-
61.《满江红》 宋·刘克庄
落日登楼,谁管领、倦游狂客。
待唤起、沧浪渔父,隔江吹笛。
看水看山身尚健,忧晴忧雨头先白。
对暮云、不见美人来,遥天碧。 -
62.《洞仙歌(癸亥生朝和居厚弟韵,题谪仙像)》 宋·刘克庄
上林全树,曾借君栖宿。
朝过瑶台暮群玉。
忽翩然、脱下宫锦袍来,□□□,却向齐州受箓。
等闲挥醉笔,_唾千篇,长与诗家窃膏馥。 -
63.《玉烛新(和方时父,并怀孙季蕃)》 宋·赵以夫
寒宽一雁落。
正万里相思,被渠惊觉。
春风字字吹香雪,唤起西湖盟约。
当时醉处,仿佛记、青楼珠箔。 -
64.《满江红(乌衣园)》 宋·吴潜
唤出山来,把鸥鹭、盟言轻食。
依旧是、江涛如许,雨帆烟笛。
歌罢莫愁檀板缓,杯倾白堕琼酥滴。
但惊心、十六载重来,征埃客。 -
65.《渔家傲(和刘制几)》 宋·吴潜
每日困慵当午昼。
出来便解双眉皱。
一带朦胧烟雨岫。
山翁瘦。
林泉纵好他园囿。
一见此君如话旧,玉版老师呼唤候。
万立琅玕争劝酒,踌躇久。
清风收拾归怀袖。 -
66.《沁园春(丁酉春陪制垣齐安郡圃曲水之集)》 宋·李曾伯
形胜风流,乐事良辰,一时四并。
正榆更新火,觞浮曲水,那堪上巳,又是清明。
赤壁功名,东坡文字,俯仰人间无古今。
诗书帅,对烽烟静昼,俎豆添春。 -
67.《沁园春(赏春)》 宋·赵孟坚
晓上画楼,望里笑惊,春到那家。
便从臾闲情,安排醉事,寻芳唤友,行过平沙。
最是堪怜,花枝清瘦,欲笑还羞寒尚遮。
浓欢赏,待繁英春透,后会犹赊。 -
68.《夜合花·自鹤江入京泊葑门外有感》 宋·吴文英
柳暝河桥,莺晴台苑,短策频惹春香。
当时夜泊,温柔便入深乡。
词韵窄,酒杯长。
翦蜡花、壶箭催忙。 -
69.《木兰花慢(送客)》 宋·李彭老
折秦淮露柳,带明月、倚归船。
看佩玉纫兰,囊诗贮锦,江满吴天。
吟边。
唤回梦蝶,想故山、薇长已多年。 -
70.《宝鼎现(寿京尹曾留远侍郎渊子)》 宋·陈著
玉宸凝眷。
要得培□,神皋根本。
天赋与、经纶好手,门外红尘谈笑遣。
任草色、遍空庭交翠,月往风来自便。 -
71.《沁园春(丁未春补游西湖)》 宋·陈著
出禁城西,湖光自别,唤醒两瞳。
有画桥几处,通人南北,绿堤十里,分水西东。
问柳旗亭,簇山梵所,空翠烟飞半淡浓。
偏奇处,看笙歌千舫,泛绮罗宫。 -
72.《宝鼎现(寿京尹曾留远侍郎渊子)》 宋·陈著
玉宸凝眷。
要得培□,神皋根本。
天赋与、经纶好手,门外红尘谈笑遣。
任草色、遍空庭交翠,月往风来自便。 -
73.《沁园春(丁未春补游西湖)》 宋·陈著
出禁城西,湖光自别,唤醒两瞳。
有画桥几处,通人南北,绿堤十里,分水西东。
问柳旗亭,簇山梵所,空翠烟飞半淡浓。
偏奇处,看笙歌千舫,泛绮罗宫。 -
74.《瑞龙吟(寿吴丞相·寿词)》 宋·陈允平
双溪墅。
重见种玉锄云,采花研露。
遥知绿野芳浓,锦堂燕子,迎门共舞。
近前语。 -
75.《摸鱼儿(水东桃花下赋)》 宋·刘辰翁
也何须、晴如那日,欣然且过江去。
玄都纵有看花便,耿耿自羞前度。
堪恨处。
人道是,漫山先落坡翁句。 -
76.《摸鱼儿》 宋·王沂孙
洗芳林、夜来风雨。
匆匆还送春去。
方才送得春归了,那又送君南浦。
君听取。 -
77.《忆秦娥(别情)》 宋·万俟咏
千里草。
萋萋尽处遥山小。
遥山小。
行人远似,此山多少。
天若有情天亦老。
此情说便说不了。
说不了。
一声唤起,又惊春晓。 -
78.《无愁可解》 宋·陈慥
天下传咏,以谓几于达者。
龙丘子犹笑之。
此虽免乎愁,犹有所解也。
若夫游于自然而托于不得已,人乐亦乐,人愁亦愁,彼且恶乎解哉。 -
79.《水龙吟(方外述怀)》 宋·黄裳
五城中锁奇书,世间睡里无人唤。
家家自有,月中丹桂,朱衣仙子。
能驻光阴,解留颜鬓,引君霄汉。
便西归、休梦华胥国□,约无限、烟霞伴。 -
80.《无愁可解》 宋·陈慥
天下传咏,以谓几于达者。
龙丘子犹笑之。
此虽免乎愁,犹有所解也。
若夫游于自然而托于不得已,人乐亦乐,人愁亦愁,彼且恶乎解哉。