-
141.《癸卯岁赴南丰道中闻京师失守寄权士繇韩幼深》 唐·独孤及
种田不遇岁,策名不遭时。
胡尘晦落日,西望泣路岐。
猛虎啸北风,麇麚皆载驰。
深泥架疲牛,踸踔余何之。 -
142.《寄杜拾遗》 唐·任华
杜拾遗,名甫第二才甚奇。
任生与君别,别来已多时,何尝一日不相思。
杜拾遗,知不知? -
143.《秋夕闲居对雨赠别卢七侍御坦》 唐·窦牟
燕燕辞巢蝉蜕枝,穷居积雨坏藩篱。
夜长檐霤寒无寝,日晏厨烟湿未炊。
悟主一言那可学,从军五首竟徒为。
故人骢马朝天使,洛下秋声恐要知。 -
144.《慈恩寺石磬歌》 唐·卢纶
灵山石磬生海西,海涛平处与山齐。
长眉老僧同佛力,咒使鲛人往求得。
珠穴沈成绿浪痕,天衣拂尽苍苔色。 -
145.《杂曲》 唐·李益
妾本蚕家女,不识贵门仪。
藁砧持玉斧,交结五陵儿。
十日或一见,九日在路岐。
人生此夫婿,富贵欲何为。 -
146.《来从窦车骑行(自朔方行作)》 唐·李益
束发逢世屯,怀恩抱明义。
读书良有感,学剑惭非智。
遂别鲁诸生,来从窦车骑。
追兵赴边急,络马黄金辔。 -
147.《闻故人自征戍回》 唐·王建
昔闻著征戍,三年一还乡。
今来不换兵,须死在战场。
念子无气力,徒学事戎行。
少年得生还,有同堕穹苍。 -
148.《浩歌》 唐·权德舆
杖策出蓬荜,浩歌秋兴长。
北风吹荷衣,萧飒景气凉。
通逵抵山郭,里巷连湖光。
孤云净远峰,绿水溢芳塘。 -
149.《浩歌》 唐·权德舆
杖策出蓬荜,浩歌秋兴长。
北风吹荷衣,萧飒景气凉。
通逵抵山郭,里巷连湖光。
孤云净远峰,绿水溢芳塘。 -
150.《建除诗》 唐·权德舆
建节出王都,雄雄大丈夫。
除书加右职,骑吏拥前驱。
满月张繁弱,含霜耀鹿卢。
平明跃騕褭,清夜击珊瑚。 -
151.《祗役江西路上以诗代书寄内》 唐·权德舆
辛苦事行役,风波倦晨暮。
摇摇结遐心,靡靡即长路。
别来如昨日,每见缺蟾兔。
潮信催客帆,春光变江树。 -
152.《郡斋读经》 唐·羊士谔
壮龄非济物,柔翰误为儒。
及此斋心暇,翛然与道俱。
散材诚独善,正觉岂无徒。
半偈莲生水,幽香桂满炉。 -
153.《元和圣德诗》 唐·韩愈
皇帝即阼,物无违拒。
曰旸而旸,曰雨而雨。
维是元年,有盗在夏。 -
154.《醉赠张秘书》 唐·韩愈
人皆劝我酒,我若耳不闻。
今日到君家,呼酒持劝君。
为此座上客,及余各能文。
君诗多态度,蔼蔼春空云。 -
155.《送灵师》 唐·韩愈
佛法入中国,尔来六百年。
齐民逃赋役,高士著幽禅。
官吏不之制,纷纷听其然。
耕桑日失隶,朝署时遗贤。 -
156.《荐士(荐孟郊于郑馀庆也)》 唐·韩愈
周诗三百篇,雅丽理训诰。
曾经圣人手,议论安敢到。
五言出汉时,苏李首更号。
东都渐瀰漫,派别百川导。 -
157.《利剑》 唐·韩愈
利剑光耿耿,佩之使我无邪心。
故人念我寡徒侣,持用赠我比知音。
我心如冰剑如雪,不能刺谗夫,使我心腐剑锋折。
决云中断开青天,噫!
剑与我俱变化归黄泉。 -
158.《燕河南府秀才得生字》 唐·韩愈
吾皇绍祖烈,天下再太平。
诏下诸郡国,岁贡乡曲英。
元和五年冬,房公尹东京。
功曹上言公,是月当登名。 -
159.《寄卢仝(宪宗元和六年河南令时作)》 唐·韩愈
玉川先生洛城里,破屋数间而已矣。
一奴长须不裹头,一婢赤脚老无齿。
辛勤奉养十馀人,上有慈亲下妻子。 -
160.《调张籍》 唐·韩愈
李杜文章在,光焰万丈长。
不知群儿愚,那用故谤伤。
蚍蜉撼大树,可笑不自量!
伊我生其后,举颈遥相望。