-
1.《山花子》 唐·和凝
莺锦蝉縠馥麝脐,轻裾花草晓烟迷。
鸂鶒战金红掌坠,翠云低¤
星靥笑偎霞脸畔,蹙金开襜衬银泥。 -
2.《山花子》 唐·和凝
莺锦蝉縠馥麝脐,轻裾花草晓烟迷。
鸂鶒战金红掌坠,翠云低¤
星靥笑偎霞脸畔,蹙金开襜衬银泥。 -
3.《点绛唇(记梦)》 宋·萧允之
花径相逢,眼期心诺情如昨。
怕人疑著。
佯弄秋千索。
知有而今,何似留初莫。
愁难托。
雨铃风铎。
梦断灯花落。 -
4.《山花子·银字笙寒调正长》 唐·和凝
银字笙寒调正长,水纹簟冷画屏凉。
玉腕重□[1]金扼臂,澹梳妆。
几度试香纤手暖,一回尝酒绛唇光。
佯弄红丝蝇拂子,打檀郎。 -
5.《义宁祷霁未应》 宋·曾丰
丛祠精舍里,所至以柴燔。
未沐佛青眠,何图神素餐。
雨师佯弄霁,农叟暗含冤。
老令深相误,从知罪莫原。 -
6.《宴席赋得姚美人拍筝歌(美人曾在禁中)》 唐·卢纶
出帘仍有钿筝随,见罢翻令恨识迟。
微收皓腕缠红袖,深遏朱弦低翠眉。
忽然高张应繁节,玉指回旋若飞雪。 -
7.《宫词百首》 唐·和凝
紫燎光销大驾归,御楼初见赭黄衣。
千声鼓定将宣赦,竿上金鸡翅欲飞。
北阙晴分五凤楼,嵩山秀色护神州。
洛河自契千年运,更拟波中出九畴。 -
8.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
9.《思佳客》 宋·陈允平
压鬓钗横翠凤头。
玉柔春腻粉香流。
红酣醉靥花含笑,碧翦颦眉柳弄愁。
偏婀娜,太温柔。
水情云意两绸缪。
佯羞不顾双飞蝶,独背秋千傍画楼。 -
10.《一枝春》 宋·周密
醉,且调新弄以谢之
碧淡春姿,柳眠醒、似怯朝来酥雨。
芳程乍数。
唤起探花情绪。