-
1.《月色》 宋·张镃
月色夜逾净,虚庭当我前。
风裳几白玉,何烦佩褊褼。
曼倩去已久,谁同醉陶然。
空怀依隐心,三叫芙蕖边。 -
2.《陪润州薛司空丹徒桂明府游招隐寺》 唐·骆宾王
共寻招隐寺,初识戴颙家。
还依旧泉壑,应改昔云霞。
绿竹寒天笋,红蕉腊月花。
金绳倘留客,为系日光斜。 -
3.《过隐空和尚故居》 唐·刘长卿
自从飞锡去,人到沃洲稀。
林下期何在,山中春独归。
踏花寻旧径,映竹掩空扉。
寥落东峰上,犹堪静者依。 -
4.《寻南溪常山道人隐居/寻南溪常道士》 唐·刘长卿
一路经行处,莓苔见履痕。
白云依静渚,春草闭闲门。
过雨看松色,随山到水源。
溪花与禅意,相对亦忘言。 -
5.《夏日寄东溪隐者》 唐·耿湋
日华浮野水,草色合遥空。
处处山依旧,年年事不同。
闲田孤垒外,暑雨片云中。
惆怅多尘累,无由访钓翁。 -
6.《题别遗爱草堂兼呈李十使君(李十亦尝隐庐山白鹿洞)》 唐·王建
曾住炉峰下,书堂对药台。
斩新萝径合,依旧竹窗开。
砌水亲看决,池荷手自栽。
五年方暂至,一宿又须回。
纵未长归得,犹胜不到来。
君家白鹿洞,闻道亦生苔。 -
7.《奉送家兄归王屋山隐居二首》 唐·刘禹锡
洛阳天坛上,依稀似玉京。
夜分先见日,月静远闻笙。
云路将鸡犬,丹台有姓名。
古来成道者,兄弟亦同行。 -
8.《隐士》 唐·孟郊
本末一相返,漂浮不还真。
山野多馁士,市井无饥人。
虎豹忌当道,糜鹿知藏身。
奈何贪竞者,日与患害亲。 -
9.《和友封题开善寺十韵(依次重用本韵)》 唐·元稹
梁王开佛庙,云构岁时遥。
珠缀飞闲鸽,红泥落碎椒。
灯笼青焰短,香印白灰销。
古匣收遗施,行廊画本朝。 -
10.《题别遗爱草堂兼呈李十使君(李亦庐山人,常隐白鹿洞)》 唐·白居易
曾住炉峰下,书堂对药台。
斩新萝径合,依旧竹窗开。
砌水亲开决,池荷手自栽。
五年方暂至,一宿又须回。
纵未长归得,犹胜不到来。
君家白鹿洞,闻道亦生苔。 -
11.《秋晚铜山道中宿隐者》 唐·鲍溶
我乡山川遥,秋晚空景促。
天明共云散,日落依鸟宿。
主人逃名子,鹤发卧空谷。
野言得真风,山貌宜古服。 -
12.《访隐》 唐·李商隐
路到层峰断,门依老树开。
月从平楚转,泉自上方来。
薤白罗朝馔,松黄暖夜杯。
相留笑孙绰,空解赋天台。 -
13.《赠天台隐者》 唐·刘沧
静者多依猿鸟丛,衡门野色四郊通。
天开宿雾海生日,水泛落花山有风。
回望一巢悬木末,独寻危石坐岩中。
看书饮酒馀无事,自乐樵渔狎钓翁。 -
14.《题郑侍郎岩隐十韵》 唐·许棠
朝退常归隐,真修大隐情。
园林应得趣,岩谷自为名。
野步难寻寺,闲吟少在城。
树藏幽洞黑,花照远村明。 -
15.《山中依韵答刘书记见赠》 唐·李山甫
幽居少人事,三径草不开。
隐几虚室静,闲云入坐来。
至道非内外,讵言才不才。
宝月当秋空,高洁无纤埃。 -
16.《故少师从翁隐岩别墅乱后榛芜感旧怆怀遂有追纪》 唐·郑谷
风骚为主人,凡俗仰清尘。
密行称闺阃,明诚动搢绅。
周旋居显重,内外掌丝纶。
妙主蓬壶籍,忠为社稷臣。 -
17.《题马嵬驿(一作罗隐诗)》 唐·狄归昌
马嵬烟柳正依依,重见銮舆幸蜀归。
泉下阿蛮应有语,这回休更怨杨妃。 -
18.《商山赠隐者》 唐·黄滔
谁不相逢话息机,九重城里自依依。
蓬莱水浅有人说,商洛山高无客归。
数只珍禽寒月在,千株古木热时稀。
西窗昨夜鸣蛩尽,知梦芝翁起扣扉。 -
19.《寄庐山庄隐士》 唐·李中
烟萝拥竹关,物外自求安。
逼枕溪声近,当檐岳色寒。
药苗应自采,琴调对谁弹。
待了浮名后,依君共挂冠。 -
20.《经费冠卿旧隐》 唐·刘昭禹
节高终不起,死恋九华山。
圣主情何切,孤云性本闲。
名传中国外,坟在乱松间。
依约曾栖处,斜阳鸟自还。