-
101.《杂兴效阮步兵》 宋·王铚
松巅负残雪,高映寒食辉。
冲风忽飘堕,势若从天飞。
庭虚四散入,凌乱侵人衣。
衣重不忍佛,恐与清景违。
援琴弄太古,声淡节亦稀。
从笑已独赏,恍然迷是非。
乃知绝弦意,千载同依依。 -
102.《东禅百韵》 宋·刘宰
群居厌嚣烦,兀坐怅离索。
动静两何心,求端徯先觉。
张氏好兄弟,同游得先诺。
重以临邛客,雍客出莲幕。 -
103.《纪行十首 观音山》 明·张羽
连山争南驰,划断沧江曲。
势如万马奔,鞭镫忽回复。
石角不戴土,苍然四无麓。
寸草不得荣,唯含古苔绿。 -
104.《画山水行》 明·张羽
古来名画传父子,唐有二李蜀两黄。
吴兴公子冠当代,雍也继之早擅场。
宋祖子孙画龙种,毛骨固是非寻常。
珊瑚宝玦久零落,空有妙艺传文章。 -
105.《义蜂行》 宋·戴表元
山翁爱蜂如爱花,山蜂营密如营家。
蜂营密成蜂自食,翁亦藉密裨生涯。
每当山蜂采花出,翁为守关司徼遮。
朝朝暮暮与蜂狎,颇识蜂群分等差。 -
106.《送徐如心如婺源三十韵》 宋·方回
之子成春服,欢言驾出游。
残红三月路,叠翠万山州。
夏后乘輴泽,轩皇炼药丘。
旷平初渺莽,屈曲渐深幽。 -
107.《次韵师时发溪桥晚眺》 宋·郭印
卧溪古木势蜿蜒,伫立斜阳旅思宽。
湍没岸痕知涨溢,风生水面觉清寒。
静容桃李敷浓荫,暖放凫鹥浴短翰。
隐约渭滨真彷佛,行藏都付一渔竿。 -
108.《维摩居士赞》 宋·释慧远
到处毁僧骂佛,知佗有官无官。
善现屡遭呵责,瞿昙也被势谩。
只有文珠不肯,吃气出来理问。
遮汉自知无理,当时口似磉盘。 -
109.《閒居多暇追叙旧游成一百十韵》 宋·释文珦
予生驽且钝,良御谩加鞭。
蹇步常居后,长途靡克前。
於焉辞里塾,竟尔向林泉。
鲁诰方擩哜,真乘又赜研。 -
110.《草衣文殊赞》 宋·释心月
草离离,发垂垂。
神出鬼没,佛眼难窥。
能坐毗耶之舌,而不能出女子之定。
能行法王之令,而不能免迦叶之疑。
五台山势峭巍巍,返掷还他狮子儿。 -
111.《游天王寺》 宋·舒岳祥
客子倦行役,閒寻古刹林。
双岩来势尽,汇水去声沈。
经神千人会,然灯七佛深。
松行喧万籁,僧定不知音。 -
112.《和诸君观画鬼拔河》 宋·苏颂
关中古有拔河戏,传闻始盛隋唐世。
长絙百尺人两朋,递以勇力相牵制。
芳华乐府务夸大,黎园公卿谩轻肆。
拔山扛鼎乌足矜,引绳排根非胜事。 -
113.《群盗一首》 宋·苏籀
贪得不知义,流风紊四维。
珪珇实盲昏,黥髠亦觊窥。
谅非跖蹻才,竞揭椎埋旗。
巨猾肆滔天,小丑争攘欺。 -
114.《章安镇感事》 宋·孙应时
越峤东南穷,连山赴沧海。
章安古州宅,陵谷谅迁改。
前江渺万顷,风雨鱼龙汇。
嗟哉地远绝,仿佛形势在。 -
115.《题僧邀梅和庵》 宋·王洋
地接山腰舍绕泉,丰堂巍殿势蝉联。
非禅非律三百辈,有圃有场千亩田。
中坐独尊司狱佛,几前杂事地行仙。
若无生死惊愚俗,正恐斋厨亦悄然。 -
116.《祷雨于保福寺是日大雨至》 宋·袁说友
常暘为虐势流金,稽首长松幸屈临。
一佛等慈清苦海,众生度厄浴甘霖。
沛然而下期中熟,可以无饥免大祲。
好雨后人愁抱释,退思畴昔尚熏心。 -
117.《宝镜篇》 明·王稚登
舒生宝镜草堂前,锦囊入手明月圆。
雪光辉辉照肝胆,流苏风飓朱绳县。
青铜千岁化玄玉,声如金磬清悠然。
龙文不断细如发,天吴海若纷纠缠。