-
1.《次韵沈学庵闲居杂兴(三首)》 明·王行
树影觉秋疏,山光映晚除。
溪毛和雨荐,石发任风梳。
艾蒳窗余篆,芸晖架有书。
呼儿具毫楮,应欲赋闲居。
¤ -
2.《寄林平山》 宋·顾逢
登高先一日,扶病强相辞。
几度怀君处,孤灯独坐时。
炉温余篆在,鸡唱和声随。
安得相同醉,狂歌别后诗。 -
3.《折丹桂(端复受官并序·通奉尝欲为先硕人篆帔,命为诗语,某献语曰:)》 宋·程大昌
“诗礼为家庆,貂蝉七叶余。
庭闱称寿处,童稚亦金鱼。
”通奉喜,自为小篆,缀珠其上。
今此小孙端复以近制奏官,感记旧事,为词以歌之,曼往为弟侄一笑。 -
4.《崔篆平反》 未知·佚名
崔篆,汉人也,为郡守,时王莽改制,爪牙遍及各地,严刑峻法,杀戮无辜。
篆所至之囚系满狱。
篆垂涕曰:“嗟乎,刑法酷烈,乃至于斯!此皆何罪!”遂为之平反,所出二千余人。
吏叩头谏曰:“君诚仁者,然今独君为君子,将有悔乎?”篆曰:“吾无悔,纵杀吾而赎二千人,何悔之有?”吏默然无以应。 -
5.《苕溪陆文宝挟笔过云间持卷求余言而一时缙绅》 明·贝琼
石鼓镌功元自缺,秦碑颂德久应讹。
一时篆籀今谁解,白发江南玉雪坡。 -
6.《题华亭朱孟辩篆冢诗卷》 明·董佐才
古初无毫楮,羲画何繇传?孰知文字理,已具《河图》前
。
神农洎苍颉,俯仰极人天。
穗书与鸟书,创制分后先。 -
7.《余读元人王仲蔚诗爱其杨柳青旗连坐榻杏花春》 明·聂大年
夹城门外好风光,曾醉君家碧玉觞。
杨柳青旗连坐榻,杏花春色过邻墙。
回鸾锦字新题句,睡鸭铜炉小篆香。
酩酊不辞归路晚,银鞍骢马映斜阳。 -
8.《滕用亨诸篆体歌》 明·王行
维周大篆成史籀,宣圣传经制蝌蚪。
总因仓颉见鸟迹,象形置书变来久。
李斯小篆类玉箸,钟鼎鱼虫分众手。
碧霄鸾凤漫回翔,沧海蛟螭互蟠纽。 -
9.《过安乐山,闻山上木叶有文,如道士篆符,云》 宋·苏轼
真人已不死,外慕堕空虚。
犹余好名意,满树写天书。 -
10.《过安乐山闻山上木叶有文如道士篆符云此山乃》 宋·苏轼
天师化去知何在,玉印相传世共珍。
故国子孙今尚死,满山秋叶岂能神。
真人已不死,外慕堕空虚。
犹余好名意,满树写天书。 -
11.《浣花馆联句(吴兴赵雍仲穆篆颜,馆之主人顾》 元·杨维桢
大厦千万余,小第亦云甲。
-
12.《小蓬莱(赵子昂篆颜)》 元·杨维桢
仲瑛所藏《步虚词》四章,青城虞翰林所作。
仙风道气,可厕之杨许间洞玄隐文也。
仲瑛藏于玉山小楼,余遂扁之曰小蓬莱,为书《小游仙》
四章于后云。 -
13.《抚州崇仁县玉清观道士黄石老工古篆以他公父》 宋·魏了翁
圣学不嗣千余年,并与小学遗其传。
其间明道宁乏贤,谓书小伎姑舍旃。
十字九舛不可镌,楮生墨墨色有冤。
动以经史为执言,岂知魏晋几变迁。 -
14.《余将军篆书拓本歌(即忠襄公阙也)》 明·张羽
余将军,守舒州。
舒州之城大如砺,长江西来绕城流。
贼船如云压城破,将军提剑城头坐。
剑未动,虏已奔,鲸鲵蔽江江为浑。 -
15.《正仲思归作篆畦今夜月十诗非篆畦月乃雁苍月》 宋·舒岳祥
篆畦今夜月,初出五更头。
清旭辉相映,余光淡未收。
烟消江树出,霞弄市岚浮。
忆昔趋丹陆,鸡人唱晓筹。 -
16.《次余静庵寒夜诗思二首》 宋·杨公远
地炉煨芋栗,兀坐数寒更。
香篆消重爇,银釭剔复明。
月穿窗隙过,风拂树梢鸣。
唤醒吟边兴,敲推睡不成。 -
17.《曾德礼墨梅竹篆隶皆精岁在己未示似墨梅酬价》 宋·曾丰
北枝顽顿如不仁,南枝警敏如有神。
方当群有急归宿,忽自太无偷发春。
画画清修枝拔萃,点点精明花引类。
幻尽岁寒姿者天,吾宗所幻天相似。 -
18.《太湖诗·游毛公坛》 唐·皮日休
却上南山路,松行俨如庑。
松根碍幽径,孱颜不能斧。
摆履跨乱云,侧巾蹲怪树。
三休且半日,始到毛公坞。 -
19.《读襄阳耆旧传,因作诗五百言寄皮袭美》 唐·陆龟蒙
汉皋古来雄,山水天下秀。
高当轸翼分,化作英髦囿。
暴秦之前人,灰灭不可究。
自从宋生贤,特立冠耆旧。 -
20.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。