-
161.《寄卢仝(宪宗元和六年河南令时作)》 唐·韩愈
玉川先生洛城里,破屋数间而已矣。
一奴长须不裹头,一婢赤脚老无齿。
辛勤奉养十馀人,上有慈亲下妻子。 -
162.《送僧澄观》 唐·韩愈
浮屠西来何施为,扰扰四海争奔驰。
构楼架阁切星汉,夸雄斗丽止者谁。
僧伽后出淮泗上,势到众佛尤恢奇。 -
163.《感遇二首》 唐·柳宗元
西陆动凉气,惊乌号北林。
栖息岂殊性,集枯安可任。
鸿鹄去不返,勾吴阻且深。
徒嗟日沈湎,丸鼓骛奇音。 -
164.《送李策秀才还湖南,因寄幕中亲故兼简衡州吕八郎中》 唐·刘禹锡
深春风日净,昼长幽鸟鸣。
仆夫前致词,门有白面生。
摄衣相问讯,解带坐南荣。
端志见眉睫,苦言发精诚。 -
165.《学阮公体三首》 唐·刘禹锡
少年负志气,信道不从时。
只言绳自直,安知室可欺。
百胜难虑敌,三折乃良医。
人生不失意,焉能慕知己。 -
166.《游桃源一百韵》 唐·刘禹锡
沅江清悠悠,连山郁岑寂。
回流抱绝巘,皎镜含虚碧。
昏旦递明媚,烟岚分委积。
香蔓垂绿潭,暴龙照孤碛。 -
167.《萋兮吟》 唐·刘禹锡
天涯浮云生,争蔽日月光。
穷巷秋风起,先摧兰蕙芳。
万货列旗亭,恣心注明珰。
名高毁所集,言巧智难防。
勿谓行大道,斯须成太行。
莫吟萋兮什,徒使君子伤。 -
168.《平蔡州三首》 唐·刘禹锡
蔡州城中众心死,妖星夜落照壕水。
汉家飞将下天来,马箠一挥门洞开。
贼徒崩腾望旗拜,有若群蛰惊春雷。 -
169.《荆门道怀古》 唐·刘禹锡
南国山川旧帝畿,宋台梁馆尚依稀。
马嘶古道行人歇,麦秀空城野雉飞。
风吹落叶填宫井,火入荒陵化宝衣。
徒使词臣庾开府,咸阳终日苦思归。 -
170.《酬乐天见寄》 唐·刘禹锡
元君后辈先零落,崔相同年不少留。
华屋坐来能几日,夜台归去便千秋。
背时犹自居三品,得老终须卜一丘。
若使吾徒还早达,亦应箫鼓入松楸。 -
171.《酬乐天见寄》 唐·刘禹锡
元君后辈先零落,崔相同年不少留。
华屋坐来能几日,夜台归去便千秋。
背时犹自居三品,得老终须卜一丘。
若使吾徒还早达,亦应箫鼓入松楸。 -
172.《寒溪》 唐·孟郊
霜洗水色尽,寒溪见纤鳞。
幸临虚空镜,照此残悴身。
潜滑不自隐,露底莹更新。
豁如君子怀,曾是危陷人。 -
173.《送陆畅归湖州,因凭题故人皎然塔、陆羽坟》 唐·孟郊
淼淼霅寺前,白蘋多清风。
昔游诗会满,今游诗会空。
孤吟玉凄恻,远思景蒙笼。
杼山砖塔禅,竟陵广宵翁。 -
174.《送淡公》 唐·孟郊
燕本冰雪骨,越淡莲花风。
五言双宝刀,联响高飞鸿。
翰苑钱舍人,诗韵铿雷公。
识本未识淡,仰咏嗟无穷。 -
175.《月蚀诗》 唐·卢仝
新天子即位五年,岁次庚寅,斗柄插子,律调黄钟。
森森万木夜僵立,寒气赑屃顽无风。
烂银盘从海底出,出来照我草屋东。 -
176.《观放鱼歌》 唐·卢仝
常州贤刺史,从谏议大夫除。
天地好生物,刺史性与天地俱。
见山客,狎鱼鸟。 -
177.《出城别张又新酬李汉》 唐·李贺
李子别上国,南山崆峒春。
不闻今夕鼓,差慰煎情人。
赵壹赋命薄,马卿家业贫。
乡书何所报,紫蕨生石云。 -
178.《冰柱》 唐·刘叉
师干久不息,农为兵兮民重嗟。
骚然县宇,土崩水溃。
畹中无熟谷,垄上无桑麻。
王春判序,百卉茁甲含葩。 -
179.《茅舍》 唐·元稹
楚俗不理居,居人尽茅舍。
茅苫竹梁栋,茅疏竹仍罅。
边缘堤岸斜,诘屈檐楹亚。
篱落不蔽肩,街衢不容驾。 -
180.《哭女樊四十韵(虢州长史时作)》 唐·元稹
逝者何由见,中人未达情。
马无生角望,猿有断肠鸣。
去伴投遐徼,来随梦险程。
四年巴养育,万里硖回萦。