-
201.《次杨监簿上陈守赈灾韵》 宋·姚勉
稻田碁局分郊区,人烟尽障联城隅。
新秧入夏种俱了,一色秀绿连天铺。
年丰正为忧国愿,雨霪忽动民愁吁。
浪浪竹瓦日鸣瀑,烂烂苔砌长跳珠。 -
202.《讼田行》 宋·陈藻
乐轩世俗文不工,场屋此生难遭逢。
百年饿死真可惜,人命只在田亩中。
远行直到西融州,客装收拾来归休。
江滩象窟百无忧,却陷人心危险头。 -
203.《石鱼湖上醉歌》 唐·元结
序:漫叟以公田米酿酒,因休暇,则载酒于湖上,时取一醉。
欢醉中,据湖岸,引臂向鱼取酒,使舫载之,偏饮坐者。
意疑倚巴丘酌于君山之上,诸子环洞庭而坐,酒舫泛泛然触波涛而往来者。
乃作歌以长之。 -
204.《历阳书事七十韵》 唐·刘禹锡
一夕为湖地,千年列郡名。
霸王迷路处,亚父所封城。
汉置东南尉,梁分肘腋兵。
本吴风俗剽,兼楚语音伧。 -
205.《自遣诗三十首》 唐·陆龟蒙
五年重别旧山村,树有交柯犊有孙。
更感卞峰颜色好,晓云才散便当门。
雪下孤村淅淅鸣,病魂无睡洒来清。
心摇只待东窗晓,长愧寒鸡第一声。 -
206.《自遣诗三十首》 唐·陆龟蒙
五年重别旧山村,树有交柯犊有孙。
更感卞峰颜色好,晓云才散便当门。
雪下孤村淅淅鸣,病魂无睡洒来清。
心摇只待东窗晓,长愧寒鸡第一声。 -
207.《仙掌铭》 唐·独孤及
阴阳开阖,元气变化,泄为百川,凝为崇山,山川之作,与天地并,疑有真宰而未知尸其功者。
有若巨灵赑屃,攘臂其间,左排首阳,右拓太华,绝地轴使中裂,坼山脊为两道,然后导河而东,俾无有害,留此巨迹于峰之巅。
后代揭厉于玄踪者,聆其风而骇之,或谓诙诡不经,存而不议。
及以为学者拘其一域,则惑于余方。 -
208.《哨遍》 宋·辛弃疾
今昌父之弟成父,於所居凿池筑亭,榜以旧名。
昌父为成父作诗,属余赋词,余为赋哨遍。
庄周论於蚁弃知,於鱼得计,於羊弃意,其义美矣。
然上文论虱吒於豕而得焚,羊肉为蚁所慕而致残,下文将并结二义,乃独置豕虱不言而遽论鱼,其义无所从起。 -
209.《和吴冲卿学士石屏》 宋·梅尧臣
吴夫,佩银龟。
乘天马,索怪奇。
忽得虢略一片石,其中白色圆如规。
又有树与乌,画手虽妙何能为。 -
210.《十月望十二月朔百舌群鸣连日腊朔之夜雷电彻》 明·徐渭
万历十八年十二月之朔,百舌声声叫如昨。
如朋唤友互答应,乃是气机使然诺。
百舌小鸟尔,颛顼使之敢不听。
雷电本大物,蛰藏已久矣。 -
211.《剑联句》 宋·滕宗谅
圣人作神兵,以定天下厄。
蚩忧发灵机,干将构雄绩。
橐籥天地开,炉治阴阳闢。
南帝输火精,古皇降金液。 -
212.《庐州诗》 宋·张祁
平湖阻城南,长淮带城西。
壮哉金斗势,吴人筑合肥。
曹瞒狼顾地,苻秦又颠挤。
六飞驻吴会,重兵镇边陲。 -
213.《寄题玉山诗一百韵》 明·张仲举
治理逢熙运,钦明仰圣皇。
至仁侔覆载,上德配轩唐。
大业勤弘济,元臣协赞襄。
贤科收俊造,庭实粲珪璋。 -
214.《东坡八首(并叙)》 宋·苏轼
余至黄州二年,日以困匮,故人马正卿哀余乏食,为于郡中请故营地数十亩,使得躬耕其中。
地既久荒为茨棘瓦砾之场,而岁又大旱,垦辟之劳,筋力殆尽。
释耒而叹,乃作是诗,自愍其勤,庶几来岁之入以忘其劳焉。
废垒无人顾,颓垣满蓬蒿。 -
215.《哭梅圣俞》 宋·王安石
诗行於世先春秋,国风变衰始柏舟。
文辞感激多所忧,律吕尚可谐鸣球。
先王泽竭士已偷,纷纷作者始可羞,其声与节急以浮。
真人当天施再流,笃生梅公应时求。 -
216.《对酒叹》 宋·陆游
镜虽明,不能使丑者妍;酒虽美,不能使悲者乐。
男子之生桑弧蓬矢射四方,古人所怀何磊落!我欲北临黄河观禹功,犬羊腥膻尘漠漠;又欲南适苍梧吊虞舜,九疑难寻眇联络。
惟有一片心,可受生死托,千金轻掷重意气,百舍孤征赴然诺。
或携短剑隐红尘,亦入名山烧大药。 -
217.《福昌书事言怀一百韵上运判唐通直》 宋·张耒
战国韩余壤,王畿汉旧京。
南围山峙秀,东泛洛浮清。
女几荒遗庙,宜阳认故城。
千秋迷佩玦,百战有榛荆。 -
218.《剑联句》 宋·欧阳修
圣人作神兵,以定天下厄。
蚩尤发灵机,干将构雄绩。
橐龠天地开,炉冶阴阳辟。
南帝输火精,西皇降金液。 -
219.《剑联句》 宋·范仲淹
圣人作神兵,以定天下厄。
蚩忧发灵机,干将构雄绩。
橐籥天地开,鑪冶阴阳闢。
南帝轮火精,西皇降金液。 -
220.《酬种放徵君一百韵》 宋·王禹偁
太岁在辛卯,九月万木落。
是时太阴亏,占云臣道剥。
王生出紫微,谴逐走商洛。
扶亲又抱子,迤逦过京索。