-
201.《得也字戏为解嘲六言二十八韵示汝载》 明·韩上桂
卿相事业彼哉,簟瓢道味回也。
关门仙客骑牛,塞上老翁失马。
夷甫立名非真,偃师构象是假。
机性能忘灌畦,忮心不怨飘瓦。 -
202.《飞花曲》 明·黎民表
长安戚里竞春阳,桃李花开夹道傍。
遥裔鹤烟笼上苑,丰茸鸡树迩明光。
濯锦含霞非一色,刻翠施红映朝日。
同心并蒂引鸳雏,接叶交枝栖凤翼。 -
203.《京邸会陆道函太守命为长句》 明·李蓘
长安红尘十丈高,东方未白人嚣嚣。
北风着面暗如漆,错落腰间双佩刀。
我时卧病日裹首,忽报荆南来太守。
开门大笑话今昔,君也腰金我黄绶。 -
204.《玉女潭题赠吏史部恭甫》 明·陆师道
玉阳古洞天,名是神仙宅。
因君地始显,令人思俱逸。
玉冈绕鸾鹄,云庄艺芝术。
修廊俯大观,列卦开玄室。 -
205.《南箕北有斗》 明·阮自华
客从长安来,良友独无书。
封题数行去,冉冉知何时。
客见故人不,故人宁见思。
客言亦相念,客言亦相思。 -
206.《寄王给事佐》 明·孙蕡
休沐展幽眺,步出钟阜阿。
卉木春气盎,淮水扬素波。
泛泛波上鸥,游泳鲜羽仪。
端坐愧此鸟,长游成蹉跎。 -
207.《后和陶诗(二十首) 庚子岁五月中从都还阻》 明·童冀
我昔少年日,无事幸休居。
佩弦戒性缓,每师董安于。
迨兹桑榆景,始悟失东隅。
屡将孱弱躯,触冒风波途。 -
208.《唐嘉会妻》 明·吴鼎芳
凤皇失其侣,三年独彷徨。
岂无云中鹤,矫矫非所当。
所居谷水西,乃在淀水阳。
杨氏有好女,小字曰云芳。 -
209.《武陵春晓曲》 明·张天英
武陵春晓花冥冥,渔歌兰枻摇残星。
溪涵山气绿如酒,幽禽啼破松烟青。
天上时闻凤凰曲,金门飞梦人初醒。
长啸银台月将落,空翠著衣香雾薄。 -
210.《半生行》 明·郑琰
刺促复刺促,哀歌不成曲。
试听征人歌一声,切切乌乌泪相续。
吾祖卜地三山麓,世业繁华称鼎族。
七叶盛文儒,八代承章服。 -
211.《谒璿上人(并序)》 唐·王维
〔上人外人内天。
不定不乱。
舍法而渊泊。
无心而云动。 -
212.《山村五绝》 宋·苏轼
竹篱茅屋趁溪斜,春入山村处处花。
无象太平还有象,孤烟起处是人家。
烟雨濛濛鸡犬声,有生何处不安生。
但教黄犊无人佩,布谷何劳也劝耕。 -
213.《山村五绝》 宋·苏轼
烟雨蒙蒙鸡犬声,有生何处不安生。
但令黄犊无人佩,布谷何劳也劝耕。 -
214.《东湖》 宋·苏轼
吾家蜀江上,江水绿如蓝。
尔来走尘土,意思殊不堪。
况当岐山下,风物尤可惭。
有山秃如赭,有水浊如泔。 -
215.《和王巩六首并次韵》 宋·苏轼
君谈阳朔山,不作一钱直。
岩藏两头虺,瘴落千仞翼。
雅宜驩兜放,颇讶虞舜陟。
暂来已可畏,览镜忧面黑。 -
216.《张近几仲有龙尾子石砚以铜剑易之》 宋·苏轼
我家铜剑如赤蛇,君家石砚苍璧橢而洼。
君持我剑向何许,大明宫里玉佩鸣冲牙。
我得君砚亦安用,雪堂窗下尔雅笺虫虾。
二物与人初不异,飘落高下随风花。 -
217.《次韵子由书清汶老所传秦湘二女图》 宋·苏轼
春风消冰失瑶玉,我本无身安有触。
羊生得妇如得风,握手一笑未为辱。
先生室中无天游,佩环何处鸣风瓯。
随魔未必皆魔女,但与分灯遣归去。 -
218.《秋娘诗并序》 唐·杜牧
杜秋,金陵女也。
年十五为李锜妾。
后锜叛灭,籍之入宫,有宠于景陵。 -
219.《和平甫舟中望九华山二首》 宋·王安石
谁谓九华远,吾身未尝檐。
唱篇每起予,予口安能箝。
忆在秋浦北,空江上新蟾。
光洁写一镜,回环两堤奁。 -
220.《忆昨诗示诸外弟》 宋·王安石
忆昨此地相逢时,春入穷谷多芳菲。
短垣囷囷冠翠岭,踯躅万树红相围。
幽花媚草错杂出,黄蜂白蝶参差飞。
此时少壮自负恃,意气与日争光辉。