-
81.《赴翠峰请别灵隐禅师》 宋·释重顯
临行情绪懒开言,提唱宗乘亦是闲。
珍重导师并海众,不胜依恋向灵山。 -
82.《隐居杂兴》 宋·杨公远
诘曲通村小径开,依山结屋任低隈。
无从问字高人过,有不嫌贫长者来。
煮茗烧残柴带叶,脱巾漉起酒和醅。
绝怜笔砚香犹在,集句曾赓百咏梅。 -
83.《次姚吏隐惠诗韵》 宋·杨公远
相逢一笑信前缘,闻道先吾岂较年。
洒落襟期良夜月,冲融气宇小春天。
喜评曲直人间事,懒问肥硗郭外田。
忙里依然清兴在,时时不吝惠新篇。 -
84.《游长宁公主流杯池二十五首》 唐·上官昭容
逐仙赏,展幽情,逾昆阆,迈蓬瀛。
游鲁馆,陟秦台。
污山壁,愧琼瑰。
檀栾竹影,飙f2松声。 -
85.《相和歌辞·江南曲》 唐·陆龟蒙
鱼戏莲叶间,参差隐叶扇。
鸀鳿窥,潋滟无因见。
鱼戏莲叶东,初霞射红尾。
傍临谢山侧,恰值清风起。 -
86.《相和歌辞·秋胡行》 唐·高适
妾本邯郸未嫁时,容华倚翠人未知。
一朝结发从君子,将妾迢迢东路陲。
时逢大道无难阻,君方游宦从陈汝。 -
87.《至望喜瞩目言怀贻剑外知己》 唐·卢照邻
圣图夷九折,神化掩三分。
缄愁赴蜀道,题拙奉虞薰。
隐辚度深谷,遥袅上高云。
碧流递萦注,青山互纠纷。
涧松咽风绪,岩花濯露文。
思北常依驭,图南每丧群。
无由召宣室,何以答吾君。 -
88.《奉和圣制经河上公庙》 唐·张九龄
昔者河边叟,谁知隐与仙。
姓名终不识,章句此空传。
迹为坐忘晦,言犹强著诠。
精灵竟何所,祠宇独依然。
道在纡宸眷,风行动睿篇。
从兹化天下,清净复何先。 -
89.《蓝田山庄》 唐·宋之问
宦游非吏隐,心事好幽偏。
考室先依地,为农且用天。
辋川朝伐木,蓝水暮浇田。
独与秦山老,相欢春酒前。 -
90.《烛》 唐·李峤
兔月清光隐,龙盘画烛新。
三星花入夜,四序玉调晨。
浮炷依罗幌,吹香匝绮茵。
若逢燕国相,持用举贤人。 -
91.《烛》 唐·李峤
兔月清光隐,龙盘画烛新。
三星花入夜,四序玉调晨。
浮炷依罗幌,吹香匝绮茵。
若逢燕国相,持用举贤人。 -
92.《畴昔篇》 唐·骆宾王
少年重英侠,弱岁贱衣冠。
既托寰中赏,方承膝下欢。
遨游灞水曲,风月洛城端。
且知无玉馔,谁肯逐金丸。 -
93.《夕次旧吴》 唐·骆宾王
维舟背楚服,振策下吴畿。
盛德弘三让,雄图枕九围。
黄池通霸迹,赤壁畅戎威。
文物俄迁谢,英灵有盛衰。 -
94.《奉和圣制送宇文融安辑户口应制》 唐·张说
至德临天下,劳情遍九围。
念兹人去本,蓬转将何依。
外避征戍数,内伤亲党稀。
嗟不逢明盛,胡能照隐微。 -
95.《酬故人还山》 唐·宋鼎
举棹乘春水,归山抚岁华。
碧潭宵见月,红树晚开花。
肃穆轻风度,依微隐径斜。
危亭暗松石,幽涧落云霞。
思鸟吟高树,游鱼戏浅沙。
安知馀兴尽,相望紫烟赊。 -
96.《留别山中温古上人兄并示舍弟缙》 唐·王维
解薜登天朝,去师偶时哲。
岂惟山中人,兼负松上月。
宿昔同游止,致身云霞末。
开轩临颍阳,卧视飞鸟没。 -
97.《过沈居士山居哭之》 唐·王维
杨朱来此哭,桑扈返于真。
独自成千古,依然旧四邻。
闲檐喧鸟鹊,故榻满埃尘。
曙月孤莺啭,空山五柳春。 -
98.《哭祖六自虚(时年十八)》 唐·王维
否极尝闻泰,嗟君独不然。
悯凶才稚齿,羸疾主中年。
馀力文章秀,生知礼乐全。
翰留天帐览,词入帝宫传。 -
99.《东京寄万楚》 唐·李颀
濩落久无用,隐身甘采薇。
仍闻薄宦者,还事田家衣。
颍水日夜流,故人相见稀。
春山不可望,黄鸟东南飞。 -
100.《宿莹公禅房闻梵》 唐·李颀
花宫仙梵远微微,月隐高城钟漏稀。
夜动霜林惊落叶,晓闻天籁发清机。
萧条已入寒空静,飒沓仍随秋雨飞。
始觉浮生无住著,顿令心地欲皈依。