-
161.《闲情赋》 魏晋·陶渊明
初,张衡作《定情赋》,蔡邕作《静情赋》,检逸辞而宗澹泊,始则荡以思虑,而终归闲正。
将以抑流宕之邪心,谅有助于讽谏。
缀文之士,奕代继作;因并触类,广其辞义。
余园闾多暇,复染翰为之;虽文妙不足,庶不谬作者之意乎。 -
162.《东京赋》 两汉·张衡
安处先生于是似不能言,怃然有间,乃莞尔而笑曰:“若客所谓,末学肤受,贵耳而贱目者也!苟有胸而无心,不能节之以礼,宜其陋今而荣古矣!由余以西戎孤臣,而悝缪公于宫室,如之何其以温故知新,研覈是非,近于此惑?”“周姬之末,不能厥政,政用多僻。
始于宫邻,卒于金虎。
嬴氏搏翼,择肉西邑。
是时也,七雄并争,竞相高以奢丽。 -
163.《梦登河汉》 宋·梅尧臣
夜梦上河汉,星辰布其傍。
位次稍能辩,罗列争光芒。
自箕历牛女,与斗直相当。
既悟到上天,百事应可详。 -
164.《九歌 湘君》 先秦·屈原
君不行兮夷犹,蹇谁留兮中洲?
美要[1]眇兮宜修,沛吾乘兮桂舟。
令沅湘兮无波[2],使江水兮安流!
望夫君兮未来[3],吹参差兮谁思? -
165.《九歌 大司命》 先秦·屈原
广开兮天门,纷吾乘兮玄云;
令飘风兮先驱,使涷[1]雨兮洒尘;
君回翔兮以下[2],踰[3]空桑兮从女[4];
纷总总兮九州,何寿夭兮在予[5]; -
166.《秦妇吟》 唐·韦庄
中和癸卯春三月,洛阳城外花如雪。
东西南北路人絶,绿杨悄悄香尘灭。
路旁忽见如花人,独向绿杨阴下歇。
凤侧鸾欹鬓脚斜,红攒黛敛眉心折。 -
167.《梅花》 宋·王令
风吹冬暖变春暖,江梅艳艳横新枝。
经年不逢间何久,忽此相遇如有期。
初开珊珊尚寂寞,仙人缀佩悬瑶玑。
从日重来不可辨,漫漫月树留寒辉。 -
168.《杂诗》 宋·王令
方春不种兰,终岁无自佩。
良田弗加芟,徒穉亦无岁。
空令雨露恩,日夕被蒿艾。
安坐饥怨天,此理果谁在。 -
169.《奉和齐竟陵王郡县名诗》 南北朝·范云
抚戈金城外。
解佩玉门中。
白马腾远雪。
苍松壮寒风。 -
170.《木兰花慢 中秋 吴礼部诗话》 金朝·吴激
敞千门万户,瞰沧海、烂银盘。
对沆瀣楼高,储胥雁过,坠露生寒。
阑干。
眺河汉外,送浮云、尽出众星乾。 -
171.《兰花篇》 明·宋濂
阳和煦九畹,晴芬溢青兰。
潜姿发玄麝,幽花凝紫檀。
绿萝托芳邻,白谷挹高寒。
玄圣未成调,湘累久长叹。 -
172.《秦淮斗草篇》 明·吴兆
乐游苑内花初开,结绮楼前春早来。
春色染山还染水,春光衔柳又衔梅。
此时芳草萋萋长,秦淮女儿多闲想。
闲想玉闺间,罗衣正试单。 -
173.《双调 蟾宫曲 东皇太乙前九首以楚辞九歌品成》 元·阿鲁威
穆将愉兮太乙东皇,佩姣服菲菲,剑珥琳琅。
玉瑱琼芳,烝肴兰藉,桂酒椒浆。
扬枹鼓兮安歌浩倡,纷五音兮琴瑟笙簧。
日吉辰良,繁会祁祁,既乐而康。 -
174.《嘲仲益》 宋·邹浩
低帘廕茅竹,陋如野人居。
夫子莞尔笑,曰此真吾庐。
庭前郁乔木,庭后犹榛芜。
芟削随手净,春兰殖扶疏。 -
175.《木兰花慢 为完颜振之寿》 元·魏初
笑功名谩我,都几许、竟匆匆。
记玉佩红*,长安陌上,人指青*。
归来买田故园,尽人间社燕与秋鸿。
唤奴*鱼溪上,看儿种豆村东。 -
176.《木兰花慢 寿中齐三月廿七日》 元·程文海
春光明媚日,万红紫,斗芳菲。
算几许韶华,脂消粉褪,蝶懒蜂稀。
谁知半山解道,道绿阴、幽草胜花时。
天与诞生元老,寿诞长占佳期。 -
177.《满江红 谢番丞荐举》 元·吴存
词赋凌云,医不得、家徒四壁。
俄又报、槐花风急,一天秋色。
老去久忘炊黍梦,兴来偶作乘槎客。
问当时、鹗表属何人,松厅墨。 -
178.《御街行 送王君冕二首》 元·王沂
烟中列岫青无数。
遮不断、长安路。
杜鹃谁道等闲啼,迤逦得人归去。
陇云秦树,周台汉苑,满眼相思处。 -
179.《贺新郎 次韵》 元·周权
清啸西峰月,记曾经飘飘霞佩,御风飞度。
知道仙家蟠桃宴,此夕洞关无阻。
看多少往来鹤驭。
分得九霞春色醉,听玉笙、清奏云深处。 -
180.《水调歌头 庆寿》 元·周权
潇洒晋文物,奇伟鲁衣冠。
暂赋淮南招隐,泉石寄清闲。
才压建安六七,胸吞云梦八九,余子笑谈间。
未颉水苍佩,虹气射龙泉。