-
321.《鱼山神女祠歌》 唐·王维
〔一作渔山神女智琼祠二首〕
〔张茂先神女赋序曰。
魏济北从事弦超。
嘉平中。 -
322.《宿建封寺晓登尽善亭望韶石三首》 宋·苏轼
双阙浮空照短亭,至今猿鸟啸青荧。
君王自此西巡狩,再使鱼龙舞洞庭。
蜀人文赋楚人辞,尧在崇山舜九疑。
圣主若非真得道,南来万里亦何为。
岭海东南月窟西,功成天已锡玄圭。
此方定是神仙宅,禹亦东来隐会稽。 -
323.《十月十六日记所见》 宋·苏轼
风高月暗水云黄,淮阴夜发朝山阳。
山阳晓雾如细雨,炯炯初日寒无光。
云收雾卷已亭午,有风北来寒欲僵。
忽惊飞雹穿户牖,迅驶不复容遮防。 -
324.《估玉》 宋·王安石
潼关西山古蓝田,有气郁郁高拄天。
雄虹雌霓相结缠,昼夜不散非云烟。
秦人挟斤上其巅,视气所出深鑱镌。
得物盈尺方且坚,以斤试叩声泠然。 -
325.《感遇二十五首》 宋·张耒
士生有轻重,初非他人为。
视身真千钧,所压无不摧。
群偷让弊汉,喘走恐后时。
隆中贤少年,长啸弄锄犁。 -
326.《寄陈适用》 宋·黄庭坚
日月如惊鸿,归燕不及社。
清明气妍暖,亹亹向朱夏。
轻衣颇宜人,裘褐就椸架。
已非红紫时,春事归桑柘。 -
327.《再和公择舅氏杂言》 宋·黄庭坚
外家有金玉,我躬之道术。
有衣食我家之德心,使我蝉蜕俗学之市,乌哺仁人之林。
养生事亲汔师古,炊玉爨桂能至今。
岁暮三十裘,食口三百指。 -
328.《沧浪亭》 宋·欧阳修
子美寄我沧浪吟,邀我共作沧浪篇。
沧浪有景不可到,使我东望心悠然。
荒湾野水气象古,高林翠阜相回环。
新篁抽笋添夏影,老◇乱发争春妍。 -
329.《有赠余以端溪绿石枕与蕲州竹簟皆佳物也余既》 宋·欧阳修
端溪琢出缺月样,蕲州织成双水纹。
呼儿置枕展方簟,赤日正午天无云。
黄琉璃光绿玉润,莹净冷滑无埃尘。
忆昨开封暂陈力,屡乞残骸避烦剧。 -
330.《姑苏杂咏 偃松行(在天平山西,旧文正书院》 明·高启
龙门西冈魏公祠,祠前有松多古枝。
长身蜿蜒横数亩,巨石作枕相撑持。
春泥半封朽死骨,冻藓全聚皴生皮。
无心昂耸上霄汉,偃仰独向荒山垂。 -
331.《仲咸因春游商山下得三怪石辇致郡斋甚有幽趣》 宋·王禹偁
咏尽千峰雪,吟行六里春。
布多成暇政,方称好闲身。
物得商山下,形如震泽根。
初期谷城叟,乍遇魏榆神。 -
332.《令既有高邸之行而束孝先兄弟索余诗云》 宋·王令
扰扰利学者,久不可与谋。
读书乃何为,老不知轲丘。
弗恤义所在,务期高爵收。
尝闻失则嗟,不闻得之羞。 -
333.《送崔先生东归》 宋·洪咨夔
嘉定甲戌冬,扫门古杨州。
一见握手欢,飞黄厄盐辀。
士忧不闻道,勿以穷故忧。
为圣为贤人,所贵天爵修。 -
334.《送任山归河东》 宋·蔡襄
风俗忧思深,在昔言汾绛。
之人隐其间,白首甘陋巷。
毕力事诗书,岂特专记诵。
编年作通记,起周迄炎宋。 -
335.《癸未生日》 宋·苏辙
我生本无生,安有六十五。
生来逐世法,妄谓得此数。
随流登中朝,失脚堕南土。
人言我当喜,亦言我当惧。 -
336.《余居吴兴泛金溪上暇日率同志拿小舟载鱼鳖虾》 宋·葛立方
渔师竟日渔,水族作斤卖。
小捐使鬼兄,大载获鳞介。
鲲鲸未易罗,所得亦殊态。
青蛙尽公私,朱鲔兼小大。 -
337.《和楼志国范君武读胡尉临安所获颜鲁公书断碑》 宋·强至
书名唐世凡几人,鲁公运笔独有神。
当年一字百金直,异代傥获宜尔珍。
公尝道直不容内,江湖出走刺史轮。
东南挥翰落几郡,在处巨迹刊坚珉。 -
338.《和谢公定观秘阁文与可枯木》 宋·陈师道
斯人不复有,累世或可期。
每於丹青里,一见如平时。
坏障尘得入,惨澹令人悲。
墨色落欲尽,严颜终不移。 -
339.《靖康迎驾行》 宋·邓肃
女真作意厌人肝,挥鞭直视无长安。
南渡黄河如履地,东有太行不能山。
帝城周遭八十里,二十万兵气裂眦。
旌旗城上乱云烟,腰间宝剑凝秋水。 -
340.《和钱处和扇车》 宋·曹勋
君家世德胄,富贵出谦受。
泠然御寇车,为君驻户牖。
初讶鼓清薰,与客破宿酒。
又疑建溪风,碾声出两肘。