-
81.《柳子玉郎中挽词二首》 宋·苏辙
晚岁抽身尘土中,灊山仍乞古仙宫。
羞将白发随冯叟,欲就丹砂继葛洪。
龙虎未能留物化,芭蕉久已悟身空。
骚人欲作招魂赋,蝉蜕疑非世俗同。 -
82.《村墅》 宋·刘过
俗子有钱村亦乐,秋田米熟歌牛角。
三家村墅无官方,夜半呼卢笑声谑。
寻思我辈不如君,平生读书徒苦辛。
遭时丧乱未得志,长策短藁无由伸。
不如卖剑买牛去,也学此翁村里住。
只愁夜半月明时,得意无人和诗句。 -
83.《和子华许昌道中诗有隐逸之思》 宋·韩维
悲风中夜兴,寒气入我室。
颓然揽衣坐,中怀百忧溢。
我生乏壮图,少小事刀笔。
窥古得微尚,趋时寡良术。 -
84.《寄韩子苍》 宋·吴则礼
忍饥彻困聊上书,世故如许可复耐。
孔兄有底唤不来,人意政缘俗物败。
撑肠一钵十方糜,要是坚持衲僧戒。
失身文字因果中,黄发犹还毛颍债。 -
85.《寄印老并招壁公》 宋·吴则礼
半生阿印奇,不作俗子见。
罢说北固禅,去吃长芦饭。
堂中壁道人,大是一好汉。
遣意有或来,谁云可招唤。 -
86.《清明西湖再次韵》 宋·陈造
苏公旧堤东,增筑更千步。
右为萦回溪,夹以葱青树。
晴湖映碧山,诗客独多助。
醉乡赴新约,书痴悔前误。 -
87.《题叶子宁林巢》 宋·李弥逊
谁穿空翠开峰房,尽栏寸径一肘墙。
主人官闲苦避俗,北窗高卧追羲皇。
客来初骑果下马,侧身却转花边廊。
新成桃李碍倚杖,旋彻户牖留飞觞。 -
88.《与叔骥父子别后怅然怀之三首》 宋·赵蕃
远斋老于文,立语更造极。
为我寄竹隐,深意遗笔墨。
向来说山林,俗眼多见白。
是公不吾呵,可谓计之得。 -
89.《送杨子有赴叙倅和高荣州韵》 宋·魏了翁
俗事萦人阻四并,东郊又送屏星行。
欲安边圉元无策,善服人心只有清。
使马如羊非我爱,带牛佩犊岂其情。
非惟此意行夷狄,谗舌虽工亦绝声。 -
90.《简同年刁时中俊卿诗并序》 宋·王迈
读君“老农诗”,一读三太息。
君方未第时,忧民真恳恻;直笔诛县官,言言虹贯日。
县官怒其讪,移文加诮斥;君笑答之书,抗词如矢直。
旁观争吐舌,此士勇无匹。 -
91.《董君藻之子时修随其师戴时可来见八句勉之》 宋·陈著
分明眉目绿变丫,意气融融十岁华。
若要终身行路正,须防小学入门差。
人心不古皆流俗,师范如今独当家。
八十老翁无长语,九经中有好生涯。 -
92.《上巳日同弟观张子开会内弟贝端甫家》 宋·陈著
村环十里即朱陈,时节过从气谊真。
酒味同甘山脉水,韭香一洗俗饕尘。
云南近日偶无事,天下几人知此春。
相对无言无尽意,不将桃李著精神。 -
93.《岁首戒子到外家展驾寄内弟竺少博》 宋·陈著
古俗流传重岁新,交相来往笃亲亲。
外家在望无十里,内表如今能几人。
筋力难施身已老,形骸不索意方真。
儿曹能拜可妨遣,要使绸缪百世春。 -
94.《壬子春罗端长赠别》 宋·王炎
忆昔如相识,公归自中都。
时方擢上第,绿发青衫纡。
论郊兄弟间,意气和笙竽。
瑰文得要揽,快语相为娱。 -
95.《雨凉成诗一首简子逸》 宋·章甫
坦率每愁遭怒嗔,闭门直欲全吾直。
美人娟娟不可见,薄俗往往难相亲。
梦断风扉自开阖,还喜晚凉生意活。
未能冲雨过苏端,且乞新诗慰饥渴。 -
96.《汎锦池霞川呈张以道二首》 宋·张镃
夕风轻颺一池香,遥为荷花泛短航。
俗子几曾贪韵胜,閒人赢和放清狂。
幽栖野鹤林松黑,乱扑流萤水叶凉。
会取渭川当日意,不钭终老俟周王。 -
97.《俞玉汝以诗编来因次卷首韵》 宋·张镃
我生癖耽诗,极力参古意。
寥寥千百年,所取仅三四。
此言或是痴,的确有见地。
大雅既不作,少陵得深致。 -
98.《寄题吴子似所居二首·读书亭》 宋·陈文蔚
古人不可见,千卷留遗编。
要非纸上语,至理实参前。
列圣精微心,舍此将何传。
极本会於一,枝叶数万千。 -
99.《次韵寄苏仲质》 宋·丘葵
十年前事付流水,清梦悠悠何处寻。
老去谁怜三献玉,生来不受四知金。
穷途赖有陈雷友,大雅应殊郑卫音。
俗子纷纷败人意,何时握手再论心。 -
100.《野性》 宋·释文珦
野性乐疏旷,从来厌风尘。
孤寒无所资,屈身随众人。
贵游弃疵贱,不能强相亲。
蹉跎三十年,客路常清贫。
晚来归山林,麋鹿为我邻。
万事不挂意,一一皆天真。
同流乃知此,难与俗子陈。