-
1.《成父以子进酿法为酒酒成许分贶趣之以诗并呈》 宋·赵蕃
苏仙尽饮不满勺,平生愿求酒方略。
空山松桂不使间,必使捐糜效斟酌。
自言坐客有酣适,已虽独醒同醉乐。
是心可以付调元,叹息乡来湖海著。 -
2.《马贲以画花竹名政宣间其孙远得贲用笔意人物》 宋·张镃
世间有真画,诗人干其初。
世间有真诗,画工掇其余。
飞潜与动植,横写极太虚。
造物恶泄机,艺成不可居。 -
3.《和柳子玉官舍十首·竹坞》 宋·黄庶
笋随人意疏处生,清风如归自来去。
虽然不与俗子期,阴过邻家亦销暑。 -
4.《和柳子玉官舍十首之竹坞》 宋·黄庭坚
笋随人意疏处生,清风如归自来去。
虽然不与俗子期,阴过邻家亦销暑。 -
5.《书意》 宋·陆游
物我年来已两忘,萧然湖曲一茆堂。
身闲自与俗子远,睡美不知秋夜长。
余禄正应齑瓮在,宿酲时卧酒垆傍。
老人肘後长生药,检尽千金无此方。 -
6.《题意大师房》 宋·曾几
头白高僧心已灰,石菖蒲长水蕉开。
庄严茗事炉烟起,不用关防俗子来。 -
7.《诸公过易足为红梅一醉醉后率成数语》 宋·章甫
一冬雪与寒具少,膏泽春来颇倾倒。
畏寒病懒不出门,未觉心情被春恼。
花木今春种种迟,眼明始见红梅枝。
容颜颇称俗子意,风骨独有诗人知。 -
8.《魏公子列传》 两汉·司马迁
魏公子无忌者,魏昭王少子而魏安釐王异母弟也。
昭王薨,安釐王即位,封公子为信陵君。
是时范睢亡魏相秦,以怨魏齐故,秦兵围大梁,破魏华阳下军,走芒卯。
魏王及公子患之。 -
9.《楸子树》 明·郭登
窗前新栽楸子树,去岁移自东君家。
根深土冻重莫致,挽以两犍载一车。
方经旬日即蓓蕾,秋深结子如丹砂。
人言此特余气耳,来岁未必能芬葩。 -
10.《喜归述怀留别李于鳞王元美徐子与宗子相四子》 明·梁有誉
天地炎州外,云涛涨海边。
为儒嗟世业,结社断尘缘。
髫龀趋先子,荣枯忆往年。
时推骢马使,人避铁冠贤。