-
1.《遣兴》 宋·李吕
丈夫各自有立志,或出或处非一途。
主父直须食五鼎,渊明元只爱吾庐。
佚居自大同蛙井,巧进贪前乃盗窬。
顾我蹉跎未忘学,肯将身世较盈虚。 -
2.《山居寂寥与世如隔是非不到荣辱两忘因忆秋崖》 宋·吴锡畴
我爱山居好,扶藜步晚晴。
俗醇存古意,境寂快诗情。
杜老银丝脍,坡翁玉糁羹。
随缘清供足,尽可佚余生。 -
3.《饯光禄两张卿退居》 宋·吕溱
江上筑台遗世尘,堂上虚白见天真。
丹心许国平生事,皓道还家自在身。
水树芬馨怜茝蕙,雪轩颜色爱松筠。
清时解绂端荣佚,不独贤哉咏古人。 -
4.《村居遣兴》 宋·陆游
野堂疏豁近江皋,喜见南山秋气高。
野外渐寒群木脱,草根薄暮百虫号。
筑陂浚畎更相勉,伐荻劙桑敢爱劳。
亦念耄荒当自佚,欲将世业付儿曹。 -
5.《山居招友人诗》 宋·释智圆
结宇平湖滨,放意且闲逸。
陵峰时采药,服饵蠲故疾。
藜藿可供餐,茆茨可容膝。
浮生贵适性,何须羡奢佚。 -
6.《村居二首》 宋·陈傅良
野衣农圃杂,华发弟兄同。
佚老便居僻,贪闲喜命穷。
习成杯酌少,脱落语言工。
危坐看流景,新萌又落红。 -
7.《山居》 宋·释文珦
自为山居人,梦寐亦安佚。
颇谓龟六藏,全胜兔三窟。
性中信一真,身外无余物。
形谢即示已,谁能问埋骨。 -
8.《廛居一首》 宋·苏籀
广轮函丈中唐甓,安得青松柏筱柟。
兰菊葵荷聊代匮,鸟乌鹅鸭粗相谙。
中田他日规蜗舍,诸巘白云萦翠岚。
耕殖自营天韶佚,世芬妨道岂宜躭。 -
9.《七发》 两汉·枚乘
楚太子有疾,而吴客往问之,曰:“伏闻太子玉体不安,亦少间乎?”太子曰:“惫!谨谢客。
”客因称曰:“今时天下安宁,四宇和平,太子方富于年。
意者久耽安乐,日夜无极,邪气袭逆,中若结轖。
纷屯澹淡,嘘唏烦酲,惕惕怵怵,卧不得瞑。 -
10.《离骚》 先秦·屈原
帝高阳之苗裔兮,朕皇考曰伯庸。
摄提贞于孟陬兮,惟庚寅吾以降。
皇览揆余初度兮,肇锡余以嘉名:
名余曰正则兮,字余曰灵均。