公妙庄严,施此一川雪。
飞花浩如海,眩转塞空阔。
水西万珠树,玉塔照银阙。 -
11.《答余左司沈别驾元夕会饮城南之作时在围中》 明·高启
青帝行春气初播,云沍余阴苦难破。
江头碧草生未长,战马寒嘶龁残莝。
炊烟泠落雨中湿,邻屋时闻有啼饿。
我愁郁郁但欲眠,肯以案书勤自课。 -
12.《除夜泊彭蠡湖遇大风雪》 宋·苏辙
莫发邬阳市,晓榜彭蠡口。
微风吹人衣,雾绕庐山首。
舟人释篙笑,此是风伯候。
杙舟未及深,飞沙忽狂走。 -
13.《史次仲钱子武与余在报恩寺纳凉分题各以姓为》 宋·李廌
天地怒气散,凯风若颠喜。
吹彼枳棘墟,不入邃屋里。
北风何其凉,雨雪雱不止。
卒岁无衣裘,穴处犹冻死。 -
14.《人日雪》 宋·陆游
病卧江村不厌深,貂裘无奈晓寒侵。
非贤那畏蛇年至?多难却愁人日阴。
嫋嫋孤云生翠壁,霏霏急雪洒青林。
一盂饭罢无余事,坐看生台下冻禽。 -
15.《雪斋出城》 宋·杨万里
梅於雪後较多花,草亦晴初忽几芽。
河冻落痕余一寸,残冰阁在柳根沙。 -
16.《雪中怀广教真上人》 宋·梅尧臣
苍山去不远,日日起寒云。
堂上看飞雪,水边思练裙。
铜缾生薄冻,桂火压残薰。
欲往有余兴,林幽路不分。 -
17.《对雪》 宋·王禹偁
帝乡岁云暮,衡门昼长闭。
五日免常参,三馆无公事。
读书夜卧迟,多成日高睡。
睡起毛骨寒,窗牖琼花坠。 -
18.《自渔梁驿至衢州大雪有怀》 宋·蔡襄
大雪迷空野,征人尚远行。
乾坤初一色,昼夜忽通明。
有物皆迁白,无尘顿觉清。
只看流水在,却喜乱山平。 -
19.《次韵子瞻赋雪二首》 宋·苏辙
麦苗出土正纤纤,春早寒官令尚严。
云覆南山初半岭,风干东海旧盐。
来时瞬息平吞野,积久欹危欲败檐。
强付酒樽判醉熟,更寻诗句斗新尖。 -
20.《次韵子瞻南溪微雪》 宋·苏辙
南溪夜雪晓来霁,有客晨游酒未消。
风泛余花来逐马,光浮断涧不知桥。
山寒冻合行人息,醉熟宾欢舞意嚣。
归骑相将踏瑶玉,嗅林闲认早梅条。