-
1.《满庭芳》 宋·黄庭坚
修水浓青,新条淡绿,翠光交映虚亭。
锦鸳霜鹭,荷径拾幽苹。
香渡栏干屈曲,红妆映、薄绮疏棂。
风清夜,横塘月满,水净见移星。 -
2.《西湖》 宋·林逋
混元神巧本无形,匠出西湖作画屏。
春水净于僧眼碧,晚山浓似佛头青。
栾栌粉堵摇鱼影,兰杜烟丛阁鹭翎。
往往鸣榔与横笛,细风斜雨不堪听。 -
3.《宝积寺》 宋·过守约
层楹宝势压禅扃,俗眼尘昏到易醒。
千幰树排车盖翠,万螺山矗佛头青。
夜将溪月澄心镜,春把岩花作画屏。
我欲期师不须出,世途今险甚东溟。 -
4.《景泰晚眺》 宋·白玉蟾
海岸孤绝处,晴沙露远汀。
潮花人鬓白,山色佛头青。
夕照雌黄笔,秋烟水墨屏。
天空杉月冷,鹤梦几回醒。 -
5.《矮斋杂咏二十首·早春》 宋·华岳
梅梢弄粉做新晴,积雪残云没一星。
只把眼前春事卜,麦坡已作佛头青。 -
6.《金精歌》 宋·赵崇怿
东风飞霖雨,一洗桃李尘。
快马紫游缰,来赏金精春。
连林翠气妙不动,时作佛髻螺头青。
劖劖天壁面削起,中可建旗坐万人。 -
7.《将游甬东王青州伯仲见过作(以下《客越志》》 明·王稚登
主人出门去,客子入门来。
主人为客留,若下花前开。
借问客谓谁,东海王青州。
一双明月珠,夜照沧溟流。 -
8.《为彦中题画》 明·龚诩
青山之青如佛头,白云化作寒泉流。
世间尘土飞不到,眼中景物俱清幽。
若人自是好静者,岂非五柳先生俦。
每托琴樽写高兴,脱屣乐从鱼鸟游。 -
9.《管顺甫以湘竹为青奴儿贶为名湘夫人赋以谢之》 宋·李曾伯
妾家淇园北封君,劂祖慈事宗苍筼。
子孙异代贞节闻,枝分一派从南巡。
千古流落湘江滨,几番雨露敷新荣。
斑斑不改啼红痕,膏煎漆伐悔自矜。 -
10.《望定州寺》 唐·王建
回看佛阁青山半,三四年前到上头。
省得老僧留不住,重寻更可有因由。 -
11.《水调歌头(甲辰九月十五日夜饮独乐见山台坐中作)》 宋·赵鼎
屋下疏流水,屋上列青山。
先生跨鹤何处,窈窕白云间。
采药当年三径,只有长松绿竹,霜吹晚萧然。
举酒高台上,仿佛揖群仙。 -
12.《水调歌头(游银山寺和壁间张安国作)》 宋·王质
晚嶂倚斜日,秋树战悲风。
一泓绀紫澄碧,中有睡蛟龙。
散作清溪明玉,激上以流水,两电乱寒空。
抛却红尘袂,飞入妙光宫。 -
13.《大安院》 宋·陈延龄
诗人假榻古兰若,松风涧水相泠泠。
优婆塞倾椰子酒,须菩提讲莲花经。
龙形老树雨知翠,佛头高山云见青。
借问仙人渺何许,飞升一去三千龄。 -
14.《灵岩纪胜》 宋·王经
灵岩奇绝俯林埛,梯上层峦步一停。
朔意难欺芳树色,佛头浓抹远山青。
半泓药水瘳民疾,两硖云峰展翠屏。
壮我客怀瞻剑阁,寒乌飞处见苍冥。 -
15.《佛池口大风复泊》 宋·范成大
碧苇无思连天生,青山有情终日横。
风声汹怒木朝拔,川气流光珠夜明。
谁能坐守白头浪,我欲往骑金背鲸。
俯仰之间抚四海,可怜步步愁江程。 -
16.《思佛亭晓望》 宋·范成大
栗烈刚风刮病眸,登临何啻缓千忧。
界天暑雪青城外,涌地晴云瓦屋头。
浩荡他年夸北客,苍茫何处认西州?
千岩万壑须寻偏,身是江湖不系舟。 -
17.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
18.《核舟记》 明·魏学洢
明有奇巧人曰王叔远,能以径寸之木,为宫室、器皿 、人物,以至鸟兽、木石,罔不因势象形,各具情态。
尝贻余核舟一,盖大苏泛赤壁云。
舟首尾长约八分有奇,高可二黍许。
中轩敞者为舱,箬篷覆之。 -
19.《促织》 清·蒲松龄
宣德间,宫中尚促织之戏,岁征民间。
此物故非西产;有华阴令欲媚上官,以一头进,试使斗而才,因责常供。
令以责之里正。
市中游侠儿得佳者笼养之,昂其直,居为奇货。 -
20.《乐语》 宋·王义山
◎寿崇节致语隆兴府
万年介寿,星辰拱文母之尊;四海蒙恩,雨露宠周臣之宴。
颂声交作,协气横流。
与天同心,为民立命。